Wanderland - Paul Baeten Gronda (2015)
mijn stem
3 stemmen
Nederlands
Psychologisch / Sociaal
224 pagina's
Eerste druk: Hollands Diep,
Amsterdam (Nederland)
De jonge schilder Igor Nast had alles mee. Een grote familie. Succes. Liefde. Maar het succes kwam enkel dankzij de liefde, en die liefde is na zijn doorbraak even plotseling als mysterieus verdwenen. Wanneer Igor drie dagen voor zijn grote tentoonstelling door zijn halfbroer wordt gebeld en hoort dat zijn vader stervende is, doet hij waar hij het best in is: hij vlucht en laat zijn succes achter om zijn familie - misschien voor het eerst - te leren kennen.
0
geplaatst: 18 november 2015, 23:03 uur
Ik had de eer om dit boek met de schrijver te bespreken. Of ik was bij de eerste vijftien die zich inschreven, dat kan ook.
De eerste pagina's van Wanderland geven je de indruk dat je een politiethriller in handen houdt, die opbouwt naar een schokkende climax. Wat volgt, is echter een heel ander verhaal. Een sliert nevenpersonages wordt aan je voorgesteld, maar de essentie is eigenlijk het verhaal van een vader en zijn zoon. Een afwezige vader, die van vrouw naar vrouw ging en de gefortuneerde playboy uithing toen de zoon opgroeide, en een zoekende zoon die moeite heeft om zijn wortels ergens in de grond te laten schieten. De dialogen tussen die twee zijn bijzonder treffend en ontroerend, meer dan die tussen de andere personages, die allen rijk zijn en in het bezit van een erg leeg leven. De beschrijvingen in het boek zijn sterk uitgebeend: de schrijver noemt Raymond Carver als een groot voorbeeld, en dat merk je wel aan zijn zinnen. Nergens staat een woord te veel. Maar niet te veel kan ook te weinig zijn: hoewel het verhaal erg mooi eindigt, wil je als lezer nog meer te weten komen over het hoofdpersonage en zijn geheimzinnige geliefde. Of intrigeert ze ons juist omdat we niets over haar weten?
Wanderland is een roman waarin je al lezend veel moet aanvullen (de schrijver zegt dat hij boeken waarin elk detail beschreven wordt, en waarin je dus als lezer moet schilderen op nummer, haat). Het resultaat is een wandeling door een mistig landschap, waar je kronkelende paadjes neemt en zo op veel mooie dingen stuit, steeds verlangend naar dat mooie huis in de verte, in de wolken.
De eerste pagina's van Wanderland geven je de indruk dat je een politiethriller in handen houdt, die opbouwt naar een schokkende climax. Wat volgt, is echter een heel ander verhaal. Een sliert nevenpersonages wordt aan je voorgesteld, maar de essentie is eigenlijk het verhaal van een vader en zijn zoon. Een afwezige vader, die van vrouw naar vrouw ging en de gefortuneerde playboy uithing toen de zoon opgroeide, en een zoekende zoon die moeite heeft om zijn wortels ergens in de grond te laten schieten. De dialogen tussen die twee zijn bijzonder treffend en ontroerend, meer dan die tussen de andere personages, die allen rijk zijn en in het bezit van een erg leeg leven. De beschrijvingen in het boek zijn sterk uitgebeend: de schrijver noemt Raymond Carver als een groot voorbeeld, en dat merk je wel aan zijn zinnen. Nergens staat een woord te veel. Maar niet te veel kan ook te weinig zijn: hoewel het verhaal erg mooi eindigt, wil je als lezer nog meer te weten komen over het hoofdpersonage en zijn geheimzinnige geliefde. Of intrigeert ze ons juist omdat we niets over haar weten?
Wanderland is een roman waarin je al lezend veel moet aanvullen (de schrijver zegt dat hij boeken waarin elk detail beschreven wordt, en waarin je dus als lezer moet schilderen op nummer, haat). Het resultaat is een wandeling door een mistig landschap, waar je kronkelende paadjes neemt en zo op veel mooie dingen stuit, steeds verlangend naar dat mooie huis in de verte, in de wolken.
0
geplaatst: 10 januari 2016, 10:23 uur
Volgens De Standaard:
****
Een uitgebalanceerde en melancholische miniodyssee. 'Wanderland' is een melancholische roman over het gebrek aan connecties. 'Wanderland' vindt de juiste balans tussen heavy emoties en een uit fragmenten opgebouwd verhaal dat slechts met losse schroeven vastgezet is. Zoals de titel al aangeeft is het een meanderende vertelling waarin niets terug te vinden is van het pocherige van Baeten Gronda's eerdere werk. Een belangrijk boek in het oeuvre van de schrijver , maar ook doodsimpelweg een aanrader.
****
Een uitgebalanceerde en melancholische miniodyssee. 'Wanderland' is een melancholische roman over het gebrek aan connecties. 'Wanderland' vindt de juiste balans tussen heavy emoties en een uit fragmenten opgebouwd verhaal dat slechts met losse schroeven vastgezet is. Zoals de titel al aangeeft is het een meanderende vertelling waarin niets terug te vinden is van het pocherige van Baeten Gronda's eerdere werk. Een belangrijk boek in het oeuvre van de schrijver , maar ook doodsimpelweg een aanrader.
* denotes required fields.
* denotes required fields.