menu

Op Weg naar het Einde - Gerard Kornelis van het Reve (1963)

mijn stem
4,00 (53)
53 stemmen

Nederlands
Verhalenbundel
Autobiografisch

176 pagina's
Eerste druk: Tirade (periodiek), Amsterdam (Nederland)

Deelnemend aan een schrijverscongres te Edinburgh doet Gerard Reve zijn Nederlandse lezers verslag in uitgebreide reisbrieven, waarin plaats is voor brede beschouwingen over schrijven, drank en dood. Daarnaast is het thema de absurditeit van alle leven, indien een hoger streven ontbreekt. Talrijk zijn de uitweidingen over de verhouding van kunst, leven en religie.

zoeken in:
avatar van thomzi50
4,0
Dit boek nodigt met meteen uit De Avonden te gaan herlezen. Dat vond ik goed, maar als ik zie hoe Reve hier zijn gedachtes, opvattingen en waarnemingen mengt tot o zo kritische betogingen, krijg ik het idee dat dit een van mijn favoriete schrijvers van eigen bodem kan worden. Heerlijk boek. 4*

Michael1992
Het grappigste en tevens beste boek dat ik tot nu toe van Reve gelezen heb.

4.5*

5,0
Dit boek was het eerste Reve-boek wat ik na mijn middelbare schooltijd weer las. Een openbaring. In mijn schooltijd worstelend met het "saaie" De Avonden, ontdekte ik nu de Reve-humor optima forma. Dit boek maakt je daverend aan het lachen en zet je aan het denken. Onovertroffen. Mijns inziens zijn beste boek. Reve is Leve!

avatar van Raspoetin
4,0
‘De lezer zal misschien opwerpen, dat mijn betoog de grens van het geoudehoer nadert, of zelfs al overschreden heeft. Er is niets tegen geoudehoer, zolang er maar Gods zegen op rust, dat is wat ik altijd zeg.’ (Uit het hoofdstuk ‘Brief uit Amsterdam’)

Het citaat, dat volgens mij als adagium van Reve kan worden opgevat, dekt de strekking van de reisbrievenroman Op Weg naar het Einde. Een vrijwel volstrekt plotloos verhalenbundel met onnavolgbare bullshit talk, geschreven vanuit plaatsen als Edinburgh in Schotland, Camden Town in Londen en Algeciras in het Spanje van dictator Franco, gericht tot de lezers van het tijdschrift Tirade.

Desalniettemin verveelt Reve niet in Op Weg naar het Einde en bleef ik het boek toch gestaag doorlezen. De inhoudsloze stijloefening werkt aantrekkelijk en deze malle schrijver kon mij zelfs hier en daar een glimlach op het gezicht doen opwekken, wanneer hij uit het niets personen in zijn directe omgeving de ziekte toewenst of ze zinloos de kop wil inslaan. Ironie die je ook vindt in de werken van Herman Brusselmans.

Ik las in een interview met de schrijver Herman Koch dat het boek hem inspireerde en dat hij het vandaag de dag nog voorleest aan middelbare scholieren om hen aan te moedigen hieraan te beginnen. Aan het laatste twijfel ik of dat altijd een succes is. De provocerende context van die tijdgeest waarin er over mannenliefde wordt geromantiseerd en wordt geschopt tegen de beknellende zeden van de kerk, ontgaat je toch wel als jonge lezer.

‘O, lieve, lieve mensen, ik houd van u, en ik omhels u allen hartstochtelijk, ondanks de geduchte afstand. Laten we elkaar niet haten, maar, integendeel, elkaar liefhebben, gezamenlijk op de Dood wachten, en het ons in de tussentijd aan niets laten ontbreken.

Wanneer ik van hier vertrek, en waarheen ik dan gaan zal - alleen God weet het. Hem wil ik gehoorzamen, en tot glorie van Zijn Eeuwige Naam zal ik het vaandel wederom opheffen en voortdragen, waarop geschreven staat: Op Weg Naar Het Einde.’
Aldus het slot.

Inhoud:
Brief uit Edinburgh
Brief uit Amsterdam
Brief uit Camden Town
Brief uit Gosfield
Brief uit schrijversland (Modern Toerisme)
Brief in een fles gevonden

avatar van Raspoetin
4,0
Op weg naar meer | Klara - Blijf verwonderd
Meesterwerken als Nader tot U en Bezorgde ouders kan je dus louter nog in een tweedehandse context op de kop tikken, waarmee ik maar wil zeggen: als nú de westerse beschaving niet in ijltempo bezig is ten onder te gaan, wanneer dan wél?
Christophe Vekeman over Op weg naar het einde van Gerard Reve.

avatar van eRCee
Ja, dat soort betogen is van alle tijden en kan over allerlei boeken geschreven worden. Ik op mijn beurt kan het niet helpen te denken dat Gerard Reve niet zo tijdloos is als sommigen graag zouden willen.

avatar van Raspoetin
4,0
Dat kan zijn. Ik begrijp van Reve-biograaf Nop Maas dat het werk van Gerard Reve het aflegt omdat de erven van de schrijver er alles aan doet om het oeuvre de vergetelheid in te helpen, door alsmaar bij promoties dwars te liggen.

Ik vind dat het werk tot mijn eigen verrassing enorm fascinerend is om te lezen. Ik ben tevens verbaasd dat Gerard Reve zoveel aanhangers heeft onder Belgische schrijvers, waar dit stukje van Christophe Vekeman een voorbeeld van is. Deze zelfde Vekeman heeft ook in 2016 een boeiend luisterprogramma over Reve met Vitalski voor het Belgische Klara gemaakt: De Grote Reve Revue. Die voorstelling heeft mij althans geïnspireerd om de schrijver een kans te geven.

avatar van eRCee
Raspoetin schreef:
Ik begrijp van Reve-biograaf Nop Maas dat het werk van Gerard Reve het aflegt omdat de erven van de schrijver er alles aan doet om het oeuvre de vergetelheid in te helpen, door alsmaar bij promoties dwars te liggen.

En wat zit daar achter dan?

avatar van Raspoetin
4,0
Van wat ik ervan begrijp is dat simpelweg door complete onkunde. Om de man en paard maar te noemen zou de oudpartner Joop Schafthuizen, beheerder van het Reve archief, een obstakel zijn voor het publiceren van biografieën, de organisatie van tentoonstellingen en dergelijken. Aldus de uitleg van Nop Maas die het ook met hem aan de stok heeft overigens.


Gast
geplaatst: vandaag om 00:49 uur

geplaatst: vandaag om 00:49 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.