The Bazaar of Bad Dreams - Stephen King (2015)

Weer een bundel, heerlijk. King heeft zoveel legendarische korte verhalen geschreven, nu maar hopen dat er weer wat pareltjes tussen zitten. Het liefst voorzien van enkele verwijzingen naar eerdere boeken. Ik wacht de recensie van DMF in (gezonde) spanning af...

Prachtige omslag zeg. Hier in het groot. Release: 3 november.

Raar trouwens dat er op de cover nog het woord Stories aan toegevoegd is terwijl de titel dat niet heeft?

Valt me een beetje tegen trouwens dat er weinig echt nieuw materiaal aan is toegevoegd:
Mile 81
--- al eerder gepubliceerd als Mile 81 - Stephen King (2011) (e-book)

Premium Harmony
--- al eerder gepubliceerd in het 2009 issue van The New Yorker

Batman and Robin Have an Altercation
--- al eerder gepubliceerd in 2012 issue van Harper's Magazine

The Dune
--- al eerder gepubliceerd in het 2011 issue van Granta

Bad Little Kid
--- nog niet eerder gepubliceerd

A Death
--- al eerder gepubliceerd in het 2015 issue van The New Yorker

The Bone
--- al eerder gepubliceerd in het 2009 issue van Playboy

Morality
--- al eerder gepubliceerd in het 2009 issue van Esquire

Afterlife
--- al eerder gepubliceerd in het 2013 issue van Tin House

Ur
--- al eerder gepubliceerd Ur - Stephen King (2009) (e-book)

Herman Wouk Is Still Alive
--- al eerder gepubliceerd in het 2011 issue van The Atlantic

Under the Weather
--- al eerder gepubliceerd in Full Dark, No Stars - Stephen King (2010)

Blockade Billy
--- al eerder gepubliceerd in Blockade Billy - Stephen King (2010)

Mister Yummy
--- nog niet eerder gepubliceerd

Tommy
--- al eerder gepubliceerd in het 2010 issue van Playboy

The Little Green God of Agony
--- al eerder gepubliceerd in A Book of Horrors (2011)

That Bus Is Another World
--- al eerder gepubliceerd in het 2014 issue van Esquire

Obits
--- nog niet eerder gepubliceerd

Drunken Fireworks
--- al eerder gepubliceerd als audiobook (2015)

Summer Thunder Turn Down the Lights (2013)
--- al eerder gepubliceerd in Turn Down the Lights - Stephen King e.a. (2013)

Niks aan de hand metalfist, zijn nieuwere werk wordt over 3 jaar uitgebracht in een nieuwe bundel met korte verhalen...

Het is geen uitzondering als auteurs veel verhalen uit een nieuwe bundel al eerder hebben gepubliceerd in tijdschriften en dergelijke. Je moet ook wel erg fan zijn van King als je al deze bladen hebt gekocht. Ik gok dat weinigen bekend zijn met het leeuwendeel van deze 'nieuwe' verzameling.

Met verhalen uit tijdschriften bundelen kan ik zeker en vast nog mee leven, maar om nu verhalen te gaan bundelen die al eerder in een bundel hebben gezeten.. Ach, ik zal gewoon wat chagrijnig zijn door de warmte

De bazaar van boze dromen bevat twintig korte verhalen. King schreef voor ieder verhaal een nieuwe introductie, waarin hij zowel autobiografisch commentaar op de oorsprong geeft als zijn motivatie. Luitingh-Sijthoff

Over de Engelstalige versie 2015:

Afgezien van een paar nieuwe korte verhalen zal dit de "Constant Reader" van King niet van zijn stuk brengen. Wel is het zo dat in deze uitgave elk van de verhalen voorzien zijn van een voorwoord van de schrijver zelf, welke aanvullende subjectieve informatie verschaffen over het hoe en waarom deze verhalen per stuk tot stand zijn gekomen. Een aardige introductie tot het ouevre van Stephen King indien je nog niet eerder een "lang" boek van hem gelezen hebt. Stephen King is grillig, in die zin dat-ie jaren lang pure shit kan schrijven en dan ineens een reeks juweeltjes uitbrengt. Deze bloemlezing aan korte verhalen van zijn hand was voor mij juist zo interessant vanwege zijn uitleg over hoe deze tot stand gekomen zijn. Stephen King blijft een onpeilbaar projectiel. Vergelijk het met muziek en je voelt je als koper een bezitter van een cd + dvd met aanvullende informatie. De ware fan zal er vast verguld mee zijn. Kortom: wil je dit boek lezen om de paar ongepubliceerde verhalen en/of de geannoteerde voorwoorden van de schrijver zelf die elk kort verhaal inluiden? Voor mij was het een welkome aanvulling omdat ik meer te weten ben gekomen over de schrijver zelf en derhalve zijn verhalen - voorbehouden dat hij ons niet belazert. "I can't believe this, we're not getting a respond...."

****

Een briljant horrorverhaal (over een duivelse auto) en nog negentien gewoon goede

Volkskrant recensie

Een verhalenbundel van Stephen King is altijd weer iets om naar uit te kijken. Ook The Bazaar of Bad Dreams wist de verwachtingen waar te maken. Niet ieder verhaal is even geweldig, maar zoals altijd zijn er weer pareltjes te vinden.

Laat ik er een aantal uitpikken die het bespreken waard zijn en dan gelijk beginnen met mijn favoriet uit deze bundel: The Dune. Een heerlijk verhaal, met de meest legendarische laatste zin uit het boek. Een man roeit regelmatig naar een verlaten eiland, waar hij een bijzondere ontdekking doet. Veel meer kan ik er niet over vertellen. Wel moet ik bekennen dat ik er met open ogen intuinde. De laatste drie woorden van het verhaal hadden dan ook een behoorlijke impact. Mijn mond viel open en toen kwam het besef dat ik dit veel eerder had moeten zien aankomen. Geweldig!

Bad Little Kid is nog zo'n pareltje. In dit verhaal krijgt King het voor elkaar om in no-time een heel hatelijke en mysterieuze bad-guy te introduceren. Het verhaal is spannend en meeslepend en heeft opnieuw een sterk einde. Er zit een heerlijk It-achtig sfeertje overheen, met name bij de bad-guy...

In Summer Thunder komt de grootste kracht van King als verhalenverteller naar voren: hij heeft weinig tijd nodig om bijna tastbare personages neer te zetten. Summer Thunder is in deze bundel daarvan het beste voorbeeld. Het is één van de kortste verhalen, maar ik had al snel een beeld bij de hoofdpersonen en leefde ook met ze mee. Het is niet het vrolijkste verhaal uit de bundel, waarin de dood als thema meer dan eens naar voren komt.

Under the Weather is eveneens een verhaal waarin dood en liefde hand in hand met elkaar gaan. In dit verhaal werkt King, net als in The Dune, heerlijk naar het einde toe. In Under the Weather voel je het einde wel aankomen, maar King krijgt het voor elkaar om het op een manier te presenteren waardoor het toch nog als een shock voelt.

Toch kan een niet al te vrolijk einde heel mooi aanvoelen, zoals Batman and Robin Have An Altercation bewijst. Een fraai verhaal, doorspekt met nostalgie, waarin een heel plotseling einde heel warm aanvoelt. Knap geschreven.

The Little Green God of Agony en Obits wil ik ook nog even benoemen. Eerstgenoemde is een soort combinatie van The Green Mile versus The Thing en dat pakt op het eind lekker uit. Obits is een verhaal dat je langzaam maar zeker beetpakt om je daarna niet meer los te laten. Van necrologieën is waarschijnlijk niemand fan, maar King maakt het allemaal nog een stapje erger in dit verhaal. Lekkere twist.

De bovenstaande verhalen zijn echt de moeite waard. Er zitten meer verhalen bij die gewoon goed zijn, maar niet spectaculair. Het minste verhaal vond ik A Death. De stijlwijziging pakte mij niet en leidde eerder af. Ook met de poëzie heb ik niet veel. Herman Wouk Is Still Alive viel ook tegen. De twee hoofdpersonen waren veel te karikaturaal.
De bundel is wel echt een 'nieuwe' King. Het bovennatuurlijke speelt in behoorlijk wat verhalen niet of nauwelijks een rol. Veel verhalen gaan om het maken van keuzes, waar de nog niet eerder genoemde verhalen Morality en Afterlife goede voorbeelden van zijn. Ook de vreemde verslavingen van mensen aan bod: de verslaving aan het weten in The Dune, de verslaving om altijd maar iemand te willen overtreffen in Drunken Fireworks en de verslaving aan de liefde in Under the Weather zijn zomaar drie verhalen waarin het een grote rol speelt.

Ik blijf het knap vinden hoe King ieder jaar weer blijft verrassen met nieuwe verhalen. Lang, kort: het maakt niet uit, hij blijft boeien. In deze bundel staan ook weer een aantal topverhalen, waarvan ik The Dune en Bad Little Kid de absolute uitspringers vind. Het is een mix van verschillende genres en de introducties die King geeft aan ieder verhaal zijn de moeite waard. Het is niet zijn allerbeste bundel, maar dat zegt meer over de kwaliteit van andere bundels dan over de kwaliteit van The Bazaar of Bad Dreams. Meer graag!

* * * *

Wat is volgens jou dan de beste verhalenbundel van Stephen King?
Ik heb namelijk wel zin om in 2016 (één van) de beste bundel(s) van Stephen King te lezen.

Van de bundels die ik tot nu toe heb gelezen, vind ik Skeleton Crew het best. Gevolgd door Night Shift en vervolgens The Bazaar of Bad Dreams. Er zit verder niet heel veel verschil tussen voor mij, maar Skeleton Crew en Night Shift hebben net wat meer memorabele verhalen.
Full Dark, No Stars is ook een absolute aanrader, maar die verhalen zijn wat langer.

Bedankt, ik heb ze aan mijn te lezen lijst toegevoegd. Ik heb veel ouder werk van Stephen King gelezen (en 22-11-63 vond ik ook wel te gek, al zat daar wel een stuk in waar het tempo wel erg 65+ was) maar zijn bundels met korte verhalen heb ik nog nooit gelezen. Lijkt mij toch wel King op zijn best, want hij heeft naar mijn idee (tegenwoordig?) wel eens de neiging onnodig uit te wijden waarmee hij het tempo er uit haalt. En daar hou ik niet van.

Dat is een neiging die hij eigenlijk al van jongs af aan heet. Ik vind het geen probleem zolang de karakters maar boeiend zijn, wat gelukkig meestal zo is. Bij kortverhalen heeft hij inderdaad geen tijd voor poespas, dus grote kans dat je het gaat waarderen.

Het enige verhaal dat mij bijgebleven is is dat van die antropofage automobiel. Dit deed mij denken aan een mengelmoes van "Christine" en "The Night Flier". Een van de mindere verhalen in dit boek maar de rest kon me niet echt boeien. Vreemd dat objectief middelmatige verhalen soms subjectief de boventoon voeren in je favorieten.

Abubakari schreef:
Wat is volgens jou dan de beste verhalenbundel van Stephen King?
Ik heb namelijk wel zin om in 2016 (één van) de beste bundel(s) van Stephen King te lezen.

Aardig, aardig.
Als King fan en bijna al zijn verhalen gelezen te hebben, zie ik met deze bundel weer bevestigd dat King meer de kant opgaat van verhalen-thriller schrijver en het griezelgenre steeds verder achter zich laat.
Voor mij is dat jammer, verhalen uit zijn verleden zoals "Misery" (1987) en "Bezeten stad" (1975) vond ik prachtig en dat is voor hem schijnbaar het verleden.
Begrijp mij goed, ook nu verslind ik nog steeds zijn boeken want als er een nieuwe aankomt, kan ik mij nauwelijks beheersen. Toch hoop ik nog eens een griezel van King te lezen op het niveau van "The Shining", voor mij zijn topper!!! Zowel in boek als op film!
.
"The Shining"

Dank voor de tip, maar die klassieker heb ik uiteraard gelezen (en gezien).

Alle bundels zijn goed Abubakari, King heeft altijd geweldige, creatieve ideeën. Wat DMF aangeeft klopt als een bus. Doordat King het kort moet houden, is vrijwel elke alinea relevant en komt hij vrij snel tot een climax.

Als ik een voorbeeld moet noemen van een leuk en creatief verhaal: "Mevrouw Todd gaat binnendoor" uit de bundel Duistere Krachten. Meer scary verhalen zijn "Jerusalem's Lot" en "Ratten" uit de bundel Satanskinderen.

Ben jaloers op jou, jij mag de verhalenbundels nog voor het eerst gaan lezen!

Ik ben nu bezig in het iets minder korte verhaal bezeten stad, bleek ik ook nog niet gelezen te hebben.

Wederom een solide verhalenbundel van King.
Op 2-3 iets mindere verhalen na heb ik weer erg genoten.
Ook een paar pure drama-verhalen, als in onderwerp. King heet ook allang bewezen dit goed te kunnen. Dolores Claiborne b.v.
Bad Little Kid vond ik wel het hoogtepunt.

Gezien het tempo waarin King schrijft hoop ik over een paar jaar weer een boek met korte verhalen te kunnen lezen. Deze schaf ik altijd meteen aan.

Zeer solide zelfs... Erg knap dat deze meester van het korte verhaal steeds weer weet te verrassen. Ok, van de 20 verhalen zijn er echt wel een paar die wat minder zijn. Maar voor mij is het al 100% winst als er enkele pareltjes tussen zitten, en dat is zeker het geval.

Verhalen die mij bij zullen blijven:

Mijl 81
De pech van King is dat hij al zoveel verhalen heeft geschreven, dat het in dit geval een deja vu gevoel bij me opleverde. Ik moest denken aan zijn verhalen waarin een auto de hoofdrol speelde, maar ook aan, ik meen, Het vlot. Zelf vond ik de auto en de daarbij behorende gebeurtenissen helemaal niet het hoogtepunt. Nee, het begin waarin King weer een meesterlijke sfeer neerzet. Dat blijft voor mij zijn grote kracht. Jonge jongen die zich afzondert van zijn vrienden, door zo'n typisch Amerikaans slaapdorp buurtje fietst en in slaap valt in een gesloten en vervallen wegrestaurant... Dan weet je als lezer dat er wat gaat komen .

Het duin
DMF gaf het al aan, de laatste regel van dit verhaal blaast je weg. Ook ik trapte erin. Meesterlijk. Genoeg gezegd, je moet het zelf ervaren.

Rotjoch
Het begin van dit verhaal behoort tot het beste werk van King. Een vage gevangenis cq death row, ergens in een woestijn achtige setting. Een ter dood veroordeelde die na lang zwijgen zijn verhaal eenmaal wil doen aan zijn trouwe raadsman. Vervolgens ontspint zich een verhaal waarin een "rotjoch" ondanks het verloop van de tijd even oud blijft, en maar blijf terroriseren. Wat zou jij doen? Boeiend en verontrustend verhaal.

Een sterfgeval
Net als bij Het duin ook hier een meesterlijke twist die ik niet geheel zag aankomen. Een man die ter dood wordt veroordeeld na het vermoorden van een jonge vrouw. De sheriff voelt zich ontzettend slecht bij de uitvoering van dit geheel, want het is maar zeer de vraag of deze man echt wel schuldig is aan dit feit. Boeiend, als lezer stap je in zijn schoenen en twijfel je mee.

UR
Wat als je de dood van een geliefde kan voorkomen, omdat je in de nabije toekomst kan spieken? Door jouw ingrijpen gaat er wellicht juist nog veel meer mis. De wachters van de tijd komen bij je aankloppen om dit met je te bespreken en je te beoordelen en mogelijk zelfs te veroordelen. Top verhaal, waarin zelfs De Donkere Toren nog even kort wordt aangehaald.

Dronken vuurwerk
Geweldig verhaal rond 2 families die elk jaar meer uit de kast halen om elkaar af te troeven met vuurwerk. Schitterend hoe de elk jaar winnende familie de andere helemaal gek maakt door pestend op een trompet te blazen; wha, wha, wha, whaaaaaa. Uiteindelijk zou King, King niet zijn als het niet volledig escaleerde. Humor!

Zomeronweer
Post apocalyptisch verhaaltje, over een wereld waarin nog slechts enkele mensen (en dieren) leven vanwege heftige stralingseffecten. De laatste mensen weten ook waar ze aan toe zijn, dat geeft een bijzonder sfeertje in een passende omgeving (een prachtig uitgestrekt meer, veel bomen, mooie zonnestralen die door het gebladerte heen dringen). Zo'n kort verhaal en dan toch zo'n impact. Top.

Zit ik een uitgebreide terugblik te schrijven, elk verhaal een kort stukje, gaat de pc op mijn werk zich resetten. Was net aan verhaal nr. 10 begonnen. Nou ja, geen zin om opnieuw te beginnen.

Anyway, inderdaad geen vette horror, slechts in een paar verhalen. Desalniettemin een leuke bundel met enkele toppers (Rotjoch, Mile 81, UR, Het duin, Niet helemaal lekker, Necrologiën), een rijtje variërend van goed tot okay'e, maar minder memorabele verhalen en met een zwartgallige apocalyps uitsmijter.
En een paar mindere verhalen. Blockade Billy is op zich een prima verhaal maar duurt A veel te lang doordat het veel te lang over allerlei baseball wedstrijden gaat. Daardoor wordt het een saai en langdradig verhaal. Minste (wazig) verhaal vond ik de beenderkerk, King als dichter. Geen succes.