Het Woord bij de Daad - Luc De Vos (2002)
mijn stem
4 stemmen
Nederlands
Verhalenbundel
Autobiografische Roman
157 pagina's
Eerste druk: Atlas,
Amsterdam (Nederland)
In “Het woord bij de daad” vertelt De Vos openhartig over God, popmuziek en de liefde die de dood overwint. Ervaringen die hij opdeed als popmuzikant, vormen zijn belangrijkste inspiratiebron. Hij schetst een levendig en absurd-humoristisch beeld van de wereld van seks, geld en rock and roll. Hoewel hij deel uitmaakt van het rock-circus, is zijn houding ambivalent en relativerend.
0
geplaatst: 16 juli 2016, 16:32 uur
Op 29 november 2014 gebeurde het onverwachte, op 52-jarige leeftijd overleed Luc De Vos. Het toeval wou dat ik niet lang daarvoor tijdens een bibliotheekverkoop een aantal van zijn boeken had gekocht. Die (deze, De Rest Is Geschiedenis en De Volksmacht) stonden echter tot nu altijd al onaangeraakt in de kast. Beetje jammer natuurlijk en een paar dagen geleden toch eens tijd vrijgemaakt om aan zijn literair debuut te beginnen.
Hoewel, debuut is misschien niet het juiste woord aangezien hij voor Wpg al eens eerder een boek had geschreven maar de overleving wilt dat De Verworpenen meer in de rekken is blijven liggen dan dat het gelezen is. De Vos moest dus op zoek naar een nieuwe uitgeverij en dat werd dan Atlas waarvoor deze Het Woord bij de Daad dus het debuut is. Het had voor mijn part mogen stoppen bij De Verworpenen, want dit stelt echt niet veel voor. Een verzameling aan kortverhalen in een stijl die aan Herman Brusselmans doet denken maar dan zonder diens charme. In het tweede verhaal bijvoorbeeld beschrijft De Vos hoe hij met Koningin (toen nog Prinses) Mathilde in een Ferrari terecht komt en dat zij hem aftrekt en dat zijn zaad op de voorruit en haar jurk drupt.. Verdere verhalen gaan over zijn passage op Werchter, een romance met Posh Spice en een vreselijk saai betoog tegen filosoof Etienne Vermeersch. De Vos doet zijn best om een stijl te hanteren, maar faalt daar miserabel in. Het komt er eigenlijk op neer dat hij veel moeilijke woorden gebruikt in ellenlange zinnen. Erg vermoeiend om te lezen.
Natuurlijk zit er hier en daar nog wel eens een leuk verhaal tussen, anders had ik dit echt niet uitgelezen, maar aan die twee andere boeken van hem ga ik echt niet meer beginnen. Dan raad ik de toevallige lezer toch echt wel Werk van Josse De Pauw aan mocht je een autobiografisch boek met kortverhalen zoeken.
1.5*
Hoewel, debuut is misschien niet het juiste woord aangezien hij voor Wpg al eens eerder een boek had geschreven maar de overleving wilt dat De Verworpenen meer in de rekken is blijven liggen dan dat het gelezen is. De Vos moest dus op zoek naar een nieuwe uitgeverij en dat werd dan Atlas waarvoor deze Het Woord bij de Daad dus het debuut is. Het had voor mijn part mogen stoppen bij De Verworpenen, want dit stelt echt niet veel voor. Een verzameling aan kortverhalen in een stijl die aan Herman Brusselmans doet denken maar dan zonder diens charme. In het tweede verhaal bijvoorbeeld beschrijft De Vos hoe hij met Koningin (toen nog Prinses) Mathilde in een Ferrari terecht komt en dat zij hem aftrekt en dat zijn zaad op de voorruit en haar jurk drupt.. Verdere verhalen gaan over zijn passage op Werchter, een romance met Posh Spice en een vreselijk saai betoog tegen filosoof Etienne Vermeersch. De Vos doet zijn best om een stijl te hanteren, maar faalt daar miserabel in. Het komt er eigenlijk op neer dat hij veel moeilijke woorden gebruikt in ellenlange zinnen. Erg vermoeiend om te lezen.
Natuurlijk zit er hier en daar nog wel eens een leuk verhaal tussen, anders had ik dit echt niet uitgelezen, maar aan die twee andere boeken van hem ga ik echt niet meer beginnen. Dan raad ik de toevallige lezer toch echt wel Werk van Josse De Pauw aan mocht je een autobiografisch boek met kortverhalen zoeken.
1.5*
* denotes required fields.
* denotes required fields.