menu

Gilead - Marilynne Robinson (2004)

mijn stem
3,44 (9)
9 stemmen

Engels
Psychologisch

227 pagina's
Eerste druk: Farrar, Straus and Giroux, New York (Verenigde Staten)

Het verhaal speelt zich af op het platteland van Iowa, in 1956, en wordt verteld door de 76-jarige John Ames, een predikant. Hij heeft te horen gekregen dat hij niet lang meer te leven heeft, en in deze sfeer van eindigheid besluit hij een lange brief te schrijven aan zijn zeven jaar oude zoon. Hij vertelt hem over diens voorvaderen, drie generaties geestelijken; over hoe het voelt een baby te dopen; over zijn liefde voor baseball en de natuur.

zoeken in:
avatar van eRCee
3,0
Deze roman werd mij aangeraden door een vriend die ook wel eens wat van mijn tips ter harte neemt. Daarnaast heeft het boek enkele literaire prijzen gewonnen. Genoeg reden om het te proberen.

Gilead is geschreven vanuit het perspectief van een 77-jarige dominee. Zijn naderende dood brengt hem ertoe aantekeningen te maken over zijn leven, gericht aan zijn jonge zoontje.
Inhoudelijk staan er waardevolle dingen in. Het boek is doorademt van een bezadigde spiritualiteit en wijsheid. Mooi vond ik bijvoorbeeld het inzicht dat bij goede mensen medelijden zich kan uiten in liefde.

Tegen het eind kreeg het boek mij daardoor wel in de greep. Helaas stelt het qua vorm en stijl niet zoveel voor. Sowieso houd ik niet zo van een dagboek-achtige opzet, daarnaast is het taalkundig allemaal zo banaal. Zoals veel Amerikanen slaagt de schrijfster er slechts in goedlopende schoolzinnen te produceren, nooit werd ik getroffen door een mooie stijlfiguur of een rake formulering.

Zeker niet slecht verder. Naar het einde toe wordt het zelfs behoorlijk goed, een fraai portret van een gelovig mens. 3,0*

3,0
Ik heb het niet helemaal uitgelezen. Hoewel ik het verhaal wel mooi vond, ging ik me op een gegeven moment toch teveel ergeren aan de vele bijbelcitaten. Alles wat de man denkt en doet vergelijkt hij met een gebeurtenis of persoon uit de bijbel. Tja, dat heb je met een predikant.

Als je je daar niet teveel aan zou storen, is het wel een mooi boek. 3*

Betty

avatar van J.Ch.
3,0
Jaren geleden heb ik Gilead al eens in handen gehad, maar 'het platteland van Iowa, 1956' schrok me nogal af. Ik heb niets met Amerika en weinig met alles na 1945. Nadat ik het 'vervolg' Lila las, dat verhaalt over de vrouw van de hoofdpersoon, en daar erg positief verrast door was, wilde ik Gilead ook wel een kans geven.

In vergelijking met Lila vond ik Gilead enigszins tegenvallen, maar vergeleken met wat ik er oorspronkelijk van verwachtte, viel het me juist heel erg mee. Het verhaal was lang niet zo Amerikaans als ik vreesde, hoewel racisme en slavernij (natuurlijk...) wel een rol spelen. Verder is John Ames, de stervende predikant, een sympathieke hoofdpersoon die af en toe rake observaties doet. Mijn probleem is dat ik het boek soms nogal vond verzanden in een theologische verhandeling. Nu vind ik theologie in een boek geen probleem, en in het geval van een boek over een dominee zelfs vanzelfsprekend, maar het moet wel goed ingebed zijn in het verhaal. En juist het verhaal was wat mager. Er zaten aardige scènes tussen, maar er is gewoon te weinig plot voor ruim 200 pagina's.

Opvallend is dat ik vooral Glory en 'de moeder' interessant vond in dit verhaal - zij spelen de hoofdrol in Robinsons volgende twee boeken. Na Lila had ik gehoopt in Gilead meer van haar verhaal te zien, vanuit het oogpunt van de dominee. Het weinige dat hij schrijft over hun ontmoeting en ongewone huwelijk smaakt naar meer. In plaats daarvan draait het plot van dit boek meer om Jack Boughton, en hoewel zijn personage interessant is, vind ik zijn verhaal wat tegenvallen.

Al met al vond ik Gilead best aardig om te lezen, maar te veel een ideeënroman om echt boeiend te zijn. Voor mij persoonlijk is het probleem niet zozeer te veel theologie, maar te weinig plot. Ik blijf daarom de voorkeur geven aan Lila.

4,5
Het platteland van Iowa, een staat in het midden van de Verenigde Staten tijdens de jaren 50 van de vorige eeuw. Dwight Eisenhower is de president en dominee John Ames ontvangt van zijn gemeente een tv toestel. Tijdens zijn favoriete sport honkbal valt hij in slaap. Op de negende inning wordt hij wakker en komt tot de conclusie dat de radioverslagen toch een stuk spannender zijn. Dit tekent de sfeer in dit boek, alles kabbelt rustig voort. Onthaasten is een passend woord. Wat ik sterk vond in dit verhaal was het probleem van de rassenscheiding in de jaren 50, waar Jack, de verloren zoon mee te maken kreeg. Ames stamt uit een echte domineesfamilie. Zowel zijn vader als grootvader waren ook predikant. Vooral zijn opa was een gedreven prediker en leidde een merkwaardig leven. Het boek deed mij nogal aan mijn eigen jeugd denken. Achterin een lijst van zaken betrekking hebben op de slavernij en de Amerikaanse geschiedenis in het algemeen, die wij Europeanen, deskundigen daargelaten, niet kennen.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:22 uur

geplaatst: vandaag om 23:22 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.