Ik denk dat ik dit boek op Nr. 1 in mijn Top-10 ga zetten

!
Ik ben nu bezig in de Nederlandse vertaling van "The Acid House," wat enigszins jammer is omdat ik dat Schots nu goed kan lezen (ik heb namelijk wel de Schots/Engelstalige versie van "Trainspotting" gelezen). Als je weet hoe het uitgesproken wordt, valt het met (wellicht enige tijd en moeite) goed te lezen.
Zoals Herman al aangaf, is dit boek fragmentarischer geschreven. Dit is net als "The Acid House" een bundel van korte verhalen, maar hier zit meer lijn in, omdat de personages telkens weer terugkeren; in "The Acid House" las ik tot nog toe maar twee verhalen waar een en dezelfde persoon in zat. In het boek "Trainspotting" leer je ook een heleboel andere personages kennen, die je in de film niet zag, en bovendien is het karakter Tommy in de film een samenvoegsel van Tommy en Marty; deze laatste komt dus in de film niet voor.
Ik ben eigenlijk van mening dat Mark Renton niet zozeer de hoofdpersoon van het boek is. Zijn naam wordt wel in bijna alle verhalen genoemd, want hij komt lang niet in alle verhalen voor. En als hij niet genoemd word, is de hoofdfguur van een van de specifieke verhalen wel een vriend of een (verre) kennis van hem. Bovendien heeft Mark (blijkt) ook een broer, Billy.
Net als de film zijn de verhalen in dit boek uiterst komisch tot ernstig en schokkend en geven ze de lezer ook vaak een gevoel van walging. Ontzettend veel ellende, wat ook wel eens geschreven mag worden, zodat men weet wat er zich af kan spelen in de grote steden (wat klinkt dit eigenlijk moralistisch, zeg!).
Wat de titel betreft, van WikiPedia kreeg ik de volgende uitleg, een verwijzing naar een passage uit het boek, die ik me goed herinner;
"The book does not contain any references to the non-drug-related hobby of train spotting. The title is a reference to an episode where Begbie and Renton meet "an auld drunkard" in the disused Leith Central railway station, which they are visiting to use as a toilet. He asks them (in a weak attempt at a joke) if they are "trainspottin"."
Kortom; een boek dat rauw is, zonder blad voor de mond, recht voor z'n raap en de lezer met een gevoel van blijdschap achter laat. Tenminste, als de lezer (net als ik) ver van het type leven staat dat in dit boek wordt beschreven.
Ik geef dus een vijf.