Kwartaalboek lente 2018! Gekozen met 2 stemmen, en die 2 stemmers (waaronder ikzelf natuurlijk) hadden helemaal gelijk. 'Een heel leven' is een heerlijk boek, zonder al te grote emoties, zonder al te heftige gebeurtenissen (op 1 na) en zonder dat we nou echt een dikke band krijgen met hoofdpersoon Andreas Egger. Maar toch.
Eerst maar de inhoud: Een heel leven deed me sterk denken aan het eerste seizoen van de superieure Duitse tv-serie '
Heimat'. Die serie was een kroniek van de 20e eeuw, die we meemaakten door de ogen van de dorpse Maria Simon en haar familie. Dus de eerste auto van het dorp, de eerste radio, de opkomst van de Nazi's en de komst van het grote geld, wanneer de oorlog eenmaal is afgelopen.
Ook in 'Een heel leven' maken we dat alles min of meer mee, maar waar 'Heimat' zo majestueus is als een oceaan, is 'Een heel leven' meer een kabbelend bergbeekje. Slechts 156 pagina's trekt Seethaler uit voor zijn geschiedenis, waarbij hij uit de verschillende episodes (voor bergdorp en hoofdpersoon) steeds de essentie probeert te plukken. De essentie van rouw, van eenzaamheid, van acceptatie, van overlevingsdrang, en ga zo maar door. En dit alles heel overtuigend.
De taal van Seethaler is helemaal in lijn met het onderwerp. Nooit grootse woorden, nauwelijks humor, lange, maar o zo leesbare zinnen, heel precieze, beeldende taal, lyrisch als het om de natuur gaat, gortdroog als het gaat om de treurige en minder treurige lotgevallen van de mens.
Die taal gebruikt hij (naar mijn idee) ook heel subtiel om duidelijk te maken waar onze held Egger voor staat. Egger is nostalgisch naar de vooroorlogse jaren, maar het is ook weer niet zo dat hij de vooruitgang verwerpt. Als het dorp langzaam verandert in een populair ski-oord (waar Egger zelf nog aan heeft meegewerkt) is dit iets waar hij niet bij staat te juichen maar toch zonder mokken accepteert. Bijvoorbeeld wanneer kinderen een alternatieve skiroute hebben ontdekt:
'Egger keek hoe ze van de helling af kwamen suizen, met een juichkreet loskwamen en een moment door de lucht zweefden voordat ze behendig landden of als bonte knoedeltjes door de sneeuw rolden'.
Uit die 'bonte knoedeltjes' spreekt eerder tederheid dan irritatie, toch?
Er zijn heel veel plekken in dit boek waarin je de meesterhand van deze verteller kunt ontdekken: in het eenmalige gebruik van de tegenwoordige tijd, of in de bijzondere (maar veelzeggende) manier waarop we plotseling worden geconfronteerd met het feit dat de Nazi's op komst zijn.
Kortom, ook dit 'Een heel leven' is weer een uiterst geslaagd kwartaalboek. Daar zijn er intussen zo gruwelijk veel van dat ik niet weet of deze nog in mijn Top 5 Kwartaalboek past, maar in de Top 10 zeker. En een aanrader is dit natuurlijk sowieso!