Niet boeiend, niet romantisch, niet echt dramatisch, maar toch een zeer interessant verhaal. Over het leven van Johannes Vermeer en zijn gezin. Maar alles draait vooral rond Griet, het dienstmeisje waar Vermeer een soort band mee had, niet intiem, maar belangrijk voor zijn schilderwerk. Griet had interesse en begreep hem. Zij was de enige die zijn atelier mocht onderhouden, die de voorwerpen die er stonden mocht aanraken, omdat ze rekening hield met Vermeer zijn wensen. Vermeer zag ook meer in Griet dan enkel zijn dienstmeid, hij leerde haar dingen uit de schilderswereld, wat ik zelf ook extra interessant vond om te lezen.
Vermeer wordt door Griet nooit bij naam genoemd in dit boek, het is steeds “hij” of “meester”.
Catharina zijn echtgenote, heeft vanaf de eerste dag een pik op Griet, het wordt erger als Griet meer in en dichter in de buurt van het atelier aanwezig is, wat Catharina verplicht is te aanvaarden, want met de hulp van Griet zou Vermeer sneller en meer kunnen schilderen, het is hun bron van inkomsten. En inkomsten zijn er meer dan nodig want er worden aan de lopende band kinderen geboren in dit gezin.
Uiteindelijk moet Griet model staan voor één van de schilderijen van Vermeer, dit in opdracht van klant “Van Ruijven”. Overigens een erg lastige klant waar geen enkele vrouw veilig voor was, ook Griet niet.
Iemand waar ze af en toe een beetje steun van krijgt is Maria Thins, de inwonende moeder van Catharina.
Een rustig kabbelend verhaal dat ik met plezier heb uitgelezen.
Na het lezen van dit boek wil ik graag de film “The Girl with a Pearl Earring” zien