The Haunting of Waverly Hall - Michael Richan (2016)

Ik geloof dat ik "hooked" ben aan Michael Richan. Ik stond eerst nogel sceptisch tegenover die "river"-toestand, maar na m'n tweede krijg ik er steeds meer mee. Wat de "river" genoemd wordt is een soort toestand waarin "begaafde" mensen (en dat er stiekem nogal wat) zich naar willekeur kunnen begeven en zo de dingen kunnen zien zoals ze werkelijk zijn, inclusief de werkelijke doelen van bepaalde normale objecten zoals een lippenbalsam of een voetbal, en geesten uiteraard. Ze kunnen ook uit hun lichaam treden en hun geest dingen laten verkennen. Ze komen dus in een soort parallelle wereld terecht. Zoals ik al zei zijn er dus heel veel mensen die dit hebben, en mensen die het niet hebben kijken er niet van op.
Hiermee weet Richan een stel spookverhalen te schrijven met een bepaalde twist. Ze lezen als een trein en ze zijn nog spannend ook. De personages komen voor verschillende problemen te staan waarvan je zelf zou zeggen: wat moet je hier nou mee? maar gelukkig kennen ze altijd weer iemand die iemand kent die ook weer iemand kent die bij kan dragen aan de oplossing.