Pauwel debuteert met een atypische, sterke roman over leven, dood, chronologie en zijn tegenpool, paradoxen, parallelle universa en een flinke scheut dromerig surrealisme. Ik had enkele weken nodig om door de eerste bladzijden te geraken, maar heb het boek op reis uiteindelijk op drie dagen uitgelezen (samengeteld enkele uren). De lezer verdwaalt in de afwisseling van flash-backs en -forwards, waarin geliefden elkaar vinden en verliezen, mensen achterblijven en meegesleurd worden in dromen en/of werkelijkheid. Ik herinner me één passage van enkele zinnen in het laatste kwart van het boek, die me trof als één van de sterkste stukken proza (niet zozeer stilistisch, eerder inhoudelijk) die ik al ben tegengekomen. Ik voeg het later toe, aangezien ik momenteel het boek niet bij me heb. Dat stukje sloeg qua maatschappijvisie de nagel op de kop (het ging over een persoon die ooit als eerste ter wereld een stukje papier vouwde waaruit een bestaand voorwerp (een zwaan, hoedje, bootje?) kon resulteren, maar vooral in de 3-4 zinnen die daarop volgden, kon ik me vinden). Punt voor verbetering: eventueel een iets steviger houvast voor de lezer. Ik hou van boeken waarin hoofdstukken het soms over een compleet andere boeg gooien, waarbij de leeservaring door elkaar wordt geschud, maar soms viel het erg moeilijk te begrijpen. Ik ben niet geneigd het boek opnieuw te lezen, maar het zou misschien wel enkele passages ophelderen. Het ene hoofdstuk is al wat concreter (bezoek van het hoofdpersonage bij Fay thuis, gesprekken op café met de Wandelaar), waar andere heel wat lastiger vast te grijpen zijn als lezer (Zeemansgraven etc.). De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat het qua chronologie naar het einde toe wel weer min of meer op z'n pootjes terecht komt. De verwarring deed zich eerder in de romp van het verhaal voor. De grafische vormgeving verdient overigens ook een pluim, met die verschillende lettertypes, paginanummering en bladzijden in diverse grijstinten naargelang de sfeerzetting, waarvoor een pluim voor Evelien Gillis. Keep up the good work Pauwel, ik ben al benieuwd naar je volgende werk. Dat het deze keer geen decennium moet duren!