Neem een Geit: Een Opvoedboek voor Volwassenen - Claudia de Breij (2015)

Toch aardig dat Claudia voor ons de kastanjes uit het hellevuur haalt. De pot die ons ketels verwijt dat we niet genoeg te rade gaan bij anderen gedurende het leven: Tegelspreuken 2-punt-0. Als je eens wat meer boeken leest, Claudia, i.p.v. te rade te gaan bij nota bene Willeke Alberti (de vrouw die zo'n beetje alles fout gedaan heeft in haar leven waar mogelijk) dan zou je zelfs de in Soerabaja geboren René Gude kunnen overslaan. Hoewel ik deze man wel hoog heb zitten als gesprekspartner vond ik zijn bittere optimisme nogal deprimerend. Als ik in zijn A-theistische situatie zou zitten (en ik ben dat zelf ook maar ik heb nog geen kanker) dan zou ik me daar niet eens zorgen over maken. Dat je je als lesbienne verlaat op een dominee en ook nog eens meegaat met zijn "mystieke" uitleg over de zin van het leven vind ik nogal pervers en vergezocht. Waarom zou je als ongelovige raad zoeken bij een gelovige? Als iedereen nu eens die kinderachtige Veda/Koran-Hadith/Bijbel/Torah terzijde schoof en in zou zien dat er geen goden bestaan anders dan die welke aan ons mensenbrein ontsproten zijn, dan zou de wereld er een heel stuk beter uitzien, 2015 Na Christus. Mensen die verward zijn in het leven kan je niet helpen door raad te vragen aan mensen die zichzelf fatalistisch overgeven aan de toekomst: "Spiegelbeeld...vertel eens even..." Dat is bijna hetzelfde als dat moslims, wanneer het van een leien dakje gaat, zeggen "dat heb ik even mooi gedaan", doch indien het verkeerd afloopt zeggen "dat is de wil van Allah". Hypnose van het geweten, "Zelfbedonderij" van een hoger gestalte.
Amor versus Thanatos. Al die boeken over hoe een mens zou moeten leven teneinde het juiste pad te bewandelen naar de poorten van de hel of hemel zijn stuk voor stuk lukrake onzin. Wantrouw deze DWDD tafeldame, want je kunt net zo goed de horoscopen lezen in de Metro als levensleidraad als je voornemens bent van dag tot dag te leven. De Breij denkt hier een heel nieuwe bron aan levensmotto te hebben aangeboord maar het is in feite niets anders dan de kantjes er van af lopen door lukraak haar favoriete voorbeelden te interviewen onder het genot van een plakje cake en thee/koffie, in plaats van boeken te lezen die wellicht werkelijk een antwoord geven op haar levensvragen. Leuk geprobeerd maar haar boek bewijst dat mensen, anders dan zijzelf, er vast niet zoveel aan hebben om hun leven zin te geven. Dit boek is haar geluk en niet dat van de lezer. Het is een zeer subjectief, grachtengordeliaans recept dat zij ons opdringt. Het Hilversumse ons-kent-ons soort van ziele-fortuin dat Claudia nu ervaart. Wat hebben wij hieraan? Helemaal niets. Daarom heb ik je boek via een torrent gedownload en gelezen. Reeds bekende mensen hebben geen royalty nodig om gelukkig te zijn, alleen maar meer aandacht. Daarbij is de proza in dit boek wel 1:1 waar het betreft Claudia zelf.
Ik weet echter niet of dat voor of tegen haar pleit. Het is allemaal nogal vrijblijvend van toon.

Haha, niet alleen leuk opgeschreven maar ook helemaal waar als je het mij vraagt.

Vooral ook die eerste zin van de plotomschrijving. "Niemand vertelt je hoe te leven", ik zou zeggen (als dat al waar is); driewerf hoera.

Nou nou Brillie met het opgeheven vingertje (ik zeg alleen wat ik op je Avatar zie ). Wat een hoop zuur in jou recensie.
Ik vind het gewoon een aardig boekje dat lekker wegleest en waarbij ze een hoop leuke mensen aan het woord laat. Als ze Hanneke Groenteman citeert dan zie ik haar voor me (en wat is dat toch een leuk mens) en aardig om de anekdotes van Paul van Vliet te lezen!

Elk boek dat je leest, daar wordt je nooit dommer van ben ik van mening. Maar dit soort door de DWDD aangeprezen boeken (het is niet bepaald gespeend van het ons-kent-ons-boekenbal-circuit-gehalte) kan men toch niet echt zien als hogere literatuur of zelfs doordachte proza. Dit is typisch zo'n boek dat Bekende Nederlanders uitgeven om hun status te blijven behouden in hun wereldje. Claudia gaat alleen maar te rade bij uitgerangeerde bekendheden die nog niet eens uitgenodigd zouden worden voor Expeditie Robinson, laat staan Wie Is De Mol. En afgezien van een paar vrouwelijke cabaretiers bemerkte ik hier ook weer die hele flauwe vrouwelijke humor waar types als Brigitte Kaandorp, Lunette van Dongen en consorten zich van bedienen. Schei nou toch uit, meiden. Jullie kunnen beter.

Boeken hoeven toch niet altijd hogere literatuur of proza te zijn? En uitgerangeerd of niet, wat op zich vrij negatief klinkt, het gaat er toch om of men als mens (door jou) interessant gevonden wordt? Ik ga niet mee in de hype wie wel en niet populair is.

Sterker: het leeuwendeel aan boeken is geen hogere literatuur...echter wel prozaïsch. Jij verschilt met mij volledig van mening omtrent het gegeven dat DWDD inmiddels een springplank is verworden voor zowel talentvolle Nederlandse als Vlaamse kunstenaars/muzikanten/schrijvers. Het is toch al te lullig dat een Vlaamse schrijfster als Griet op de Beeck mee kon dingen naar de NS Publieksprijs wanneer in Vlaanderen er geen NS-treinen rijden. Kansloos! Valse concurrentie: omdat je bij een abonnement op de NS de mogelijkheid krijgt om te stemmen op een boek (Alleen Nederlanders verwerven dus stemrecht op een Vlaams boek indeze). Dempen, die hele grachtengordel. Boekenbal van 2016 moet er ook aan. Niet dat ik dat ga doen, want ik vertrouw genoeg op mijn vijand Daesh dat deze huldiging van dit gegoten gouden kalf spoedig zal Versjteren. Als de Moderne Moses van huize is dan dansen de media-muizen op tafel. Het verdriet van Nederland - ergens zit er een titel in. Zou deze Claudia dit boek van haar vertalen naar stand-up-comedy dan is ze net zo grappig als Brigitte Kaandorp/Lunette van Dongen/Sarah Kroos/ Katinka Polderman en Tineke Schouten etc.- niet grappig dus. Er is overigens momenteel geen enkele twijfel dat Claudia hot en populair is - ze is zelfs razend populair. Ik zie haar graag als tafeldame bij DWDD, net als Marc Marie (ik mag hem Eminem noemen tegenwoordig, [kwetsende inhoud verwijderd, moderator] Vraag me af waarom de Koran/Bijbel en Torah sedert vele jaren niet langer meer genomineerd worden. Is dat omdat ze het adres van de schrijvers niet langer meer in het bestand hebben? Ja, heel erg gezaghebbend dat boekengebeuren, heel leerzaam ook.

Als je dit boek geen modegril vindt dan is dat jouw mening. Ik zie het echter wel als een tijdelijke echo van zijn zeitgeist, een addendum op de vrije geest die de denker des vaderland, Rene Gude, ons heeft willen nalaten. Hoe dan ook laat ik geen enkele stuiptrekkende schaduw uit de kist mijn kaarslicht verstoren. Ik vind het zelfs onbehoorlijke lijkenpikkerij. [kwetsende inhoud verwijderd, moderator] Zieke mensen allemaal. Maar ik vond dit boek gewoon niet goed omdat het alleen mensen bekrachtigt in hun denken die toch al zo dachten als zij. Claudia doet net of ze mensen op een nieuw pad brengt in hun dwaallichtjes-leven. [kwetsende inhoud verwijderd, moderator] Dat geen enkele interviewer van Bart Chabot er ooit aan kon ontkomen dat erin "Mijn Hermannetje" [Brood] genoemd werd, zo zie ik Claudia's boek. Haar "brood" is het schrijven van dit soort nonsens - je kunt net zo goed de horoscopen lezen en daar je dagelijkse raad uitlezen. Emo-vampieren zijn dit soort schrijvers.

HEY! dat is toevallig zeg. Dat Herman van Veen nu plots de Louis Davidsring overdraagt aan Claudia. Alle alarmbellen zouden nu toch wel af moeten gaan, of niet?
Heeft een duet gezongen met haar en "schittert" in wijsheid in haar meest recente boek. Misschien dat we die hele Fifa/Russische doping-affaire maar moeten laten varen en dit gedrocht van irrationaliteit eens onder de loep moeten nemen. Hoe kan dit nou man. Claudia is een verdienstelijke persoonlijkheid in Amsterdams Mathijs-van-Nieuwkerk-grachtengordelland maar dit riekt naar de misdaad. Ze heeft doelbewust dit boek geschreven, doelbewust is ze dat duet met Herman aangegaan....om hem te paaien... hem te verleiden afstand te laten doen van de onderscheiding. Best knap dat een pot met een wassen neus zo'n ring van een hetero man weet af te troggelen met dit soort onzin. Elke andere persoon die ze voor dit boek geinterviewd heeft anders dan Herman van Veen was een afleidingsmanoeuvre naar nu blijkt. Alles voor roem en macht, Claudia...werkelijk alles?
Het blijkt maar weer eens te meer dat je gepiepeld wordt door juist de personen waar je het niet van zou mogen verwachten. Wordt in de DWDD onlangs nog Ali Bouali als bruggenbouwer van de internationale betrekkingen bestempeld gaat ineens diens tafeldame met dit soort ringen er vandoor. Ik kan dit alles niet bewijzen en ik heb ook een hekel aan het spreekwoord "waar rook is is vuur" (houtskoolvuur laat geen rook achter) maar dit geval moet echt serieus aan de kaak gesteld worden.

Kom stomtoevallig het verhaal van de geit in dit boek tegen The Noonday Demon: An Atlas...

Ik heb klaarblijkelijk een probleem met Claudia's boek, dat ik in huis heb genomen als een geit. Een zelfvernietigende boodschap...daar ik het boek zelf nu in de open haard moet pleuren. Haar boek was al die tijd mijn geit.

Echt ik hou van je, Claudia...echter de stemmen in mijn hoofd niet langer.

Misschien maakt deze quote duidelijker wat je wilt zeggen dan alle bijkomende tekst, waarbij ik dan begrijp dat CdB volgens jou op zoek is gegaan naar mensen die haar eigen ideeën bevestigen. Wat dan weer te betwijfelen valt:



Veel van wat je in je bijkomende tekst schrijft komt aan de ene kant vooral over als ruis, aan de andere kant maakt het me juist nieuwsgierig naar wat er dan in Neem een Geit: Een opvoedboek voor volwassenen staat. En dat be(t)oog je volgens mij nu net weer niet ...

Als ik hieruit mag concluderen dat je het boek zelf nog niet gelezen hebt dan zie ik niet in waarom je op voorhand een oordeel velt over het oordeel van een daadwerkelijk lezer.

Volgens mij bedoeld psyche dat jij eigenlijk onbedoeld reclame aan het maken bent voor dit boek Brillie. Er ontstaat een discussie en er staan hier al veel meer berichten bij dit boek dan gemiddeld. Dus Brillie jij bent dit boek aan het promoten.

Zo zie ik het ook

Dat bedoel ik inderdaad.

Misschien is Brillie de cabaretière zelf die hier op slinkse wijze aandacht voor zichzelf vraagt!?

ONJUIST!! ET TU BRUTE?....Ik probeerde juist anti-reclame te maken voor dit SOORT boeken. Ik heb werkelijk geen hekel aan Claudia de Breij zelf maar het is zo zinloos om dit soort achterhaalde pulp aan het papier toe te vertrouwen, al dan niet geholpen door Matthijs van Nieuwkerk als de wind in de rug.
Volgens mij heb ik onlangs nog gepost dat het in huis halen van dit boek gelijk staat aan het in huis halen van een geit - het boek bleek, ironisch genoeg, mijn geit te zijn. Het deed mij pijn het te lezen.
Derhalve heb ik er afscheid van genomen door het te verbranden - iets wat ik doorgaans alleen doe met monotheistische boeken.

Intussen blijf je maar de aandacht vestigen op dit boek...

Op voorhand wil ik duidelijk zijn: mijn favoriete interviewer is Arjan Visser wanneer hij twee wekelijks meer of minder bekende Nederlanders interviewt. Wat betekenen De tien geboden wel of niet voor hen? Let wel, het gaat om zowel gelovigen, ongelovigen en twijfelaars. Of het nu om een politicus gaat, een volkszanger of acteur. Regelmatig doen geïnterviewden verrassende uitspraken waarbij ik denk; daar heb ik wat aan of zo kun je het ook bekijken.

In Neem een Geit: Een Opvoedboek voor Volwassenen gaat Claudia de Breij samen met haar geliefde te rade bij 'wijze mannen en vrouwen die het allemaal al een keer hebben meegemaakt', hoe gaan zij om met vragen over liefde, vriendschap, seks, werk en kinderen.
Het zou CdB helpen nu zij als volwassene het zelf allemaal moet uitvinden.
Daarvoor heeft zij wat mij betreft interessante mensen uitgezocht. Anders dan Arjan Visser interviewt CdB niet met de 'Tien geboden' in de hand; zij heeft haar boek ingedeeld in negenenzestig hoofstukjes met titels als 'vertrouwen geeft vertrouwen', 'Het is geen wedstrijd', 'Er is een clubje waar je wel bij hoort', 'Verzoen met wie je bent geworden' of 'Eigenlijk weet je het allemaal al'.

Ook anders dan Arjan Visser komt CdB zelf ruimschoots aan het woord. Dat is een keuze waarmee dit boek niet alleen als ideeënliteratuur gezien kan worden, de stukjes zijn voor een groot deel autobiografisch. Persoonlijk vind ik dat een ongelukkige keuze omdat ik de ideeën van CdB 'eigenlijk allemaal wel weet'. Hiernaast vind ik als dit voor de zoveelste keer gebeurt, beschrijvingen van de genuttigde hapjes en drankjes weinig ter zake doend. Allemaal stoorzenders en m.i. een gemiste kans.
Want de tien geïnterviewde bekende Nederlanders zijn op het oog niet alleen willekeurig geciteerd in de bijna zeventig hoofdstukjes, het maakt het geheel wat mij betreft nogal oppervlakkig.
Ik had liever minder over of van CdB vernomen en meer over en van de geïnterviewden. En dan niet hap snap maar een wisselwerking met vraag, antwoord, eventueel inspelen op antwoord.

Tot slot zijn die bijna zeventig hoofstukjes wat mij betreft in deze vorm halverwege echt teveel. Ik had het idee dat ik naar een immense wand met tegeltjes(wijsheid) staarde ofwel de titels van de hoofdstukjes. De hoofdstukjes allemaal met min of meer dezelfde opbouw en een kwinkslag van CdB tot slot; dat verveelde zo dat ik het met moeite heb opgebracht alles te lezen.
Arjan Visser blijft met stip op één.

2,5*

Had het toch bijna de NS-publieksprijs gewonnen...:P

De partner van Hedy d'Ancona die ervandoor gaat met Martine Bijl, de spetterend succesvolle carrière van Anne-Wil Blankers, de moeilijke keuzes van Willeke Alberti: "Ik moest toen kiezen tussen Wim Sonneveld en De Kleine Waarheid." (Nou, had maar voor Wim Sonneveld gekozen denk ik dan, dan was ons dat gejengel al die jaren wellicht bespaard gebleven), de naar oliebollen riekende huiskamer van Hans Wiegel en het jaarlijkse xtc-pilletje van Hanneke Groenteman (dat verhaal is al zo vaak verteld).
Op mij komt ze altijd wat ouwelijk over, Claudia de Rijstebrij, niet zo verwonderlijk dus dat zij zich graag in deze geriatrische contreien begeeft. Maar waarom moeten het nu per se weer BN'ers zijn? Ik bedoel, stap een willekeurig bejaardenhuis binnen en de verhalen liggen voor het oprapen. Hebben die mensen ook meteen weer een leuk dagje, met zo'n prominente BN'er over de vloer. Maar daarvoor moet je wel een klein beetje kunnen schrijven en dat kan De Breij dus niet. Dus gaat ze bij collega's thuis op de koffie, neemt dat oeverloze gezever over en verzint er later een leuk verhaaltje omheen.
Zingen kan ze ook al niet. "Mag ik dan bij jou", wat een draak van een nummer. Je gaat toch gewoon opnieuw dood als dat op je begrafenis wordt gedraaid? Op twitter gooit ze er om de dag wel weer een tweet uit over dat haar boek zo goed verkoopt, dat haar oudejaarsconference eraan zit te komen en dat haar single het zo goed doet in de Top 2000. Ik zou me persoonlijk doodschamen als ik met zo'n imbeciel nummer zó hoog zou eindigen in die lijst, zo'n 500 plekken hoger dan Edith Piaf en 1500 dan Billie Holiday.
Kaft is ook al zo lelijk. Is dat soms weer iets van die vervelende Banksy? Mijn hemel!

Dat zou een stunt zijn!

Vond je reactie leuk, maar Banksy vervelend!? Pftoe!

Horrorclowns niet meegerekend.

Ik begrijp wat je bedoelt Donkerwoud. Ik vond Banksy ook goed in het begin, maar is na verloop van tijd steeds minder geworden. Komt ook wel door die zelfhulpboekachtige tweets van hem. Tenminste, als dat account echt van hem is Wat las ik van de week daar ook alweer? Zoiets als: Be good, do good, look good. (Vooral dat laatste, brr...)

Dismaland: Dismaland - YouTube
The Simpsons intro (Banksy): Banksy takes over Springfield (HD) - YouTube

Haha, ja die zijn wel grappig

Het is de Goden verzoeken, maar hier een hilarische recensie over dit educatieve stukje geitenproza: Tzum | Recensie: Claudia de Breij - Neem een geit - Tzum