La Coscienza di Zeno - Italo Svevo (1923)
Alternatieve titel: Bekentenissen van Zeno
Italiaans
Psychologisch
636 pagina's
Eerste druk: Cappelli,
Bologna (Italië)
Zeno Cosini, een bemiddelde zakenman uit Triëst, vertelt zijn levensgeschiedenis. Hij doet dat op aanraden van zijn psychiater, tot wie hij zich onder meer heeft gewend om van zijn ziekelijke rookverslaving af te komen. In zes hoofdstukken, elk rondom een belangrijke episode in zijn leven, onderwerpt hij zijn handelingen, overwegingen en gevoelens aan een minutieus onderzoek. Uit tal van bijzonderheden, die hij zich tot in details herinnert, bouwt hij een zo eerlijk mogelijk beeld van zichzelf op, vanuit een verlangen tot zelfverbetering. Zeno, een typische antiheld, leert zichzelf doorzien, maar aanvaardt wat hij ziet met humor. Hij bevindt zich voortdurend in discussie met zijn geweten en weet daarbij meestal op spitsvondige wijze te winnen. Zijn ironische aanvaarding strekt zich niet alleen uit tot hemzelf met zijn halfheden en ziektes, maar ook tot zijn familie, zijn huwelijk, zijn overspel en zijn commerciële avonturen.
- nummer 94 in de top 250
Toch heb ik ook een lichte aarzeling. Het boek heeft weliswaar continu een hoog niveau maar piekt nergens. Ik werd geraakt noch meegesleept. De glimlach waarmee Svevo zijn personage(s) uittekent is me wat te mild. Bekentenissen van Zeno is wellicht een boek dat zijn werkelijke waarde laat zien als je het uit hebt, een jaar later. Voor nu een krappe 4*.
Het zelfonderzoek vind ik juist de kracht van dit boek, vooral om de drogredenen die regelmatig opduiken. En zijn jaloezie, die tot heerlijke scènes leidt; zoals de séance . En wat te denken van het missen van Guido's begrafenis.
Of het een meesterwerk is, blijft tot op zekere hoogte een kwestie van smaak. Ik waag mezelf niet snel aan dergelijke uitspraken, maar het boek heeft met de twee keer dat ik het las absoluut vermaakt en dat is een belangrijk criterium. Modernistisch is het in hoge mate (al is dat uiteraard afhankelijk van de definitie die je hanteert) wat mij betreft, ik heb er zelfs mijn scriptie over geschreven.
Zeno vind ik erg intressant om te volgen al is het alleen maar omdat ik zelf rook en net als hem ontzettend veel pogingen heb gedaan om te stoppen.
Hem is het uiteindelijk nooit gelukt dus zal het mij wellicht ook niet lukken maar als je denkt dat roken je niet zal schaden dan zal het je ook niet schaden word volgens mij in het boek gezegd dus ga ik dat advies volgen.
Het boek is niet altijd even gemakkelijk door te komen. Hoewel de gedachtegangen en waarnemingen van Zeno intressant en grappig zijn gebeurt er niet al te veel in het boek maar genoeg kleine dingen waardoor je verder wilt lezen.
Het boek is zijn tijd ver voorruit heb ik het gevoel want heb het gevoel dat het personage Zeno de moderne mens moet voorstellen en hoe rijk deze ook wordt altijd in angst zal leven.