menu

Not Dead Yet: The Autobiography - Phil Collins (2016)

Alternatieve titel: Not Dead Yet: De Autobiografie

mijn stem
3,79 (7)
7 stemmen

Engels
Autobiografisch

448 pagina's
Eerste druk: Century, Londen (Verenigd Koninkrijk)

Drummen, zingen, songwriten, produceren, acteren, componeren voor Broadway: Phil Collins heeft het allemaal gedaan en met veel succes. Als soloartiest verkocht hij meer dan 150 miljoen platen en als lid van de band Genesis nog eens 130 miljoen. In deze onthullende biografie gaat Phil Collins niet alleen in op zijn carrière, maar praat hij ook openhartig over zijn rol als vader en echtgenoot die zijn leven weer moest opbouwen na een periode van verslaving. In de jaren tachtig was hij een van de meest succesvolle artiesten, maar dat betekent niet dat hij de gelukkigste was. Verre van dat. Voor het eerst gaat hij in op de hoogte- en dieptepunten in zijn leven: volledig eerlijk, tot in detail, niets of niemand wordt gespaard, en met heel veel humor. Dit boek geeft een beeld van Phil Collins dat slechts weinig mensen kennen.

zoeken in:
Ted Kerkjes
De omslag is in ieder geval in lijn met zijn albumhoezen.

avatar van Slainte_Mhath
' A perfect body.. with a perfect face. hmmm'

avatar van the Cheshire cat
Zijn volledige naam luidt overigens Phil Collin Collin Collin.

avatar van Sol1
4,0
Sol1 (moderator)
Collin Collin Collin

And Then There Were Three


avatar van Abubakari
the Cheshire cat schreef:
Zijn volledige naam luidt overigens Phil Collin Collin Collin.



Philip David Charles "Phil" Collins, toch?

avatar van slowgaze
Nochtans wel deaf yet.

avatar van Abubakari
the Cheshire cat schreef:
Zijn volledige naam luidt overigens Phil Collin Collin Collin.


Oeps, het kwartje valt wel erg laat bij mij.

avatar van the Cheshire cat
Ik vond het al zo'n vreemde reactie.

4,0
Leuke en eerlijke biografie. Heerlijk om te lezen hoe hij z'n turbulente familieleven, drankverslaving, etc. vol zelfspot beschrijft. Het hoofdstuk over Live Aid is een hoogtepunt. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik nog een van de Genesis reünie concerten mogen meemaken in 2007, echt geweldig. Daarna is het snel bergafwaarts gegaan met z'n leven, al heeft hij wat mij betreft zeker aan sympathie gewonnen. Wat je ook van de man vindt, hij heeft veel betekent in de muziekwereld en dit is een zeer onderhoudende biografie.

avatar van Jason82
4,0
Phil Collins spaart zichzelf niet in deze biografie. Muziek stond en staat bij hem op nummer 1, daarna komt de rest (o.a. familie). Dat heeft hem ontzettend veel gekost. Aan de andere kant staat natuurlijk zijn indrukwekkende oeuvre. Zowel met de band Genesis als solo werd er in een razend tempo album na album uit de grond gestampt. Zelf ben ik vooral bekend met zijn werk vanaf de jaren 80. Het album Genesis heb ik destijds grijs gedraaid via het cassettebandje welke ik van mijn oudste neef ontving. Daarnaast had ik een bandje met zijn eigen solowerk, live opgenomen tijdens diverse shows. Ook die speelde ik dag na dag af in een bepaalde levensfase.

Wat je ook van de beste man vind, hij heeft vele legendarische en geweldige songs geschreven! Mooi om te lezen over alle ins en outs van zijn carrière en de vele memorabele momenten die hij daarin meemaakte, zoals het legendarische Live Aid in 1985. Wel pijnlijk om te lezen hoe hij in de laatste jaren van zijn carrière finaal onderuit ging door een alcohol verslaving en diverse lichamelijke problemen.

avatar van dutch2.0
3,0
Jason82 schreef:
Phil Collins spaart zichzelf niet in deze biografie.
Echt niet? Ik heb dit wel vaker gelezen in recensies over dit boek, maar ik ben het er niet helemaal mee eens. Wat mij juist opvalt is hoe vaak Collins probeert excuses te zoeken voor zijn daden: nee, hij wilde niet per se optreden tijdens de Oscar uitreiking, maar zijn managers..., nee, hij wilde niet zelf de Disneyliedjes zingen, maar hij kon er ook niks aan doen dat die door hem geschreven liedjes alleen door hem gezongen konden worden..., nee, hij wilde zelf niet naar Live Aid America met de Concorde..., nee, hij wilde zelf nooit op de voorgrond staan... nee, hij wilde dit niet, nee, hij wilde dat niet... Het is steeds weer de buitenwereld die Phil domme dingen laat doen.

Wat me nog meer ergerde: het hele boek door loopt Phil te emmeren over zijn ex die durfde vreemd te gaan. Maar als Phil zelf vreemd gaat, tijdens een gelegenheid waar zijn vrouw en kind bij zijn? O, daar kon Phil niks aan doen. Want daar ging het om echte liefde, daar ging het om diepe gevoelens, daar kon Phil verder niks aan doen. Totdat die ware liefde na een paar maanden weer bekoelt en Phil met hangende pootjes terugkeert.

Verder ben ik het helemaal met je eens. Phil is een prima muzikant en liedjesschrijver, van de meest hardwerkende soort. Hij heeft zijn carrière helemaal zelf opgebouwd en is sowieso een muziekliefhebber pur sang. Kortom: dit boek is een van de meest amusante autobiografieën die ik heb gelezen (waarbij het ook loont om te kijken wat er gebeurde na de publicatie van dit boek: zo tragisch, zo schrijnend, maar ook weer zoooo Phil).

Wat ik me trouwens nog altijd afvraag: zou Phil echt de conga's hebben gespeeld op All Things Must Pass? Ik zou er niet op durven te wedden.

avatar van Jason82
4,0
Ik snap je volledig dutch2.0.

Viel mij ook zeker op dat hij bijvoorbeeld soms uit het niets aan gaf een goede vader te zijn, terwijl hij dat natuurlijk absoluut niet was. En inderdaad, hij wilde nou eenmaal dat bepaalde producties top waren en 'moest' dan wel weer vele weken/maanden van huis zijn... Ik doelde meer op het feit dat hij veel benoemd, dat hij dan op een bepaalde manier zelf een plaat voor z'n hoofd lijkt te hebben is inderdaad overduidelijk.

avatar van luigifort
Je vraagt je dan wel alleen af welke van zijn platen

avatar van eRCee
Van mij had hij op de cover ook best een plaat voor zijn hoofd mogen hebben.

avatar van luigifort
Wat mij opvalt is dat ie altijd wel op dergelijke manieren op covers en foto's staat, een beetje quirky. Ws om zijn echte innerlijk te verbergen, daar zit vast veel pijn en verdriet onder...

avatar van Jason82
4,0
luigifort schreef:
Wat mij opvalt ie dat ie altijd wel op dergelijke manieren op covers en foto's staat, een beetje quirky. Ws om zijn echte innerlijk te verbergen, daar zit vast veel pijn en verdriet onder...

Dat denk ik ook, en hij vindt zichzelf niet zo mooi volgens mij. Die onzekerheid kan wellicht ook leiden tot dit soort covers.

Gast
geplaatst: vandaag om 05:51 uur

geplaatst: vandaag om 05:51 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.