menu

Harry Potter and the Order of the Phoenix - J.K. Rowling (2003)

Alternatieve titel: Harry Potter en de Orde van de Feniks

mijn stem
4,14 (708)
708 stemmen

Engels
Fantasy

668 pagina's
Eerste druk: Bloomsbury Publishing Plc., Londen (Verenigd Koninkrijk)

Harry's verplichte zomervakantie bij oom Herman en tante Petunia op de Ligusterlaan is dit keer nog erger dan alle voorgaande jaren: niet alleen wordt hij door de Duffelingen weer vreselijk behandeld, ook zijn beste vrienden lijken hem deze zomer totaal te negeren. Harry vindt dat hij iets moet doen, maakt niet uit wat, om zo snel mogelijk te kunnen terugkeren naar Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. Maar dan krijgt de vakantie een onverwacht einde en wordt het zelfs onzeker of Harry nog wel aan zijn vijfde schooljaar op Zweinstein mag beginnen. Vreemde gebeurtenissen stapelen zich op en Harry doet ontdekkingen die het hem onmogelijk maken om kalm te blijven...

zoeken in:
avatar van 7thStreet
Ik heb genoten van dit boek. Van alle boeken van Harry Potter eigenlijk.
Ik heb ze allemaal in 1keer uitgelezen.
Maar ik vind de covers in Belgïe toch mooier

avatar van Gregorian
4,0
Wat een emoties kwamen in mij naar boven in dit boek!
Je begon gewoon echt een haat te krijgen voor Omber en toen Sirius vermoord werdt.. dat vond ik echt jammer!
Maar daarom juist een goed boek, omdat de emoties echt naar boven komen.

4,5
Een heel spannend boek! Ik heb er lang over gedaan en er gebeurde heel veel. Soms moest ik even terug bladeren om het helemaal te begrijpen. Maar de duitserheid van dit boek: i love it

avatar van GVR
3,5
GVR
Dit boek vond ik wat langzaam op gang komen. Het introduceerde wel het meest irritantste personage tot dan toe nl. mevr. Omber. Hoewel in mijn gedachen ze er uit zag als een lelijke pad, viel het in de film wel mee.
Niet het beste boek uit de serie m.i, maar niet onaardig.

4,5
7thStreet schreef:
Ik heb genoten van dit boek. Van alle boeken van Harry Potter eigenlijk.
Ik heb ze allemaal in 1keer uitgelezen.
Maar ik vind de covers in Belgïe toch mooier


Veel mooier zelfs =)

avatar van Thomas83
4,0
Deel vijf van de zeven alweer, en de serie wordt er zeker niet minder op. Net als in het vorige boek, Harry Potter and the Goblet of Fire, bestaat het verhaal uit een hoop gebeurtenissen. Alles bij elkaar weer dik 600 pagina’s. Afgerond naar boven zouden het er zelfs 700 zijn. Er gebeurt dus weer een hoop, en het hele boek zit vol emoties, zoals vooral deel vier eindigde. En dan gaat het niet eens alleen op emoties als angst en verdriet, maar vooral ook veel woede, frustratie en wraaklust, met name vanuit Harry zelf. Die woede en frustratie ervaar je deels als lezer ook, door de onuitstaanbare Dolores Umbridge, een heel aardig nieuw karakter dat zijn intrede doet.

Wat betreft die personages, al vrij snel worden er een hele hoop nieuwe geïntroduceerd, en dan is het toch even wennen. Eigenlijk hadden de personages net zo goed meer geleidelijk geïntroduceerd kunnen worden. Rowling had dit beter uit kunnen werken in mijn ogen. Veruit de meeste karakters komen niet eens zo heel veel in het stuk voor. Umbridge is een uitzondering uiteraard.

De introductie van deze personages is slechts een van de vele voorbeelden van situaties waarbij het boek in vergelijking met de verfilming veel dieper op de zaken ingaat, en zelfs wat vragen beantwoordt die door de film worden opgeroepen. Voor het eerst heb ik het gevoel dat de verfilming wat al te globaal was. Aanvankelijk nog niet eens zo, maar hoe verder het boek vordert hoe meer het me opvalt. Los bekeken is de film geweldig, maar puur als verfilming zijn er wel aardig wat manco’s. Vrij veel dingen zijn zelfs nog behoorlijk veranderd. Voorbeelden zijn er meer dan genoeg:


-In het boek wordt uitgelegd waarom Harry met een hele groep Orde-leden nu wél ongezien door de lucht kan vliegen in “Muggle”-gebied, over een zeer druk bevolkt deel zelfs (aan het begin van het tweede boek leverde iets dergelijks Harry en Ron wat problemen op)
-Van een chagrijnige en gefrustreerde Sirius is in de film eigenlijk geen sprake
-Ron, Hermione en Malfoy worden tot Prefect benoemd. Dat verklaart waarom Malfoy op een gegeven moment steeds zo nauw samenwerk met Umbridge in de film. Bijvoorbeeld als hij Cho vasthoudt nadat ze Dumbledore’s Army heeft “verraden”. In het boek is het overigens niet haar maar haar vriendin Marietta die Dumbledore’s Army erbij lapt
-In het boek komt duidelijk naar voren dat Ron maar ook zijn zusje Ginny een duidelijke groei hebben doorgemaakt. De uitverkiezing tot Prefect en later tot Keeper van het Quidditch-team (een van mijn favoriete stukjes in het boek) zijn daar duidelijke voorbeelden van. Ginny mag dan weer Harry vervangen als Seeker, houdt zich serieus bezig met jongens inmiddels en is meer welbespraakt en verstandig, wat meer op de voorgrond ook. Vooral bij Ron is die groei prachtig, omdat hij altijd heel erg heeft gehad dat hij schaduw stond van Harry en zijn oudere broers
-De veel uitgebreidere flashback naar de tijd dat onder andere James Potter, Sirius Black, Remus Lupin, Lily Evans en Severus Snape op Hogwarts zaten. Ook een van mijn favoriete momenten. Het maakt Snape zoveel menselijker, relativeert zijn houding ten opzichte van Harry
-Harry die (tot tweemaal toe) inbreekt in het kantoor van Umbridge. Dat vond ik overigens niet al te logisch uitgewerkt de tweede keer dat het gebeurde. De taakverdeling ligt hier niet echt voor de hand: Hermione gaat met Harry het kantoor in, Ron leidt Umbridge af door te zeggen dat Peeves rotzooi aan het schoppen is aan de andere kant van het kasteel, en Ginny en Luna (die opeens deelgenoot wordt gemaakt in alle belangrijke geheimen) sturen leerlingen uit de gang weg. Het zou veel logischer zijn als Ron en Hermione dit laatste doen als prefects. Bovendien is Ron niet bepaald het type waarvan het geloofwaardig is dat hij Umbridge gaat helpen door haar te tippen over wangedrag van Peeves. Meer voor de hand ligt dat Luna dit doet, terwijl Ginny met Harry inbreekt in het kantoor (dat laatste zou ook gelijk mooi een bruggetje vormen naar wat er in het volgende boek gebeurt). Bovendien had de Marauder's Map hier ook erg goed gebruikt kunnen worden
-Wat in de film voor zover ik me herinner niet wordt uitgelegd, misschien in de zesde of zo, is dat Umbridge de Dementors op Harry afstuurde aan het begin van het boek, wat ze bekent tegen het einde ervan
-Sirius sterft aan het einde van de film door de Avada Kedavra spell van Bellatrix Lestrange, terwijl hij in het boek door dat gordijn in die ene kamer valt. Dat vond ik een van de pijnlijkste sterfscènes in een film of boek persoonlijk. Had er overigens wel wat meer uitleg over willen horen. Ik dacht dat Dumbledore Harry wel zou uitleggen wat er nou precies achter dat gordijn zat, wat de functie er van was. Raar dat Harry dat niet heeft gevraagd
Het duel wat Harry na het ongeluk met Sirius met Bellatrix heeft is totaal anders. Ik vond het al wat vreemd in de film dat Harry haar opeens zo makkelijk te pakken kreeg. Al vind ik het stukje wat hierna volgt wel erg sterk in de film, en niet eens echt minder dan het einde van het boek
-Het duel tussen Voldemort en Dumbledore is ook nog aardig anders, vooral wat er aan voorafgaat en wat hierna gebeurt. Fudge die met de Aurors arriveert onder andere


Het zijn dus nog een hoop dingen die uit de film zijn weggelaten, vaak zelfs fragmenten die ik tot mijn favorieten in het boek reken. Dat is best jammer. In feite hadden ze er net als ze nu bij deel 6 doen ook twee films van kunnen maken. Ik snap eigenlijk niet waarom ze dat hebben nagelaten. Die films zijn een garantie op een enorm commercieel succes, en je maakt er de fans van de boeken ook blij mee.

Trouwens, tot nu toe hebben alle boeken hun vaste patronen en dingetjes gehad. Ik heb er vaak dingen over opgemerkt in mijn meningen over de eerdere boeken. Het lijkt bijvoorbeeld wel alsof Rowling elk boek weer een stuk of vijf nieuwe woordjes heeft geleerd, die ze vervolgens in het nieuwe boek zeer regelmatig gebruikt. Storend is het niet, opvallend wel.
Ook is het bijvoorbeeld vaste prik dat Harry altijd wel een geheimpje heeft wat hij hooguit vertelt aan Ron en Hermione, vaak ook een geheim waar hij zich voor schaamt en waarbij het niet altijd even logisch is dat dat zo is. Het zijn dit soort dingen die het boek (en de serie in zijn algemeen) af en toe wat voorspelbaar maken. Maar er zitten ook nog genoeg aardige twists in gelukkig, en de wereld van Harry Potter blijft letterlijk en figuurlijk magisch. Daarom kan ik ook nu weer een hoog cijfer toekennen. En ik ga heel snel door naar het een na laatste deel alweer. Ik heb nog honderden pagina’s te gaan, maar zal de serie echt missen als ik hem eenmaal uit heb.
In mijn ogen tot nu toe het een na beste boek in de serie, na The Prisoner of Azkaban, en nog voor The Goblet of Fire. The Chamber of Secrets is duidelijk de minste, The Philosoper’s Stone kan aardig concurreren met The Goblet of Fire. 4.0*

avatar van The_Eye
5,0
Net gekocht en 50 blz gelezen. Kaft is schitterend, en ik ga gauw verder lezen.

avatar van The_Eye
5,0
Hoppa: een dikke vijf sterren voor opnieuw een fantastische leeservaring. Bloedstollend spannend en vol emoties.

3,5
Voor mij persoonlijk de minste uit de reeks, beetje erg langdradig

5,0
Dit is één van de vier Harry Potterboeken die ik met vijf sterren beoordeel (de andere drie zijn deel 3, 6 en 7). Hoewel dit deel het laagst in mijn persoonlijke top 10 staat, is het waarschijnlijk wel het boek, waar ik de sterkste emotionele band mee heb.

Ik heb dit boek gekregen voor Sinterklaas in 2003. Eigenlijk deden we toen niet meer aan Sinterklaas. Mijn oma vond het echter leuk om haar kleinkinderen wat te geven. Mijn broertje en ik mochten ieder iets voor een bepaald bedrag uitzoeken. Ik wilde als Harry Potterfan uiteraard het nieuwste Harry Potterboek hebben. Dit wist mijn moeder al en die had het boek al voor mij besteld bij de boekhandel. Op een vrijdagavond (het was koopavond) voor Sinterklaas heb ik dit boek zelf opgehaald en betaald met het geld dat ik van mijn oma had gekregen.

Het bleek het laatste Sinterklaasfeest te zijn dat mijn oma zou meemaken. Ze overleed in juli 2004.

Door deze gebeurtenis heeft dit boek (uiteraard) een bijzonder plaatsje in mijn hart.

Ik ben van plan om alle Harry Potterboeken eens te herlezen (ik kijk er vooral naar uit om de delen 3 tot en met 5 te herlezen). Het zou me niets verbazen dat ik dit deel uiteindelijk beter ga vinden dan deel 6. Deel 3 en 7 zullen waarschijnlijk altijd mijn twee favoriete boeken van de serie blijven, maar dat kan natuurlijk veranderen.

avatar van dutch2.0
4,0
En dat was Potter nummer 5. Weer een fijn boek, zij het om totaal verschillende redenen dan de vorige. The Order of the Phoenix kent één enorm verschil met de voorgaande delen. In al die delen wordt het verhaal al snel op scherp gezet, het gevaar loert op iedere bladzijde (bijvoorbeeld de ontsnapte moordenaar in deel 3) of er staan gevaarlijke ondernemingen op stapel (zoals de taken in het Triwizard tournament in deel 4).

In The Order of the Phoenix gebeurt er de eerste helft van het boek nauwelijks iets. Het is meer de verwerking over wat er in deel 4 is gebeurd. Als het verhaal dan halverwege op scherp wordt gezet (met de nachtmerries van Harry) is de dreiging nooit heel concreet.

Harry Potter deel 5 moet het daarom veel meer hebben van thema’s (en van de spetterende finale) dan van het verhaal. De belangrijkste thema’s draaien om volwassen worden en om het leven onder een tirannie. Geen al te bijzondere thema’s, en ook niet heel grondig uitgewerkt, maar het vertrouwde decor van Hogwarts zorgt ervoor dat het boek toch heel meeslepend wordt. Harry’s liefdesperikelen en de verordeningen van de verschrikkelijke Umbridge boeien ieder op hun eigen manier.

Wat iemand hierboven ook al opmerkte: sterk punt in The Order of the Phoenix is hoe Rowling haar personages laat groeien. Vooral een karakter als Ginny Weasly heeft een enorme groeispurt gehad, maar ook de woedeaanvallen van de puberende Harry zijn herkenbaar. En ook weer een grappig nieuw personage erbij (Luna).

Kortom, ook deel 5 was weer genieten. Op naar deel 6!

avatar van tommykonijn
5,0
Ik had niet meer veel tijd voor het boek. Vandaar dat er een tijdje heeft gezeten tussen 3/4 van het boek en het overige stuk. Maar ik heb het vorige week uitgelezen, en wat was het weer een topper hoor! Ik krijg altijd pijn aan mijn ogen als ik een hoog aantal pagina's zie van een boek. Bij de meeste boeken vind ik dat erg onaantrekkelijk. Maar de boeken van Harry Potter zijn een uitzondering. Alles wordt in elk deel zo prachtig beschreven. En ik kan weer hetzelfde zeggen over dit boek. De gebeurtenissen bevatten veel herkenning van de vorige vier boeken maar ook erg veel vernieuwing. Omber wordt zo beschreven dat je er een spontane haat voor ontwikkelt. En ook de andere personages zijn met veel passie omschreven. Het boek verveelt geen moment en leest als een trein. Ik kan veel woorden gaan gebruiken over hoe geweldig ik dit vindt, maar dat is eigenlijk ook niet nodig. Het is gewoon en aanrader, een die prima past in de reeks. Top! Mijn complimenten gaan uit naar J.K. Rowling. De beste schrijfster, naar mijn mening, op de wereld!

5* natuurlijk.

StephenKingfan
Een onderschat Potter-boek. Natuurlijk word het als een van de betere gerekend maar toch te weinig waardering wat mij betreft. Er gebeurd zoveel, er veranderd zoveel, ongelofelijk. Ik heb nooit een boek moeilijker kunnen wegleggen dan dit boek (ook al staat dit Potterboek niet het hoogst in mijn top10). Het einde legt zoveel uit, het gesprek met Dumbledore. En er zitten een paar van de beste stukken in uit de hele serie wat mij betreft. Het moment dat Dumbledore arriveert bij het ministerie, de power komt er zo goed vanaf, de spreuk waar Harry kippevel van kreeg, de Death Eaters die allemaal hij tegelijk pakte. J.K. laat weer even weten dat Dumbledore the man is! Dolores is een fantastisch personage, vooral in combinatie met McGonagall. Dolores is naar in combinatie met alle soorten mensen behalve in combinatie van McGonagall. Erg grappig vaak, hoe Minerva reageert, en hoe goed ze haar af kan zijn. de dood van Sirius is natuurlijk ook erg triest en ik kreeg een veel grotere haat voor Sneep in dit boek, terwijl Harry juist meer respect voor hem kreeg, door de herinnering. Dat komt door het typischSneep zijn, het geen begrip hebben voor Harry, dan is zo'n herinnering wel leuk maar doet het verder ook niet zoveel. Maarja, een topper dit, toch wel een HEEEEEEL stuk beter dan "Goblet of Fire" wat mij betreft, maar wie ben ik ?

avatar van Feutje
4,5
@ StephenKingFan;

Ik mag jou wel. Je haalt me de woorden wederom uit de mond. Alleen heb ik nooit echt die haat jegens Sneep gevoeld. Ik vond de scène waarin Sneep aan zijn enkels de lucht in wordt getild en waar Lily het voor hem opneemt wel heel erg zwak uitgewerkt in de film, maar dit gaat over het boek...
Ik heb te weinig Fred en George scènes gelezen, vond ik heel jammer. De dood van Sirius is inderdaad heel erg triest, maar ik vond het meer zo triest, omdat Harry nu definitief niemand anders meer heeft.
Hm... The Goblet of Fire vond ik juist weer een van de leukste boeken. Ik vind het niet echt te vergelijken, want dit boek is al weer een stuk volwassener en the Goblet of Fire is duidelijk nog méér gericht op jonge kinderen. Het is mij al vaker opgevallen dat de boeken (m.u.v. het laatste) een beetje opgepaard zijn in duo's; de eerste en de tweede hebben dezelfde kinderlijke sfeer, waar in het derde en het vierde meer gekeken wordt naar (ik denk) twaalf-dertien-veertienjarigen. En dan het vijfde en het zesde boek, die sluiten zó perfect op elkaar aan. Het einde van het zesde boek koppelt weer naar het laatste. Zelfde geldt voor de films. Als je de eerste en de tweede ziet, naast de derde en de vierde, dan is het bijna te ruiken dat ze het zo bedoeld hebben. Vind je ook niet dat er bij de acht films in ieder duo een koppeling zit? Zelfde regisseur misschien? Zelfde filmmuziek?? Ik zoek het zo wel op

StephenKingfan
Er is ook helemaal niets mis met "The Goblet Of Fire". Ik ben gewoon meer van de boeken die het verhaal volgen van waar het uiteindelijk allemaal over gaat. Natuurlijk is dat ook zo bij "Goblet of Fire" maar het tournement enzo, is ook een groot onderwerp apart (ook al heeft het er mee te maken). "Order Of The Phoenix" volgt het Voldemort verhaal meer. Gewoon persoonlijke keuze, lastig uit te leggen.

avatar van the Cheshire cat
5,0
De mooiste in de hele serie vind ik, mede dankzij Professor Omber, de herinneringen van
Sneep, de science-fictionachtige gebeurtenissen in het Departement van Mystificatie en Loena
Leeflang uiteraard, een dromerig meisje dat je heel lang aan gaat zitten staren met uitpuilende
ogen Is het niet in dit boek dat Loena commentaar gaat geven bij het Zwerkbal en dat ze dan
ineens over de wolken begint die ze in de lucht ziet?

avatar van mjk87
4,0
the Cheshire cat schreef:
s het niet in dit boek dat Loena commentaar gaat geven bij het Zwerkbal en dat ze dan ineens over de wolken begint die ze in de lucht ziet?


Nee, dat was The Half-Blood Price. En Luna Lovegood is ook mijn absolute favoriet, ook prima gecast voor de films.

avatar van the Cheshire cat
5,0
mjk87 schreef:
Nee, dat was The Half-Blood Price. En Luna Lovegood is ook mijn absolute favoriet, ook prima gecast voor de films.


Absoluut, samen met Sneep. Ook een prima vertolking van Alan Rickman trouwens, vind altijd
zo leuk hoe hij die leerlingen zegt dat ze stil moeten zijn: QUIET!

Als Harry Potter op Netflix Nederland zou staan zou ik al helemaal gelukkig worden... Is nu nog even dromen. Prachtig boek, en ook van de film kan ik zeer zeker genieten.

5,0
Als een Galleon 5 pond waard is, is 20 Galleons voor een vuurwerkpakket dat door tieners betaald moet worden dan niet erg duur?

avatar van Dr Channard
4,0
Gedaan met al dat positief gedoe! The Order Of The Phoenix is nooit mijn favoriete film geweest. Vond het altijd veel te gehaast en ben daarom dus enorm blij dat deze dikke klepper me enorm is meegevallen. Harry heeft het moeilijk en dat mag wel eens aangezien het niet altijd rozengeur en maneschijn kan zijn. De verandering die de school ondergaat is enorm prettig en verslavend om te lezen. Umbridge is zo een heerlijk personage die je telkens meer gaat haten als je verder komt.

Het hoofdplan van de schurk komt nog steeds niet op de voorgrond maar er blijft toch altijd een sfeer aanwezig die aantoont dat er wel degelijk een ondergang in zicht is. Ben benieuwd naar het volgende deel! De pagina's met de occlumentie waren trouwens enorm interessant!

4*

3,5
Oef, na 956 bladzijden in de Engelse versie blij dat ik deze aan de kant kan leggen. Het is wel weer goed, maar de lengte is er toch echt dik over en in de eerste helft gebeurt er veel te weinig. Dat komt waarschijnlijk door de noodzaak om de Order uit te leggen, maar dat had dan al eerder in de serie gemoeten denk ik. Verder herken ik veel van het bericht van Thomas83. Soms vreemde plotwendingen, en onlogische 'actie', bijvoorbeeld het inconsistente al dan niet gebruiken van curses in het heetst van de strijd (of het niet gebruiken van de Marauder's map waar dat logisch is), zodat het Harry en zijn vrienden weer goed uitkomt. In een film valt zoiets vermoedelijk beter te verdoezelen (nog niet gezien). Ook het gezever rond de depressie van zowel Harry als Sirius die thuiszitten is er op een gegeven moment over.

Maar het moet gezegd, dit zijn kanttekeningen bij een verder indrukwekkende saga vol twists en magie. De laatste 200 bladzijden lezen weer vlot weg, en de twist rond de achtergrond van Harry en Voldemort is mooi gevonden. Ook kudos voor de nadruk op Harry's menselijke emoties in dit deel. Leuk vermaak dus, al hoop ik dat er in de laatste twee delen wat meer tempo zit.

4,5
In dit deel vind ik dat er meer een focus is op hoe de plot emotioneel inwerkt op de personages.

Dit is een thema dat moest besproken worden na de terugkeer van Voldemort; Harry moet hier door.

Een aantal nieuwe leuke personages: Luna Lovegood. Ze is de anti-Hermelien. Zij stelt een parodie voor van New Age en samenzweringstheorieën in de toverwereld. Tonks is een heel cool, tof personage. Het personage van Dolores Umbridge doet me denken aan het boek Matilda van Roald Dahl.

Waarschijnlijk het meest naargeestigste deel van de reeks. Het meest psychologische ook. De reeks uitvinden doen me ook aan als soorten 'psycho-technologieën': occlumentie, legilimentie, de dromen, nare herinneringen, een gaslightende Umbridge, versleten worden voor het ministerie van mystificatie, Harry en Cho, de dromerige Luna, de depressies en de woedebuien, het vermijden van nauw contact met Harry door Dumbledore, de huiselfen.

Dit boek heeft een enorme volheid, de personages leven echt mee. Enig minpunt is misschien de eentonige, voorspelbare Voldemort op het einde.

(De verfilming vind ik als het slechts uitgevoerd van de reeks, maar dit boek staat daar los van.)

Gast
geplaatst: vandaag om 05:48 uur

geplaatst: vandaag om 05:48 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.