Alles Moet Weg - Tom Lanoye (1988)

Verwacht van mij in verband met Lanoye geen objectiviteit. De man is een constante in mijn lezersbestaan. Als zevenjarige schreeuwde dit boek me tegemoet vanop onze salontafel. Een danig drukke cover, een Duran Duran-song in papier vervat.

Ik maakte me het voornemen: "Als ik ooit boeken kan lezen voor "volwassen" mensen, lees ik dit". Als veertienjarige vond ik mezelf toegetreden tot de wachtkamer voor volwassen mensen, en opteerde ik voor "Alles moet weg" als literatuuropdracht.

En wat werd ik weggeblazen. "Straight in your face"-schrijverij. Even schaamteloos als een opwaaiende zomerjurk. Lanoye is volledig bewust van zijn schrijftalent, gebruikt het ook. Buit het uit op mercantiele wijze, is de hoer van de Belgische letteren. Scheldt, klopt, huilt, is schaamteloos kitscherig. En het staat zijn boeken

"Alles moet weg" moet het nachtbroertje zijn van de Belgische koopmansgeest. Verkoop of je bent er geweest, zonder handel ben je immers nergens. Verkoop, wees succesvol en denk in segmenten. Redeneer in kadertjes en doelpublieken. Denk jezelf vacuüm en het geld is je compensatie. Treedt toe tot de witruimte van de handel.

"Alles moet weg" gaat verder waar Elsschot stopte.

Alles moet weg, het eerste boek waarop ik stem op BoekMeter en meteen 5*. Niet dat het mijn favoriete boek ooit is, maar het maakt zeker aanspraak op een top 10-positie.

Prachtig geschreven! Overal in het boek komt humor voor en eigenlijk mag je het boek als geheel gewoon niet al te serieus nemen, hoewel er dan weer wel een mooie boodschap achter schuilgaat.

Het beste stuk in het boek vind ik het stuk dat hij zijn maten wijsmaakt hoe hij aan het geld is gekomen en helemaal op het einde van zijn verhaal zegt dat het maar een fabeltje was! "Zie je wel dat ik mensen wat aan kan praten?" Heerlijk!

Plezant boekske ja. Vol grappige momenten en fraaie beeldspraak. Behoorlijk veelzijdig ook, zowel in verhaal als in verteltechniek. Overigens vond ik een aantal gebeurtenissen wel wat te flauw of makkelijk. Wat echter ontbreekt is emotie en daardoor kreeg ik totaal geen band met het boek. Ik houd het dus op 3 sterretjes.
En iedereen die het daar niet mee eens is kan mijn kloten kussen.

[Lanoye heeft Boon gelezen, zoveel is duidelijk.]

Ik sluit me wel redelijk aan bij eRCee. Het is een zeer onderhoudend boek, het boeit en is spannend. Toch kan zowel Tony, als Soo, als Andreeke me niet echt boeien. Ik vind het allemaal wat karikaturaal.

Desondanks blijft het een leuk boek, dat ik iedereen aanbeveel.

Dit boek heb ik werkelijk stukgelezen!
Pure klasse, stijl, humor..kortom alles wat ik van een boek verlang!

Goed mee geamuseerd! Erg grappig en clever gevonden. Zonder twijfel een van de betere boeken uit de Nederlandstalige literatuur.

Lekker cynisch boek over een wannabe-charlatan die zich verslikt in het gezond boerenverstand van zijn medeburgers en daardoor zelf continu voor lul staat. Het levert een aaneenrijging van gestuntel en gênante situaties op.

Net wanneer het allemaal wat repetitief dreigt te worden (zo ergens halverwege), verschijnt outcast André ten tonele. Hij maakt zijn entree met een geweldige monoloog van meerdere pagina’s: Lanoye op zijn best. André is eigenlijk de echte reden waarom je dit boek moet lezen, al krijgt zijn personage helaas net iets te weinig airplay.

Geen grootse roman dus (op die ene monoloog na dan), wel een zeer fijn tussendoortje. 3,5*