Harry Potter and the Cursed Child. Parts One and Two - J.K. Rowling, John Tiffany en Jack Thorne (2016)

Te koop vanaf 31 juli om 00.01 in Engeland en om 01.01 Belgische/Nederlandse tijd en geen minuut vroeger!


'Harry Potter en het Vervloekte Kind' is het eerste Harry Potter-verhaal dat officieel wordt gebracht als toneelstuk. De wereldpremière van het stuk zal plaatsvinden in West End in Londen op 30 juli 2016. Deze speciale eerste editie bevat een vroege versie van de toneeltekst zoals die tijdens de repetities gebruikt is. Deze zal aangepast worden naar gelang de definitieve uitvoering van het toneelstuk. Daarom zal deze editie slechts korte tijd verkrijgbaar zijn, waarna de definitieve ‘Collector’s Edition’ zal volgen. Deze speciale eerste editie zal verkrijgbaar zijn tot de definitieve editie van het toneelstuk verschijnt in de loop van 2017.

"Special rehearsel edition script", hahaha, wie hier z'n geld aan besteed is toch wel echt het noorden kwijt. Als ik het stukje van liv goed begrijp zijn er dus reeds 3 boekedities gepland van dit toneelstuk? (of twee?).

En was Hermelien niet opeens een donkere vrouw? Ligt aan jou als je dat niet uit de zeven boeken wist te halen. (evenals de seksuele geaardheid van Dumbledore)

Daar heb ik dan weer niet zoveel moeite mee, dat toneelstuk lijkt me ook best leuk.

Zou voor mij geen reden zijn om het niet te gaan zien ofzo. Maar ik hou er niet van dat zij zulke cruciale aspecten zeven boeken lang onvermeld heeft gelaten, terwijl ze nu opeens 'na het succes' met die nieuwe informatie komt. Boeken zouden op zichzelf moeten staan (vind ik). Dan moet je niet achteraf nog duiding erbij geven, omdat je het, na het voltooien ervan, in een progressieve hoek wil plaatsen.

Tuurlijk, dat staat wat mij betreft los van de boeken. Niet voor niets is in de films Hermelien lelieblank (volgens mij wordt er over personages met een andere huidskleur in de boeken daar expliciet melding van gemaakt, Chu bijvoorbeeld en ik dacht Angelique).

Medio november 2016 verschijnt de Nederlandse vertaling van Harry Potter and The Cursed Child Parts I & II - De Harmonie - deharmonie.nl
Er staat niet bij wie dit vertaald heeft. Ik hoop dan maar dat het weer Wiebe Buddingh' zal zijn.
Edit: Het is inderdaad Wiebe. Gelukkig.

Toch aardig wat belangstelling, zie hier.

En de eerste recensies zijn positief.

Eigenlijk mag ik niet op dit boek stemmen aangezien ik het niet gelezen heb, dus ik ga dat ook niet doen. Wel ben ik een van de gelukkigen die het stuk live heeft mogen zien in Londen op 9 juli, dus ik wil er toch wat over zeggen.

De plot is eigenlijk te mal voor woorden en ik moet zeggen dat van alle aspecten die het toneelstuk maken ik toch het minst had met het verhaal en dan met name de ontknoping die regelrecht uit een slechte fanfic lijkt te komen. Dit is ook een van de redenen dat ik dit boek niet meteen hoef te hebben, al wil ik het uiteindelijk wel in mijn collectie hebben. Voor mij waren het vooral de karakters, de acteerprestaties, het decor, de magische trucs die live op het podium worden gedemonstreerd (er zijn heuze duels die net echt lijken) en natuurlijk het hele Harry Potter sfeertje dat het stuk voor mij de moeite waard maakten. Voor degenen die dit boek lezen valt het misschien wat minder op, maar live is dit toneelstuk echt een enorm lange zit: vijf uur en een kwartier en dan heb ik alle pauzes nog niet meegerekend. In totaal heeft het hele avontuur van twee uur 's middags tot half elf 's avonds geduurd. Het was misschien een beetje té lang, hoewel dit het hele gebeuren wel een stuk epischer heeft gemaakt.

Het verhaal wordt overal aangeprezen als een sequel en dit is ook zo, maar het verleden wordt er ook aardig bijgehaald. Het is toch erg belangrijk om de officiële Harry Potter serie te hebben gelezen om bepaalde scenes te snappen. Niet alleen dat, maar de plot draait om het gebruik van een Tijdverdrijver, waardoor we veel belangrijke scenes uit de serie opnieuw krijgen te zien/lezen. Het verhaal speelt met de vragen 'Wat als dit was gebeurd?' en 'Wat als we dit recht zouden kunnen zetten, hoe zou de tegenwoordige tijd er dan uitzien?'

Dit zijn vragen waar in veel fanfiction al mee is gespeeld en ik moet zeggen dat het plot me ook erg aan fanfiction deed denken. Het is deels door Rowling geschreven en zij heeft haar goedkeuring voor het script gegeven, wat niet wegneemt dat ik enkele plotwendingen toch wat mal vind. Heel veel vond ik ook goed hoor, daar niet van, maar ik heb er ergens toch moeite mee om dit verhaal als een officieel deel van de serie te zien. Hieronder zet ik even per punt uiteen wat me wel en niet beviel aan het verhaal. Omdat dit topic over het sriptboek gaat en niet over de live uitvoering richt ik me enkel op het verhaal. Over de creatieve kant (decor, props, acteerprestaties, etc.) ben ik echter louter positief; dat was stuk voor stuk subliem.

Wat ik wel goed vond aan het verhaal:
- De personages die we al kennen zijn nog precies de karakters die we hebben leren kennen in de originele serie en het was een heerlijk weerzien. Ook vond ik de volwassen versies van Harry & Ginny en Ron & Hermione heel goed uit de verf komen en hun onderlinge huwelijken waren goed uitgewerkt. Leuk om te zien dat Ron & Hermione nog steeds zoveel kibbelen (al wordt het nooit echt ruzie).
- Door het vele tijdreizen komen er veel karakters voorbij die je anders niet in een sequel had verwacht. Zo krijgen we Snape nog te zien en zelfs Voldemort. Ook heeft Harry in het verhaal veelvoorkomende nachtmerries over de Dursleys, die hierdoor ook nog de revue passeren.
- Hermione is in dit toneelstuk Minister for Magic. Dit vond ik erg leuk om te ontdekken; ze is er in ieder geval zeer geschikt voor.
- Albus wordt - ondanks dat we in Deathly Hallows lazen dat hij dit zelf absoluut niet wilde - ingedeeld in Slytherin, wat voor nog meer problemen met zijn vader zorgt. Ik vind het een interessant gegeven dat Harry's zoon in Slytherin zit.
- De vriendschap tussen Albus en Scorpius vind ik erg mooi gevonden en het is ook erg geloofwaardig hoe ze zo goed bevriend zijn geraakt ondanks dat hun vaders het nog altijd niet goed met elkaar kunnen vinden.
- Er zit heerlijk veel humor in het stuk, vooral geleverd door Ron (waarvan we al wisten dat hij grappig was) en Scorpius (die in het stuk ook hilarisch werd gespeeld door de acteur). Daarnaast is er ook genoeg drama dat nergens te sentimenteel of te geforceerd voelt. De ouder/kind problemen die in de originele Harry Potter serie al aanwezig waren zijn ook aanwezig bij deze nieuwe generatie. Albus wil niet in de schaduw van zijn vader staan, maar door de problemen die hij veroorzaakt gedurende het verhaal met het verknoeien van de tijd gaat hij uiteindelijk inzien dat een alternatief leven zijn eigen problemen met zich mee had gebracht en dat het beter is om te accepteren wat je hebt.

Wat ik niet goed vond aan het verhaal:
- Wat in de films al gebeurde, is hier nog veel erger doorgevoerd: het karakter Ron is gedegradeerd tot iemand die alleen maar voor de komische noot zorgt en verder niets bijdraagt aan de plot. Wanneer er iets belangrijks gebeurt in dit verhaal zijn het altijd Harry en Hermione die van alles op de hoogte zijn en alle beslissingen nemen. Nu hebben zij posities in het Ministerie waardoor zij wel degenen zijn die moeten handelen, maar van het hechte trio uit de boeken is in dit toneelstuk niets overgebleven.
- Om de een of andere reden ontbrak de zoon van Ron & Hermione, Hugo, volledig in dit verhaal. Ik vond dit toch een beetje apart aangezien een groot deel van het verhaal draait om de nieuwe generatie. Hij wordt wel genoemd, maar komt nooit in beeld en ik vraag me af waarom aangezien er wel de moeite is genomen om Harry's andere kinderen James en Lily te casten, ondanks dat zij ook maar een paar zinnen tekst hebben. Niet dat ik heel veel moeite heb met dit punt, maar ik vind het toch opvallend.
- Ondanks dat het nooit zwart op wit wordt bevestigd, gaat er in het verhaal een roddel rond dat Draco niet de vader is van Scorpius omdat hij onvruchtbaar zou zijn. Zijn vrouw Astoria zou een Tijdverdrijver hebben gebruikt om zich te laten bevruchten door Voldemort en Scorpius zou dus de zoon van Voldemort zijn. Sorry, maar wie heeft die onzin bedacht?
- De uiteindelijke ontknoping. Het blijkt dat Voldemort en Bellatrix Lestrange een dochter hebben gekregen, Delphi, die haar vader terug wil halen uit de dood. Sorry dat ik het zeg, maar ik vind het echt een malle beslissing om Voldemort een kind te geven (dat van Scorpius was een roddel, al wordt het ook nooit echt ontkracht). Het is iets dat je in een slechte fanfiction verwacht. Ik weet niet of dit alles het idee was van Rowling, Tiffany of Thorne, maar dit verhaal heeft een rare obsessie met Voldemort die mogelijk kinderen zou hebben verwekt bij al bestaande personages.
- En ondanks dat het voor hilarische en interessante situaties zorgt (wat zou er gebeurd zijn als?), vind ik het hele tijdreizen ook een beetje makkelijk. En had Rowling zelf niet ooit gezegd op haar Pottermore site dat ze moeite had met het gegeven tijdreizen en dat ze daarom alle Tijdverdrijvers had laten vernietigen in boek 5? Vanwaar dan nu ineens een heel plot dat over tijdreizen gaat?

Zo te zien ben ik dus een beetje verdeeld waar het om het verhaal gaat. Misschien dat wanneer ik dit script opnieuw zou lezen bepaalde zaken me minder storen, maar voor nu is het verhaal voor mij weliswaar vermakelijk, maar ook hier en daar te makkelijk en toch ook te extreem. Ik ben nog steeds overwegend positief, maar toch kan ik niet zeggen dat ik heel erg gek ben op de verhaallijn. De onderliggende boodschap dat het beter is om te accepteren wat je hebt en wat je bent dan om je verleden te fixen komt sterk naar voren, als ook de onderliggende relaties tussen de personages. De moeilijke vader/zoon relatie van Harry en Albus is erg sterk en bij vlagen emotioneel. De volwassen Harry heeft nog duidelijk zelf veel moeite met zijn eigen verleden, wat invloed heeft op zijn rol als vader. Dit alles, samen met de goede balans tussen komedie en drama, maakt dat ik uiteindelijk toch wel positief ben.
Ik heb geen haast om dit te gaan lezen, maar ik denk wel dat ik dit uiteindelijk ga doen. Voor nu zit het toneelstuk nog prima in mijn hoofd en ik denk dat ik liever even wacht met het herbeleven van dit verhaal. Wie weet heeft over, bijvoorbeeld, een jaar dit verhaal weer een heel ander effect op me.

Van wat ik begrepen heb is het niet zo dat Hermelien altijd al zwart was en dat nu pas naar buiten komt (wat dus het geval was bij Dumbledore's geaardheid). Ook heb ik ooit in een documentaire tekeningen van Rowling gezien die ze gemaakt had van haar personages voordat haar boeken werden uitgegeven en daarin is Hermelien blank. Ook gaf ze haar goedkeuring voor de covertekeningen van de boeken, waarin Hermelien blank is afgebeeld.

John Tiffany en Jack Thorne concludeerden dat de huidskleur van Hermelien nooit expliciet is verteld in de boeken (ook al zijn er passages waarin ze wit wegtrekt van schrik) en dat heeft ze doen besluiten om ook actrices met een donkere huidskleur de kans te geven te auditeren. Voor zover ik begreep heeft Rowling niet veel te maken gehad met de casting, al heeft ze wel haar goedkeuring gegeven voor 'zwarte Hermelien' en gaf vervolgens aan dat haar huidskleur niet van belang is voor het karakter zelf.

Noma Dumezweni was overigens voortreffelijk in de rol; precies de Hermelien die we kennen. Dat neemt niet weg dat ik me Hermelien nog altijd voorstel als een blank iemand; dat is nou eenmaal het beeld dat ik (en vele anderen) al jarenlang van haar hebben.

Volgens mij hebben we een Harry Potter-expert in ons midden! Leuk om te lezen wat je van de recente toneelvoorstelling vond; het moet een behoorlijke happening zijn geweest om daar bij aanwezig te zijn. Ik heb daar zelf het geld en de tijd niet voor over - zo ver gaat mijn liefde voor Harry niet- maar het klinkt als iets wat je maar een paar keer in je leven meemaakt.

Bedankt Donkerwoud en ik denk dat ik me inderdaad wel een Harry Potter-expert kan noemen. Naast dat ik al jaren fan ben en met de boekenserie ben opgegroeid, ben ik nog steeds heel veel bezig met Harry Potter. Het is een soort fascinatie die me denk ik nooit meer loslaat.

De afgelopen jaren heb ik in Engeland gestudeerd en op mijn universiteit had je heel veel clubjes waar je je bij aan kunt sluiten, waaronder een Hogwarts Society. Daar ben ik afgelopen jaar - in mijn laatste jaar - pas lid van geworden en ik kreeg via die club de kans om voor 40 pond naar een van de eerste voorstellingen te gaan. Dit heb ik uiteraard niet afgeslagen en samen met vijf mensen van de club ben ik erheen geweest. Het was inderdaad een hele happening; iets wat ik als Harry Potter liefhebber nooit zal vergeten. Deze voorstelling zal uiteraard nog veel vaker worden opgevoerd en wellicht zelfs internationaal gaan, maar het blijft altijd bijzonder om een van de eersten te zijn geweest. Zeker aangezien alle geplande voorstellingen inmiddels helemaal zijn volgeboekt; dan blijft het bijzonder om het allemaal live gezien te hebben.

Het is inderdaad iets wat je eens in je leven meemaakt, en ik vond het erg speciaal. Voor mij viel het ook net goed aangezien ik die week toch mijn diploma-uitreiking had en sowieso in Engeland moest zijn. Beter toeval kon ik niet hebben!

Ook gefeliciteerd met je diploma!

Niet meer verwacht en toch gepubliceerd. Wat wil een mens nog meer.
Heb het boek nog niet in mijn bezit, maar wil het zo snel mogelijk aanschaffen.
Want echte HP-fan, dus ik moet dit boek hebben.
Als ik zo de plotomschrijving lees, is het niks anders dan een uitmelken van een gigantisch succes en toch wil ik weten wat Rowling nog te melden heeft over haar lieveling.
Hopelijk komt Rowling ook met een uitgebreide biografie over Severus Sneep. Deze man is in mijn ogen de echte held binnen de Harry Potter Saga.
Sneep heeft namelijk een echt karakter wat verdiept kan worden, terwijl Harry alleen maar een goedbedoelende sukkel is.

Al 13 stemmen. Kan iemand van de stemmers ook iets van een mening geven? De score is redelijk maar niet geweldig. Ik ben wel benieuwd naar dit boek en wat men er van vindt.

Denk niet dat ik eraan ga beginnen. Heb hier en daar al gelezen dat het een soort veredelde fan fiction zou zijn. Zie ook niet echt een reden om de serie nieuw leven in te blazen, behalve een commerciële. Voor de zekerheid mijd ik wel spoilers.

Nu verkrijgbaar in de NL vertaling. Ik twijfel nog of ik het ga kopen om mijn Harry Potter collectie weer compleet te krijgen, of dat ik het toch eerst ga lenen van de bieb ivm de wisselende reacties. Ach wie hou ik voor de gek, mezelf kennende wordt het optie 1 ?.

Geld moet rollen .

Boekhandels steunen noemen we dat ?

Wij zijn gewoon filantropisch aangelegd .

***

Volkskrant recensie

Fijn om nog eens te kunnen onderdompelen in de toverwereld. Het verhaal op zich vind ik niet slecht maar zeker niet te vergelijken met de vorige Harry potterboeken. Het is niet echt voorspelbaar maar er gebeurd niet zo veel in. In de vorige boeken was ik helemaal van de wereld als ik aan het lezen was en dit had ik nu niet. Misschien komt dit ook doordat het een toneelstuk is. Ik mis dan de levendige beschrijvingen van personages, plaatsen, ... . Zo is het moeilijk om je een nieuw personage voor te stellen.

Dat gedoe met de Tijdverdrijver wekte bij mij alleen maar irritatie op en de personages waren echt strontvervelend. Wat mij betreft was de originele serie mooi afgerond door Rowling, met dat allerlaatste hoofdstuk in The Deathly Hallows, dat ik juist zo mooi vond omdat het stiekem nog veel aan de verbeelding overlaat. Voor mijn gevoel was het verhaal dus echt af. Dat het Potter-universum met dit boek nog verder uitdijt, wat ik ergens zag staan, klopt dus niet. Het begint juist weer te krimpen!

Een Zweedse Stompsnuit van een boek.