De Ontdekking van de Hemel - Harry Mulisch (1992)

Waar ik Mulisch doorgaans wel kan waarderen is dit een werk waar ik maar niet doorheen kwam. Niet verder als pagina 50 gekomen meen ik.

Ooo Neo je hebt zoveel gemist in de 855 bladzijden die nog zouden komen.

'het begin van het begin, het einde van het begin, het begin van het einde en het einde van het einde' --> fantastisch toch.

Dit is tot nu toe het meest briljante boek wat ik ooit gelezen heb

Nou, toch in ieder geval zeker het beste van Mulisch tot nu toe, en verwacht ook niet dat hij dit zo snel zal verbeteren. Razend intelligent, episch, spannend en uiterst interessant, zo heb ik hem het liefst!

Een van de weinige boeken die ik werkelijk verslonden heb 5*

Ik ergerde me altijd verschrikkelijk aan Mulisch. Helemaal toen er item op het journaal was over Hemmingway, waarin hij zei: lief hoor die Hemmingway, maar literatuur is het natuurlijk niet. Die opmerking heeft mij jaren afgehouden van het lezen van Mulisch.

Maar toen lag daar opeens De Ontdekking van de hemel van de beste man in huis. Ik had niets meer te lezen en dus dacht ik, ach laten we eens kijken waar iedereen het nou zou over heeft. Dat heb ik geweten , ik heb het boek werkelijk verslonden. Heerlijk zoals Mulisch filosofie en alles met elkaar verweeft.

Af en toe had ik alleen wel zoiets van: "Hij doet het er wel een beetje om," maar dat mocht de pret niet drukken.

4,5*

Inderdaad een schitterend boek. Beste van Mulisch dat ik heb gelezen. Schitterend hoe hij psychologische en filosofische thema'door een intrigerend avontuurlijk verhaal heenweeft.

Moet ik echt nog wel een keer gaan lezen...

Ik heb hem al vrij lang hier thuis liggen, maar telkens schuif ik het voor me uit.
De reacties hier zorgen er wel voor dat ik dit nu wel snel uit de kast ga pakken: het ligt er niet voor niets al die tijd

Ik ben er ooit wel in begonnen, maar ik kwam er echt niet doorheen. Net als neo ben ik al snel afgehaakt....

Absoluut 5*. Alleen de eerste 2- pagina's was even er inkomen, daarna komt alles voorbij wat voorbij kan komen. Schitterend hoe psychologische en filosofische elementen voorkomen. Absoluut hoogtepunt is het hoofdstuk "de gouden muur". Alles klopt gewoon daar wat er gezegd wordt. En dan de laatste 200 pagina's nog gewoon een spannend onderzoeksverhaal naar het testimonium. Zo goed allemaal.
Maar door dit boek kreeg ik echt een andere kijk op de wereld. Niks gebeurt met toeval. Wat als dat echt zo is...

Zelfs verdrietige momenten komen er in voor. Vooral Max' dood raakte me.

Wil je om zulke dingen voortaan spoiler tags zetten?

Sorry, kreeg al pm, dacht ook dat ik dat gedaan had. Niet goed dus. Had iig letterlijk van de wikipagina de tag gekopieerd. Geen idee wat er fout is gegaan dan.

Ach kom nu, die komeet is toch ongelooflijk belachelijk. En daarbij, bij alle boeken van Mulisch gaat een personage die 'inzicht' verwerft, spoedig dood. Dus ik had het al wat voelen aankomen. Niet tegenstaande vond ik Max dood ook erg hoor, maar dan vooral omdat ik niet zo'n Onno liefhebber ben.

De Ontdekking van de hemel is een van de boeken waarvan ik hoopte dat ik em nooit uit zou krijgen. 900 bladzijden kan in het begin afschrikken, maar eenmaal aan het lezen had ie van mij dubbel zo dik mogen zijn.

Gewoonweg briljant, maar ik denk dat het voor mensen die helemaal niks met religie hebben wat minder interessant zal zijn.

Prachtig boek. Ik heb het gelezen op vakantie in Italie en ben na het lezen een aantal dagen in Rome geweest. Dat gaf wel wat extra lading aan het geheel.

Natuurlijk is het verhaal volstrekt ongeloofwaardig maar daar gaat het ook helemaal niet om.

Het zal wel aan mij liggen, maar daar gaat het mij altijd wél om. (gezien ook mijn afkeer tegen fantasy en dergelijke)

Ik lees ook niet graag andermans verzinseltjes van een soort fantasy-samenleving. Dan haak ik af, omdat ik dát beter denk te kunnen, ofzo. Het boeit me in ieder geval voor geen meter. Serieuze filosofie daarentegen.....

De scheidslijn tussen serieuze filosofie en fantasy is evenwel ook een dunne, heb ik in de loop der jaren wel gemerkt...

Tja, Mulisch. Love it or hate it.

Ik houd er in ieder geval van. Ik vind dit Magnum Opus zijn beste boek. Werkelijk alles komt er in voor. Van al zijn eerdere boeken is er ook iets in terug te vinden.

5 sterren

Mulish: I'm loving it!

Schitterend boek. Het heeft mij jarenlang aan staan staren vanuit de boekenkast en dit jaar in Rome kreeg ik de tip het toch eens te lezen. Het leek me een vreselijk gedrocht om doorheen te komen maar vanaf pagina 1 zat ik er helemaal in. In 4 weken heb ik 900 pagina's verslonden en dat is snel voor mij.

Veel gelezen, nooit echt een favoriet boek gehad, maar nu heb ik er één, op eenzame hoogte.

maar van terry gilliam hou je dan weer wel?

vind ik wat vreemd

of is er een andere fisher king?

die komeet is toch volledig overdreven... zijn er nog niet genoeg manieren om te sterven


vond hem slecht

Ik vond het een prachtig en origineel boek. Het vereist wat inspanningen maar ik las het bijna in 1 ruk uit!

4,5*!

Na de tweehonderd bladzijden die ik heb gelezen, weet ik toch al zeker dat het niet één van mijn lievelingsboeken gaat worden. Het leest vlot, daar niet van, maar ik vind het wel allemaal een beetje té groots, en een beetje teveel beeldspraak naar mijn mening. Vooral de proloog vond ik er wat over, en ze praten door het hele boek heen zo ongeloofwaardig(niemand praat zoals Onno en Max) dat ik mij er wel een beetje aan stoor. Ik heb het meer voor de rechttoe rechtaan literatuur, als jullie weten wat ik daarmee bedoel.

Maar er komt later nog wel een besprekinkje als ik het boek uitheb. Want uitlezen ga ik het wel, het leest namelijk heel vlot.

Dan zal je de rest meer waarderen. Persoonlijk vond ik de eerste twee- driehonderd bladzijden de beste. Prachtige intellectuele dialogen; die zullen er later veel minder zijn.

Ah, dank je. Dat wist ik niet, en het is nuttig om te weten.

Ja, mij ligt het gewoon niet, die intellectuele dialogen.

Ja, dat mis ik ook in de rest van het boek. De discussies tussen de twee hoofdpersonage's over films (Ik herinner vooral de link tussen HAL uit 2001 en IBM, wat mij eerder nog niet was opgevallen), Nietsche, ... . Echt fantastisch om te lezen was het. Maar misschien gaat donnie darko de rest van het boek juist wel goed vinden, omdat het toch lichtjes anders geschreven is.

Ik had te weinig tijd om het helemaal te lezen. Ik kwam er niet doorheen, moet het toch is een keer gaan aflezen...

Ik heb besloten om er op te stemmen, want ik was al over de helft en heb er toch echt wel veel tijd aan besteed, enkel had ik geen zin meer om verder te lezen, omdat het verhaal toch eigenlijk echt wel mager is. Ik ga het een 3 geven, want ik vond het zeker niet slecht geschreven(al is het wel een beetje pretentieus) en ik vond het goed zonder meer, maar ik had gewoon geen zin om nog zoveel bladzijden van een verhaal te lezen dat me toch niet boeide.

3*

Betekent ook dat je heel veel bladzijden niet hebt gelezen en waarschijnlijk de hele pointe van deze roman gemist hebt.