menu

Charlotte - David Foenkinos (2014)

mijn stem
3,75 (4)
4 stemmen

Frans
Oorlog / Waargebeurd

224 pagina's
Eerste druk: Gallimard, Parijs (Frankrijk)

Berlijn, 1933. Met de opkomst van het nationaalsocialisme wordt de introverte scholiere Charlotte Salomon almaar stiller, en ze is vaak alleen; haar klasgenootjes mogen niet meer met joden omgaan. Toch begint het leven haar langzaam maar zeker ook toe te lachen: haar stiefmoeder, een beroemde zangeres, brengt leven in de brouwerij, en heeft bovendien een wel erg aantrekkelijke zangleraar, die interesse lijkt te hebben in Charlotte. Dan wordt ze ook nog eens - bij hoge uitzondering, ze is immers joods - toegelaten tot de kunstacademie. Haar wereld stort in wanneer ze vlucht naar haar grootouders in Zuid-Frankrijk, en daar voor het eerst beseft dat haar moeder niet is overleden aan de gevolgen van een zware griep, maar zelf een einde aan haar leven heeft gemaakt. Zelfmoord herhaalt zich binnen haar familie als een refrein. Charlotte is vastberaden deze naargeestige traditie hier en nu te doorbreken. Ze gaat aan het werk; ze moet schilderen, de doden tot leven wekken. Ze schildert veel, snel, kleurrijk en groots, ze gaat de strijd aan in een gigantisch kunstproject dat schilderijen, muziek en tekst combineert: Leven? Of theater? Maar de dreiging van de dood is overal om haar heen: in haar familie, in haar geboortestad, in haar Franse toevluchtsoord - en, tot slot, in Auschwitz.

zoeken in:

avatar van liv2
****

In een roman als een prozagedicht haalt David Foenkinos het leven van de begaafde Joodse schilderes Charlotte Salomon uit de schaduw van haar dood in Auschwitz.

Volkskrant recensie

avatar van liv2
Volgens De Standaard

***

In korte astmatische zinnetjes vertelt Foekinos het levensverhaal van Charlotte Salomon, dat helemaal in het teken staat van de dood. Met dit boek onderneemt Foekinos een niet geheel onverdienstelijke poging om zijn literaire geloofwaardigheid op te krikken, maar zijn grootste verdienste schuilt erin dat hij het facinerende werk van Charlotte Salomon weer op de kaart hefft gezet.

avatar van eRCee
3,0
Moeilijk te beoordelen. De verteller zegt ergens, hoofdstuk vier volgens mij, het volgende over zijn verhaal:

Welke vorm moest ik mijn obsessie geven?
Ik begon, ik probeerde, dan gaf ik het op.
Het lukte me niet twee zinnen achter elkaar te schrijven.
Op elk punt voelde ik dat ik vast zat.
Onmogelijk om verder te gaan.
Het was een fysieke gewaarwording, een beklemming.
Ik merkte dat het nodig was steeds op een nieuwe regel te beginnen, om lucht te krijgen.

Toen begreep ik dat ik het zo moest schrijven.


Elke zin staat dus op zichzelf in Charlotte. Na elke regel volgt een enter. Het geeft iets poëtisch aan het geheel, maar het heeft ook iets onwaarachtigs. Effectbejag. Dat zit ook wel een beetje in de zijpaadjes die worden ingeslagen en sommige uitdrukkingen die worden gebruikt (zich overgeven aan de begeerte, komt bijvoorbeeld meermaals voorbij). Het lijkt een klein beetje aangezet. Maar ik moet oppassen niet te negatief over te komen, want het werkt vaak wel, en Foenkinos levert een mooi eerbetoon af aan Charlotte Salomon. Toch ben ik nog niet helemaal overtuigd van zijn literaire kwaliteiten.

avatar van Djumbo
4,0
Prachtig.... Ontroerend.... en je voelt de passie van Foenkinos voor Charlotte Salomon. Ook de manier om de bladspiegel te vullen draagt bij aan de originaliteit van het boek.
Voor mij was het een echte aanrader.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:01 uur

geplaatst: vandaag om 23:01 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.