Klein meesterwerkje van Baricco. Ik zocht eerst Oceano Mare, maar de lokale bieb wist mij enkel deze titel te verschaffen. In veel opzichten is dit verhaal episch, maar toch is het slechts 271 pagina's. De vele literaire stijlen die worden gehanteerd, de manier van schrijven (prachtige zinnen, bloemrijk taalgebruik) en het levensverhaal van een man. Enkel jammer dat mijn Italiaans blijft steken bij korte woordjes, anders had ik het graag in deze taal willen lezen.
Dan de vele stijlen die Baricco hanteert. het begint al het de eigenaardige epiloog. Losse flarden van woorden, haast beelden, prachtig verwoord. Dan een mooi verhaal over Ultimo's jeugd, de Graaf en een goed beeld gevend van het Italiaanse platteland van toen. Vervolgens komen de twee mooiste stukken van het boek, te beginnen met de Oorlog. Nog nooit zo mooi de gruwelijkheden van toen beschreven zien worden. Niet enkel de strijd van Ultimo en zijn Italiaanse strijdmakkers, maar van die hele oorlog in het algemeen. Ook dit weer zeer beeldend, en geeft je een naar gevoel mee. Het dagboekdeel is dan weer heel romantsch, anders emotioneel, en weer prachtig beschreven. De stijl van het gedeelte met het broertje in Sunnington is goed gevonden, maar soms wat irritant om te lezen. Die constante herhaling is knap neergezet, maar leest niet prettig. De stijlen daarna zijn minder bijzonder, maar inhoudelijk wordt het verhaal mooi afgewerkt. Al vond ik dat stukje met die Jaguar net iets te gemaakt, maar het zij hem vergeven
Drie dingen kan Baricco dus goed: een verhaal vertellen, emoties uitstekend overbrengen en zeer beeldend schrijven. Nu zeker op zoek naar Oceano Mare. 4,5*