menu

Das Urteil - Franz Kafka (1913)

Alternatieve titel: Het Vonnis

mijn stem
3,59 (64)
64 stemmen

Duits
Psychologisch

29 pagina's
Eerste druk: Kurt Wolff, Leipzig (Duitsland)

Georg Bendemann, een succesvol zakenman, schrijft een brief naar een goede vriend in St. Petersburg. Als hij hoort dat het hem daar niet goed afgaat, wil hij eerst niet vertellen over zijn gelukkig leven, maar Bendemann besluit dan toch aan het einde van een brief hem te vertellen over zijn aanstaande huwelijk met Frieda Brandenfeld. Bendemann besluit de situatie eerst nog met zijn vader te bespreken, die hij vanwege alle drukte al maanden niet meer gezien heeft. Bij zijn vader is het echter donker en de resten van het ontbijt staan nog op tafel. De man kan de vriend in St. Petersburg opeens niet meer herinneren. Georg realiseert zich dat hij zijn vader verwaarloosd heeft.

zoeken in:

Als iemand me de betekenis van dit verhaal uit zou kunnen leggen, dan zou ik 't zeer waarderen. Ik heb 't boek in het Duits gelezen voor het gelijknamige schoolvak, maar erg veel chocola kon ik er niet van maken. De sfeer is overigens wel top, maar het verhaal zelf... vond ik moeilijk te duiden.

Opvallend trouwens, dat zo'n kortverhaal op de site mag.

avatar van thomzi50
Als het los is uitgegeven mag dat, meen ik, altijd, zelfs als het één pagina bedraagt.

Oké, dan is dat duidelijk. Nu graag nog de betekenis van het verhaal, en ik ben helemaal tevreden

avatar van Pythia
3,5
Karl schreef:
chocola kon ik er niet van maken..

Ik weet niet of het chocola geworden is, maar dit maak ik ervan:

Volgens de vader was Georg geen vriend voor de vriend en geen zoon voor de vader ; de vader spreekt het vonnis uit en de zoon (vol onbegrip maar gehoorzaam) voltrekt het.
Hoewel de zoon de vader de baas is geworden in alle opzichten, houdt de vader zeggenschap over de zoon.
Uit "Brief an den Vater" blijkt dat dit voor Kafka een probleem was.

avatar van mjk87
3,5
Mooi kort verhaal van Kafka, dat eerst je nogal vreemd achterlaat, maar langzaamaan begint het besef te komen dat K. toch het een en ander duidelijk wilde maken over de hoofdpersoon: hij is geen vriend voor die vriend, heeft zijn vader verwaarloosd, mogelijk voor een vrouw (kritiek op relaties?). Kafka doet dit op een mooie manier, deels bedekt, deels via een echt oordeel vanuit de vader.
De sfeer is erg prettig, ook helder beschreven, zonder al te bijzonder te worden. Ook is er een constante spanning te voelen, en je vraagt je af waar het gaat eindigen: met wat. Gelukkig wordt dat wel duidelijk.

yorgos.dalman
Heeft op mij niet de magistrale uitwerking als 'De Gedaanteverwisseling' of 'In de strafkolonie'. Bovendien kwam het slot voor mij uit de lucht vallen. Hier niet de bizarre, dwingende 'droomlogica' die de andere twee novellen zo bijzonder maken.

Ted Kerkjes
Mijn vonnis

Mweh.
Dit korte verhaal van Kafka deed me niet zo veel. Het begin vond ik zeer veelbelovend: het gegeven van twee vrienden die bijna letterlijk uit elkaar zijn gegroeid, maar toch per brief een soort surrogaat-vriendschap onderhouden, vond ik erg interessant. Het biedt veel mogelijkheden. Maar vanaf het moment dat Georg bij zijn vader langsgaat, vond ik het steeds minder boeiend worden en wanneer de vader zijn monoloog begint, was het verhaal wat mij betreft reddeloos verloren. Die monoloog, die overigens plaatsvindt op de bedrand (liefhebbers van Kafka's bedrandmotief komen in dit boekje zeker aan hun trekken) voelt als een heel belangrijk onderdeel van het verhaal, maar ik vond het maar matig geschreven (veel te analytisch), ietwat overgedramatiseerd en vol onlogische zaken. Sowieso ben ik niet zo'n fan van dergelijke lange, uitleggende passages. Dat vind ik een beetje luie vorm van expositie.
Al met al is het verhaal te kort en toch te goed geschreven om echt slecht te zijn. Sowieso vond ik het begin, ongeveer de eerste vier bladzijden, echt goed.

Tijdens het lezen drong de vergelijking met 'De gedaanteverwisseling' zich op. Dat begon met de gelijkenis in de namen van de twee hoofdpersonen: Gregor en Georg. Verder staan in beide boeken verstoorde gezinssituaties centraal - al verschillen deze situaties natuurlijk sterk. Misschien dat 'Het vonnis' als een vingeroefening voor 'De gedaanteverwisseling' beschouwd kan worden. In ieder geval vind ik 'De gedaanteverwisseling' in alle opzichten geslaagder dan dit werk. Daar wordt niet van alles op een kunstmatige manier uit de doeken gedaan, maar wordt de lezer echt in het verhaal geslingerd en mag 'ie het zelf uitzoeken. Waar het einde van 'De gedaanteverwisseling' mij echt aangreep, haalde ik na dit verhaal mijn schouders op.

avatar van Bobbejaantje
2,0
Franz Kafka is of was een topschrijver maar dit kortverhaal deed me niet veel. Hoogstwaarschijnlijk een schrijfsessie met therapeutische kwaliteit - die vaderfiguur - voor de auteur zelf maar wat mij betreft geen starter voor de lezer met interesse in het oeuvre van Kafka. De thematiek is te hermetisch om tot zijn recht te laten komen in het bestek van een kortverhaal.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:49 uur

geplaatst: vandaag om 06:49 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.