menu

Pussy Album - Stella Bergsma (2016)

mijn stem
2,19 (8)
8 stemmen

Nederlands
Psychologisch

288 pagina's
Eerste druk: Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam (Nederland)

Eva van Liere, 37 jaar, lerares, vrouw, poëzieliefhebster, junk. Ze houdt wanhopig van het leven, maar ervaart dat niet als wederzijds. Ze verloor haar relatie en later haar werk, omdat ze het met een leerling deed. Ze kan zich niet herinneren of dat allemaal gebeurde om hoe ze is, of dat ze zo is omdat dat allemaal gebeurde. Woordfetisjiste, misantrope, borrelbefster. Hoed u: ze neukt terug, maakt kutafdrukken op uw nieuwe bank en schreeuwt haar naam van de daken. En ja, haar leven raakt volledig ontspoord. En ja, ze begint alsnog een relatie met de leerling. Misschien kan zijn liefde haar redden. Of is Eva een gevallen vrouw die nooit meer op zal staan? Die nooit meer op wil staan?

zoeken in:
Afgelopen week heb ik het prachtige Pussy Album van Stella Bergsma gelezen. Ik wil het jullie allemaal aanraden. Het is op het eerste gezicht een rauw boek over een jonge vrouw, Eva, die het spoor bijster raakt. Zonder enige concessies aan de lezer, maak je mee hoe Eva steeds meer beschonken en rond-sexend in het leven staat.

Stella vertelt met Pussy Album een cynische geschiedenis echter zonder dat je hoop en sympatie voor de hoofdpersoon en de goede afloop verliest. En na alle sex, braaksel en eenzaamheid, blijkt, sla je het boek dicht met een dikke thumbs up voor alle gepassioneerde mensen in de wereld.

Het interesante is dat ik in het begin best bleef hangen op alle ruwheid in het boek. Maar de combi van 'in your face' klaarheid en het prachtige poëtisch taalgebruik, de verassende gelaagdheid in de vertelling en het liefdevolle einde, maken dat ik al gaande weg het boek heel anders ging ervaren. De excessen werden een begrijpelijke bijzaak in het grote geheel van het liefdevolle (of juist liefdelege) leven van Eva. Dat vind ik bijzonder knap. Daarom: lezen dat boek!

avatar van liv2
4,0
Er wordt Stella Bergsma wel eens verweten dat ze aandacht probeert te krijgen louter door te choqueren. Dat ze ongezouten haar mening durft te geven is een feit maar dat ze dit met dit boek heeft trachten te doen, of die intentie had, is totaal onwaar. Schrijnend ook omdat dit boek zo de verkeerde aandacht krijgt/heeft gekregen. Dit boek is schokkend en hard maar niet choquerend en dat is toch wel een groot nuanceverschil. Maar vooral, dit boek is goed geschreven.

Eva, gevallen lerares, gekwetste ziel, rouwend om een verloren relatie is een zelfgekozen alcoholiste voor wie zonder de zachte omhelzing van de drank het leven nog erger dan de hel is. Een eenzame gekwetste ziel vooral, Iemand die een egaal bestaan van doffe dagen haat, iemand die langzaam wil verdwijnen. En dat is wat ze met ware doodsverachting het hele boek lang doet met de hulp van drank en seks. Losse, harde , liefdeloze seks om de innerlijke pijn te verdrijven, drinken om overeind te kunnen blijven. Vooral geen emoties, geen kwetsbaarheid.

Maar toch houdt deze vrouw vooral van 'de momenten ervoor' maw verlangen en verwachting zijn voor haar veel belangrijker dan 'de momenten erna', die toch altijd uitdraaien op teleurstelling.

Stella Bergsma blijft echter niet 'hangen' in rauwe beschrijvingen van seks en drinkgedrag, ze wisselt deze af met schrijnende maar poëtische beschrijvingen. De gedeeltes waar ze inzoemt op bepaalde huiselijke taferelen die de hoofdpersoon als postbode door de ruiten ziet zijn soms van ontroerende schoonheid. Zoals 'Het Voorportaal' een beschrijving van twee slapende bejaarden , alsof ze wachten op de dood.

Dit boek is zo veel meer dan een pleidooi dat vrouwen even goed promiscue gedrag mogen stellen. Eigenlijk gaat dit boek hier ook niet over zoals soms beweerd wordt. Het zit wél vol met rake gedachten en mooie observaties. Dat maakt dit boek zo goed, Stella Bergsma verrast met inzicht in menselijk gedrag.

Dit boek gaat over zelfdestructie die het haalt van de liefde. En ja, de beschrijvingen van deze zelfdestructie zijn hallucinant (hoe kan dat ook anders?) maar ook mooi. Ik heb eigenlijk nog nooit mooiere beschrijvingen over het 'kroeggebeuren' gelezen dan in dit boek. Het op een zuipen zetten met je 'verslaafmaten'. De liefde vinden ze mooi, de liefde en voetbal, daarmee janken ze hun jeneverglaasjes vol. Over tot de orde van de nacht: manke monologen, theatrale gebaren, beschonken schijnbewegingen, leeggelopen gesprekken.

Dit is een heftig boek maar nooit gratuit. Stella Bergsma danst op het randje maar weet altijd balans te houden, ze vervalt niet in opzettelijk choqueren. Daarvoor is dit boek toch wel te doordacht en bij vlagen zelfs poëtisch. Het hoofdpersonage blijft ondanks alles geloofwaardig, tot de laatste snik.

Deze kroniek van een zelfgekozen vernietiging en zelfhaat is eigenlijk een 'mooi' boek. Stella Bergsma kan schrijven. Zoveel is zeker.

4*

avatar van psyche
psyche (crew)
Donkerwoud Dankjewel voor je heldere recensie! Dit opgeteld bij het interview met Stella Bergsma dat ik vandaag in dagblad Trouw las (de twee wekelijkse Tien Geboden met Arjan Visser als interviewer), komt dit boek onderaan mijn lijst 'misschien toch nog eens lezen en zelf een mening vormen'. Want eerlijk is eerlijk, daar ben ik een voorstander van al stuit alleen al de tekst in de plotomschrijving van Pussy Album me tegen de borst.
Een andere auteur, Elena Ferrante, beweert dat een goed boek geen interviews en gezicht van de schrijver nodig heeft, een goed boek vindt vanzelf de weg naar het publiek. Interviews, onder andere over het boek van SB, hoeven volgens EF dus niet (waarbij wat mij betreft het interview in Trouw sowieso allesbehalve in het voordeel van SB werkt).
Het is voor mij wel erg prettig en helpend jouw uitgebreide en goed doordachte mening met minnen èn plussen te lezen.

avatar van Donkerwoud
2,0
Tzum (Coen van Peppelenbos) over 'Pussy Album': Ik vond die continue herhaling van dronkenmanstaal en die herhaling van dezelfde handelingen niet bijster interessant. En ja, ik heb ook een moreel bezwaar en dat morele bezwaar geldt niet de vrouw die dronken rondhoereert. Het merkwaardige van deze roman is namelijk dat onder die buitenkant van seks en drank een heel traditioneel verlangen schuilgaat. De bron van Eva’s neergang is namelijk een verbroken relatie met haar grote liefde. Die wordt op een voetstuk gezet. Recensie: Stella Bergsma - Pussy album - Tzum literair weblog

Gast
geplaatst: vandaag om 14:57 uur

geplaatst: vandaag om 14:57 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.