The Hedge Knight - George R.R. Martin (1998)

Een erg aardige toevoeging aan het universum van "A Song of Ice and Fire". Helaas laat het volgende deel van de serie nog steeds op zich wachten, maar als je dan weer een verhaal als dit leest weet je gelijk weer waar je op aan het wachten bent. Martin is een echte rasverteller. 3,5*

Samen met de eed van trouw (hagenridder deel 2),
en de IJsdraak een leuke toevoeging op het Lied van IJs en Vuur.
Voor de liefhebbers van de serie een echte aanrader.

De stripeditie van de Hagenridder (Marvel) is overigens ook een
prachtige toevoeging op het verhaal!

Nu met grote verwachting en vol spanning wachten
op A Dance with Dragons!

Een vraag voor de mensen die zowel de serie gezien hebben als het boek gelezen. Ik heb nu net de eerste twee series gezien op tv maar het vervolg laat nog op zich wachten tot 2013. Daarom wou ik beginnen lezen vanaf seizoen 3. Maar is dat enigszins doenbaar of zou ik best de eerst twee boeken lezen om bij te zijn met alle verhaallijnen?

Geweldig verhaal. Rijk aan achtergrond voor de hongerige ASOIAF-fans en luchtig zoals de Hobbit zich tot LOTR verhoudt. Dat gezegd hebbende denk ik dat - net als de Hobbit en LOTR - het boekje enorm aan kracht wint als je de grotere context kent. Ik vraag me dan ook zeer af of er mensen zijn die deze gelezen hebben zonder de rest van de serie, en wat zij er van vonden.

Dunk en Egg zijn memorabele karakters, die zich maar moeten redden met de hand kaarten die ze toebedeeld hebben gekregen. Natuurlijk sneuvelen er genoeg noemenswaardige karakters waaraan ik gehecht had, maar dat is typisch voor Martin.

Zonder spoilers of op het verhaal in te gaan: een must-read voor zij die wachten op The Winds of Winter.

Amusant kort verhaal van Martin binnen het Song of Ice & Fire universum. Een stuk meer recht-toe-recht-aan dan de "hoofdverhalen" wat het een lekker licht verteerbaar boek maakt.

Prima kortverhaal, het eerste uit de serie verhalen over Dunk en Egg, een wat onooglijk duo dat je aan het begin van het verhaal spreekwoordelijk 20 frank zou geven, maar op het eind een eervol stel blijkt. De vertelstijl van Martin is makkelijk op te merken, de opzet is wel wat anders, omdat het niet over meerdere, complexe verhaallijnen loopt. En voor een kortverhaal is dat ook niet nodig.

Ik heb me geamuseerd tijdens het lezen, en dat is fijn.

3,5 sterren

Een leuk en tamelijk onschuldig tussendoortje in vergelijking met aSoIaF. Dit boek moet het vooral hebben van de leuke, levendige karakters en de sfeer van het riddertoernooi.