menu

The Power and the Glory - Graham Greene (1940)

Alternatieve titels: Het Geschonden Geweten | The Labyrinthine Ways

mijn stem
3,65 (23)
23 stemmen

Engels
Psychologisch

221 pagina's
Eerste druk: William Heinemann Ltd., Londen (Verenigd Koninkrijk)

In het Mexico van de jaren '30 is het katholicisme bij wet verboden en zijn alle kerken gesloten, maar in de zuidelijke staat Tabasco trekt er toch nog een aan lager wal geraakte priester rond. Hoewel de aan drank verslaafde man zich niet op wil geven aan de autoriteiten, is hij ook niet in staat een normale mis te houden. De arme boerenbevolking is nog voldoende trouw aan de verboden religie om te willen biechten en de priester niet te verraden, maar de met de opsporing belaste luitenant is nooit ver weg, en dus trekt de priester van dorp tot dorp, zich steeds realiserend dat hij de dorpelingen in groot gevaar brengt door zijn aanwezigheid.

zoeken in:
4,0
Zeer, zeer indrukwekkende materie. Dit boek zou zo maar eens nog kunnen gaan stijgen. Qua schrijfstijl en techniek is het al zeer goed, maar de achterliggende gedachte is nog veel intrigerender.

4*, maar zeker een boek waar ik nog langer over na moet denken.

avatar van eRCee
3,5
Intrigerende roman van Graham Greene. Eigenlijk vooral door de laatste 40 pagina's. De rest van het boek was naar mijn smaak wat te registrerend, kil, soms bodemloos triest maar zonder werkelijke te raken. Dit blijkt deels te berusten op een zorgvuldige opbouw; het slot van The power and the glory is niet minder dan meesterlijk. De tegenstelling tussen de filantropische luitenant die zonder pardon drie onschuldige dorpsbewoners fusilleert en de misantropische priester die zijn eigen zieleheil opoffert om een bandiet de absolutie te kunnen verlenen, wordt hier echt inhoudelijk ingevuld. Greene plaatst in deze twee personages het atheisme en existentialisme tegenover het katholieke geloof. Vooral de prachtige, lange dialoog tussen de twee na de gevangenneming van de pater is de moeite meer dan waard, en dat geldt trouwens ook voor de interne monologen die volgen. Heel knap hoe een transformatie wordt teweeggebracht in het hoofdpersonage, een transformatie die er tegelijk geen is. Ik kan het niet beter zeggen dan de flaptekst van de uitgave die ik las: "[...] eerder dan een geloofsheld is hij een mislukkeling - zeker in eigen ogen. Maar zelfs in zijn zwakheid worden, hoe mysterieus ook, de contouren van het heilige zichtbaar". Het korte vierde deel maakt het ook literair helemaal af. Een indrukwekkend slotstuk dus van een verder net te afstandelijk boek.

avatar van metalfist
3,5
Het moet ergens zo'n 7 jaar geleden zijn dat ik eens in de Kringloopwinkel drie omnibussen van Graham Greene aanschaftte. De reden dat ik dat nog zo specifiek weet? Het was blijkbaar mijn eerste bericht in het "Welke boeken heb je laatst aangeschaft?" topic en dan is het eigenlijk vrij confronterend wanneer blijkt dat ik in die 7 jaar nog geen enkele van de boeken had gelezen. Hoog tijd dus om daar eens iets aan te gaan doen en op goed geluk maar begonnen met het eerste boek uit de eerste omnibus.

Het zal niemand verrassen dat dat dus deze The Power and the Glory is. Ik had absoluut geen idee waarover Greene überhaupt schreef (ik had één omnibus gekocht vanwege de aanwezigheid van The Third Man, wat zelfs nu nog altijd één van mijn favoriete rollen van Orson Welles is) en ik had dan ook absoluut geen idee waarnaar dit verhaal me zou leiden. Het eindpunt is een broeiende roman over een niet nader genoemde priester, die naar zichzelf refereert als een whiskey-priester, en de klopjacht op hem in het Mexico van de jaren '30. Bij vlagen enorm indrukwekkend (wanneer de priester in een overvolle gevangenis wordt gegooid en daar een nacht moet doorbrengen!) en tegelijkertijd toch ook redelijk taai. Zeker bij de eerste hoofdstukken moest ik me er wat doorworstelen, maar het verhaal schiet in een hogere versnelling eenmaal de priester in contact komt met de halfbloed die hem tegen wil en dank achtervolgt. We leren ook dat de priester het niet altijd te nauw heeft gehouden met zijn eigen geboden en juist dat zorgt ervoor dat Greene hier een interessante karakterstudie aflevert. Geweldig ook hoe hij zijn personage laat evolueren en daarmee is het een einde dat blijft nazinderen.

Niet perfect uitgevoerd door Greene weliswaar (de tegenstelling tussen het verhaal van priester Juan dat wordt voorgelezen door een moeder aan haar kinderen en de effectieve gebeurtenissen voelen nogal gekunsteld aan), maar toch voldoende om hier een degelijke score aan te geven. Ben benieuwd wat de rest van zijn oeuvre gaat brengen. Met een herlezing zie ik dit misschien nog wel met een halfje stijgen trouwens.

Dikke 3.5*

Gast
geplaatst: vandaag om 13:20 uur

geplaatst: vandaag om 13:20 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.