menu

Pani Jeziora - Andrzej Sapkowski (1999)

Alternatieve titels: De Vrouwe van het Meer | Saga o Wiedźminie #5

mijn stem
3,60 (5)
5 stemmen

Pools
Fantasy

520 pagina's
Eerste druk: SuperNOWA, Warschau (Polen)

Cirilla is via het portaal in de Zwaluwtoren in een vreemde wereld beland. Daar ontmoet ze Galahad, die haar voor de Vrouw van het Meer houdt. Aan hem vertelt ze hoe de queeste van Geralt Van Rivia tot een einde is gekomen.

zoeken in:
avatar van dutch2.0
3,5
Ik heb er nog net geen traantje om gelaten, maar toch was het vreemd om afscheid te nemen van Geralt, Yennefer, Ciri, Triss en al die andere geweldige personages van de Witcher-reeks. 'De vrouwe van het meer' is helaas het laatste deel van de reguliere Witcherserie. De prequel die Sapkowski later nog schreef laat ik maar voor wat ie is.

Dit laatste boek is zeker niet het beste uit de reeks, maar slecht is ie ook niet. 'De zwaluwentoren' is voor mij nog altijd de topper, vooral ook omdat Sapkowski daar afstapte van het toch wat saaie perspectief van de alwetende verteller en er wat subjectieve vertelstemmen inbracht. Blijkbaar vond hij dat experiment dermate geslaagd, dat hij in 'De vrouwe van het meer' nog veel meer aan het proza heeft lopen knutselen. Met niet altijd goed resultaat.

'De vrouwe van het meer' kent 12 hoofdstukken, elk met zijn eigen structuur en sfeer. Dat dit een soort literaire lappendeken oplevert hoeft op zich geen probleem te zijn. Wel een probleem is dat die hoofdstukken soms op zichzelf ook een lappendeken zijn, die verspringen van perspectief en die een enkele keer de lineariteit loslaten. In sommige gevallen levert dat iets prachtigs op, zoals in de beschrijving van een grote veldslag. We volgen de slag via de alwetende verteller, we lezen de memoires van een overlevende, we volgen een college over de slag en we kijken rond in een veldlazaret. Vooral dat laatste element, waarin we zowaar Iola de 2e tegen het lijf lopen, is echt heel fraai.

Maar soms werkt het verwarrend. In het begin krijgen we een redelijk vaag hoofdstuk voor de kiezen met een tovenares en een jonge droomuitlegster (gezegend met de schitterende naam Condwiramurs). Dat hoofdstuk is nauwelijks te volgen, al is de dynamiek tussen de dames wel weer aardig. Later volgt er een hoofdstuk gewijd aan Ciri die een lange reis door tijd en ruimte maakt. In dat hoofdstuk moet je echt goed opletten, ondanks het eenvoudige perspectief en de enkele vertelstem. Dit alles zorgt ervoor dat dit boek soms hard werken is en zodoende redelijk vermoeiend.

Redelijk vermoeiend maar nog zeker de moeite waard. Sapkowski brengt alle lijntjes uiteindelijk bij elkaar en schenkt ons nog wat hoofdstukken om uit te blazen en afscheid te nemen. Het boek heeft de humor, de intelligentie en het warm kloppend hart dat we al zo goed kennen van de vorige delen. Ook dit is weer een boek waarin er soms wordt geknokt, soms wordt gevreeën en soms uitgebreid wordt gepraat, bijvoorbeeld over de kwaliteiten van de wijn uit Toussaint. Uniek en genietbaar, van het eerste tot en met het laatste deel.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:45 uur

geplaatst: vandaag om 12:45 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.