Homo Deus: A Brief History of Tomorrow - Yuval Noah Harari (2015)

Boek van de maand DWDD februari.

Deze ga ik zeker nog een keer lezen.

Manipulatief mannetje die Yuval.

Hoezo dat dan weer?

Volgens Yuval kun je het humanisme in 3 subcatogorien onderverdelen. Liberalisme, socialisme en evolutionair humanisme die hij vervolgens gaat vergelijken en in die vergelijkingen komt bij mij het gevoel naar boven dat het liberalisme zijn lievelingskindje is. ".... en dat slimme zakenlieden domme sukkels failliet laat gaan " is prima. Hoort voor hem bij het evolutionaire humanisme. Dat zal wel, maar het hoort toch ook zeker bij het (neo) liberalisme maar daar hoor je hem niet over. Als hij het over het socialisme heeft spreekt hij bijna alleen maar in stereotypes en komt hij eigenlijk alleen maar met voorbeelden van Mao en Lenin, niks over de sociaal- democraten. Hij zegt niet dat socialisme slecht is maar komt naar mijn mening wel alleen maar met voorbeelden waar ik als lezer slechte dingen bij moet denken en dit gebeurt bijna niet bij het liberalisme. Hij zegt dat het liberalisme met name heel goed heeft gewerkt in zuid-amerika na de dictaturen van de jaren 70 en 80 maar zegt niet dat die dictaturen mede tot stand zijn gekomen juist door het neo liberalisme van Friedman
En dit is nog maar een hele kleine handgreep van de voorbeelden die mij het gevoel geven dat de auteur je in een bepaalde richting wil sturen.
Over het liberalisme: " Het is begin 21ste eeuw de enige voorstelling in het theater" en wat is Rusland dan of de islamitische wereld zitten die in de kleedkamer of hebben ze het gebouw al verlaten.
"Het is een geliefde hobby van westerse academici en activisten om fouten aan te wijzen in het liberale pakket, maar tot dusver hebben ze nog niets beters kunnen verzinnen " Moet dat dan? Je ziet iets waarbij je denkt dit klopt niet, maar daar mag ik niks van zeggen tot dat ik een oplossing heb!
Over India schrijft hij dat hij het vreemd vind dat toen VK zich terug trok uit India ze in India wel een aantal goede dingen van de Engelse overnamen het kwam op mij zelfs over alsof India dankbaar moest zijn.voor de relatief rustige terugtrekking van de Engelse uit India.

Zoiets had ik niet helemaal verwacht, maar best een interessant verhaal. Thanks.

De humanistische revolutie is maar een hoofdstuk. De toekomst is tot op blz. 283 nog niet echt naar voren gekomen. Misschien in de laatste 100 pag. de toekomst zal het leren.

Het idee dat het economische neo-liberalisme in Zuid-Amerika zo succesvol is geweest, is fel en overtuigend bestreden door Naomi Klein (The Shock Doctrine).

Overigens moet je denk ik onderscheid maken tussen het algemene, filosofische liberalisme (vrijheid van het individu) en het economische liberalisme. Het liberalisme werd in Latijns-Amerika in de 19e eeuw al gebruikt om het koloniale verleden af te schudden maar vormde zo'n radicale breuk met de geschiedenis in veel landen dat het nooit echt wortelde in de werkelijkheid, wat erin resulteerde dat potentaten de macht konden grijpen onder het mom van het sausje van liberalisme en democratie, en dat er weliswaar in naam gelijkheid was onder de wet maar de boeren hun land verloren aan oligarchen en een soort horigenbestaan leidden, wat dan in Mexico weer resulteerde in de revolutie begin 20e eeuw. Hierover schrijft Octavio Paz verhelderend in Het labyrinth der eenzaamheid. Dus ondanks de mooie waarden die het liberalisme uitdraagt en de positieve kanten die eraan zitten, heeft het toch niet zo'n geweldig track-record.

eRCee

Dat bedoel ik dus ook, de auteur zegt dat het liberalisme eind twintigste eeuw zo succesvol was met name in Zuid-Amerika, maar praat nergens over het neo- liberalisme (waar ik van gruwel).

En juist dat onderscheid tussen filosofisch en economisch komt bij hem niet aan de orde, waardoor je het idee krijgt dat het liberalisme nu nog steeds overal heerst terwijl dat veel eerder het neo-liberalisme is (dat overigens naar mijn mening hoogst waarschijnlijk de ondergang van deze wereld heeft ingeluid.)

Als uiteindelijk het dataisme echt daar is zal men/het ook in staat zijn om in een virtuele wereld alle logaritmes terug te redeneren tot aan het aller eerste begin om het vandaar opnieuw af te spelen. Als dit gebeurt (is) dan zal elk willekeurig moment, tot dat het programma gedeletet wordt, continu zijn.
Ik zou de hele hap delete, maar ja ik ben maar een simpele ziel, o nee wacht die bestaat niet.

Als bovenstaande klopt is dit nu met een aangrenzende zekerheid al het geval.
Het meest interessant zijn natuurlijke de kleine rekenfoutjes die in een eventuele terug rekening worden gemaakt met als gevolg totaal andere werelden die als ze ook tot een soort van dataisme komen ook weer oneindig vaak zullen voorkomen met daarin ook weer de uitzonderingen van de zekere rekenfouten.

Dus waarschijnlijk ben ik een van die ontelbare rekenfoutjes.

Nee hoor voor het gebruik van kernwapens hoeven we niet bang te zijn volgens deze auteur.
Hoe naïef.
Een grote catastrofale ramp kan niet uitblijven in een wereld die draait om: "meer meer meer voor mij en de rest kan stikken"

Jammer, ik lees nu Kitsur Toldot Ha-enoshut - Yuval Noah Harari (2011) en zag afgelopen zaterdag dat hij dit boek als vervolg heeft …
Ik zag dat je deel één ook hebt gelezen en 3,5* hebt gegeven is er een (groot) verschil tussen beide boeken, vind je?

Over het verschil tussen beide boeken daar kan ik niet meer een goed antwoord op geven.
Het is al bijna anderhalf jaar geleden dat ik beide boeken vlak achter elkaar las.
Het eerste over hoe de mens tot hier is gekomen het tweede over hoe het vanaf hier verder zal gaan.
Homo Deus heeft mij op diverse manieren geirriteerd, voornamelijk omdat ik bij hem een overtuiging proef die geen andere mogelijkheden toe laat en daar ben ik allergisch voor.

Het nieuwste boek werd afgelopen week in Buitenhof besproken. Naar het schijnt is men in Silicon Valley ook nogal in de ban van Harari. (Mij spreekt het totaal niet aan overigens.)

Verbaast me niets bijna aan het eind van Sapiens
Ik denk dat ik dit tweede deel aan me voorbij zal laten gaan ...

Het duurt honderden pagina's voordat Harari eindelijk tot een uiteenzetting van mogelijke toekomstbeelden komt. En die honderden pagina's zijn een doorn in het oog. Als een brugklasser word je door Harari onderwezen. Met een belerend toontje legt hij de evolutie der wereldbeelden uit. (De mening van Dr. Strangelove dat hij als een soort missionaris van het liberalisme optreedt deel ik niet helemaal. Hij speelt nou eenmaal de advocaat van de duivel en je kunt moeilijk ontkennen dat het liberalisme, zowel in economisch als maatschappelijk opzicht, toonaangevend is.) De simpelste theorieën worden gestaafd met ellenlange reeksen voorbeelden. En maar strooien met nietszeggende namen, van popmuzikanten tot politieke figuren en van religieuze stromingen tot geografische plaatsen. Oh, wat een onuitputtelijke bron van kennis! Wat een vermogen om verbanden te leggen!

Dit begint nog meer op de zenuwen te werken wanneer er vage gevolgtrekkingen en drogredenen worden gebezigd. De ergste, zonder sluitende argumentatie:

Tegenwoordig (sic. de laatste tientallen jaren) gaat er meer gevaar uit van het godvrezende Syrië dan van het seculiere Nederland.

In het beste geval is dit schaamteloos generaliserend, als hij op Islamitische Staat doelt. Als hij, en dat denk ik, gewoon het land bedoelt, is het puur (Israëlisch) nationalisme en bewuste onwetendheid. Er is in de recente geschiedenis meer te vrezen geweest van het vrije westen (en Israël!) dan van godvrezende dictaturen. Vraag het de inwoners van heel Afrika, Zuid-Amerika en grote delen van Azië (en Palestina en Egypte).

Maar dan begint zijn verhandeling over de toekomst. En die is wel prikkelend! Vooral het laatste hoofdstuk over het dataïsme, mogelijk de nieuwe toonaangevende religie die de vrijheid van informatie voorstaat, spreekt tot de verbeelding. Mijn ergernis maakt plaats voor lichte verontrusting over de toekomst der mensheid en dit zal nog wel een tijdje blijven nazinderen. Des te jammer van de eerste helft van het boek.

Grappig dat je dát eruit gehaald hebt. Bij mij blijft juist vooral hangen dat het liberalisme volgens zijn redenatie net zo’n groot onzinverhaal is als alle andere “religies”. Omdat de mens geen eigen wil of ziel heeft. Harari heeft in mijn ogen geen “lievelingsstroming”, want hij is zich ervan bewust dat alle stromingen verzinsels zijn, waar we in moeten geloven om de maatschappij te kunnen laten functioneren. Wat ik een erg confronterende conclusie vind, omdat het alles waar ik mijn hele leven in heb geloofd, onderuit haalt. En het geeft geen prettig gevoel dat onder ogen zien. Daardoor heb ik tegenstrijdige gevoelens bij dit boek. Ik vind zijn redenaties fantastisch, het geeft mij een andere kijk op de wereld en op de toekomst, maar ik word er niet bepaald vrolijk van.

Wederom een prikkelend boek van Harari. Eigenlijk veel prikkelender dan Sapiens, maar daarom niet per se beter. Doordat hij meer in de toekomst kijkt, begeeft hij zich tevens op glad ijs. Dat beseft hij trouwens terdege. Hij zoekt de confrontatie en de conclusies over onze toekomst zijn niet leuk. Gelukkig hoeven ze niet waar te zijn. Zelf zit ik niet op te wachten op wat hij schetst, maar ik acht het wel een realistisch toekomstige mogelijkheid.

Enerzijds spreekt zijn schrijfstijl mij enorm aan, hoe hij complexe materie terugbrengt naar leesbaar alledaagse gebeurtenissen. Anderzijds heeft hij wel veel voorbeelden nodig en dat maakt dat ik het 2e deel van dit boek wat minder makkelijk doorkwam.

Ik weet nog niet of ik het 3e boek ga lezen. Voorlopig houd ik het maar weer even op wat lichtere kost.

Ik dacht precies hetzelfde na het lezen van Homo Deus (dat ik trouwens zeer waardeerde). Ik had niet zoveel zin in weer een Harari. Meer door toeval dan door iets anders heb ik toch ook het derde boek aangeschaft en daar uiteindelijk minstens zoveel van genoten als van die andere twee. Ook al omdat dat derde boek echt over het heden gaat en wat meer urgentie heeft dan die andere. Dus....

dutch2.0 En met welke zou je me aanraden te beginnen?

Beginnen met het begin. Dat heeft een reden en zo is het bedoeld. Dus: Sapiens

Eens met Leptop. Mocht Sapiens bevallen, dan is het derde boek misschien een betere vervolgoptie. Niet per se beter dan Homo Deus maar wel aantrekkelijker (want actueler). (Hopelijk) veel plezier ermee!

Opnieuw een uiterst leesbaar, boeiend boek van Harari, dankzij zijn vermogen alles wat hij zegt met vele voorbeelden en smakelijke anekdotes te verfraaien. Vooral de laatste, onheilspellende hoofdstukken zijn bijzonder goed.

Ik heb de boeken nog niet gelezen maar is dit niet (al dan niet deels) een trucje van auteurs? Een middel om lezers te beïnvloeden. Een auteur die genuanceerd is.. twijfels uit..etc.. die wordt niet serieus genomen.

Pleun

Of dit een trucje is weet ik niet het is meer dan 3 jaar geleden dat ik dit boek heb gelezen.

Twijfel heeft voor mij een veel grotere betekenis als overtuiging, uitzondering exacte wetenschappen (en zelfs daarin vind ik eigenlijk, hoe klein ook, twijfel mooier en misschien ook gepaster)

Overtuiging past beter bij een verkooppraatje.

Ja dat laatste is eigenlijk wat ik bedoel. Hoe stelliger een auteur iets brengt hoe groter de kans op succes. Nuance en twijfel zijn realistischer maar dat verkoopt niet.

Boeiend, en beter dan Home Sapiens, vooral omdat dit boek een meer strak verteld verhaal is waar een zeker idee achter zit. Het zijn vaak allerlei losse gedachten en passages die intrigeren, maar als geheel werkt dit ook omdat Harari nu duidelijk een doel heeft. En hij wet helder te verwoorden wat er verwacht kan worden, al is dat laatste deel wel het minste onderdeel omdat Harari daar toch wat oppervlakkig blijft met enkele mogelijkheden maar het hoe en wat niet echt verder uitwerkt. Maar verder uiterst vermakelijk om te lezen en prima om na te denken. 4,0*.