Sphere - Michael Crichton (1987)

"Sphere” viel tegen. Het boek stipt aanvankelijk interessante thematiek– cryptologie, ruimtetijd, antropomorfisme – aan en schopt prettig tegen overheidsbureaucratie en haantjesgedrag binnen de wetenschap. Op een gegeven moment lijkt het verhaal zelfs een interessante richting op te gaan. De wetenschappers en militairen worden namelijk geconfronteerd met een ‘ander’ in de vorm van een buitenaardse entiteit. Ieder personage heeft er een andere kijk op. Sommigen zien de entiteit direct als een wapen! Het boek lijkt te benadrukken dat Beth en Harry zich tevens als een ‘ander’ voelen omwille van respectievelijk hun sekse en huidskleur. Het boek lijkt zo iets relevants te willen zeggen over bepaalde sociale thema’s. Bovendien is het een mooi uitgangspunt om de sfeer echt beklemmend te maken. Crichton laat dit soort overwegingen echter net zo snel vallen als dat hij ze opwerpt. Onder aan de streep is "Sphere” hierdoor niet veel meer dan een rechtlijnig monsterverhaal. Jammer, aangezien grofweg de eerste 100 pagina’s zodoende een verwachting scheppen die niet wordt waargemaakt.