
The Lord of the Rings: The Return of the King - J.R.R. Tolkien (1955)
Alternatieve titel: In de Ban van de Ring: De Terugkeer van de Koning
Engels
Fantasy
432 pagina's
Eerste druk: George Allen & Unwin,
Londen (Verenigd Koninkrijk)
De legers van Rohan trekken ten strijde naar Gondor. Merijn trekt met hen mee in het gezelschap van een vermomde Éowyn. Gandalf en Pepijn rijden intussen vooruit naar Minas Tirith. Aragorn, Gimli en Legolas betreden de Paden der Doden, een geheime doorgang door de bergen, om een vervloekt leger van eedbrekers op te roepen tegen Sauron te vechten. In Minas Tirith de hoofdstad van het rijk Gondor is de toestand kritiek. Het leger van Rohan verschijnt net op tijd om de aanval van Sauron af te slaan, maar in de strijd met de aanvoerder van de Nazgul sterft koning Théoden en raken Éowyn en Merijn gewond. Eomer zet de strijd voort maar de situatie lijkt hopeloos maar dan arriveert Aragorn en doet het tij van de slag keren. Hoewel de aanval is afgeslagen, is de militaire toestand tamelijk hopeloos. Toch gaan de legers van het westen in de aanval, om de aandacht van Sauron te trekken en zo Frodo de kans te geven ongemerkt bij de Doemberg te komen. Intussen trekken Frodo en Sam verder het desolate Mordor binnen waar hun leven steeds meer tot een hel wordt. Ze kunnen ongemerkt verder doordringen doordat Sauron zijn oog op de vechtende legers heeft gericht. Uiteindelijk bereiken ze de Doemberg ...
- nummer 11 in de top 250


Prachtig boek, heel goed geschreven maar moeilijk doorheen te komen.
Als je de andere boeken van Lord of the Rings niet gelezen heb dan snap ik dat je er moeilijk doorheen kan komen. Je moet alle drie de boeken lezen.

Als je de andere boeken van Lord of the Rings niet gelezen heb dan snap ik dat je er moeilijk doorheen kan komen. Je moet alle drie de boeken lezen.
Klopt, maar deze 2 heb ik in huis.
Welke boeken bedoel je met deze 2, Fellowship of the Ring en Return of the King, of de Two Towers en Return of the King.
Wat een prachtig einde, wanneer de 4 hobbits terug zijn in de Gouw.
Op en top 5*
Hoor juist van iedereen dat het einde maar bleef duren.
persoonlijk vind ik het einde in het boek beter dan in de film.
en zoals jimmy009 zegt: geen verdere commentaar om te geven!
5 *****
Stomme fout

Dus het verhaal is nooit af, alleen het verhaal rond de ring is afgelopen en daarmee is gelijk de 3e era afgelopen.
Maar zoals bilbo zij: "er is altijd ruimte voor meer"
Tolkien heeft er niks meer bij geschreven en daar heeft hij goed aan gedaan. Anders werd het te uitgemolken.

Tom Bombadil is misschien strikt genomen overbodig in het verhaal (nu ja, de film doet dat toch uitschijnen, Tolkien zou het daar vast absoluut niet eens mee zijn), maar dat is nu eenmaal het knappe aan Tolkiens boeken: hij creëert niet enkel een verhaal, maar een hele wereld, en als je daar in meegaat, is geen enkele informatie overbodig, maar krijg je gewoon steeds meer inzicht in de context en plaatsing van alles.

Het einde hangt er inderdaad wat aan te bungelen, maar ik heb het altijd schitterend gevonden. Als je een boek echt goed vindt, wil je natuurlijk dat het zolang mogelijk blijft duren, dus ik heb er nooit een probleem in gezien.
Het einde van dit boek, met het schoonvegen van de Gouw, is naar mijn mening de essentie van het verhaal.
Het is geen avonturenroman, met een paar rare wezens die allerlei moeiljkheden moeten overwinnen, maar een ontwikkelingsroman. De hoofdpersonen, te weten de vier hobbits die op reis gaan, vergezeld van wat anderen, veranderen gedurende de drie delen van lacherige onzekere zwakke figuren in onverslaanbare halflings, en dat uit zich in het einde, waar ze zelfverzekerd, en zonder de hulp van Gandalf (oh, wat schrokken ze toen Gandalf vlak daarvoor verklaarde naar Tom Bombadil te gaan en niet met de hobbits mee naar de Gouw) de slechte mensen onder leiding van Saruman en die valse Slangetong (of hoe heettie?) verjagen.
Maar individueel zie je ook de karakters van de vier hobbits gedurende het verhaal compleet veranderen.
Frodo is van een vrolijke Frans in een tobbende denker veranderd, Sam is van een gedienstige tuinman in een toekomstig zevenmaal burgemeester veranderd, Pepijn en Merijn zijn van onverantwoordelijke vrijbuiters in dominante aanvoerders veranderd (ze zijn niet enkel fysiek 'gegroeid' door die entdrank)
Merk op dat de karakters van de andere figuren NIET veranderen!
Dat de film juist dat gedeelte niet meepikte bewijst enkel dat P. Jackson geen moer van het verhaal begrepen heeft en het wel enkel als een avonturenromannetje zag.
(OK, na dát einde komt er nog het afscheid, dat is gewoon om het verhaal mooi af te sluiten. Ik ben weer thuis, Rosie!)
(Overigens beschouw ik Lord of The Rings als één boek, niet als drie boeken)
Tolkien sleurt je als lezer helemaal mee in het verhaal, wat een zeker pluspunt is.
Mooi gevoel voor understatement!

Daar waar Fellowship en TwoTowers elkaar aanvullen, nieuwe personen worden geintroduceerd en de setting van het verhaal telkens verrassend is, kent deel 3 ten opzichte van deel 2 meerdere herhalingen. De 2de gekke koning en de veldslagen zijn te veel herhalingszetten om te imponeren. Blijft over het afronden van het verhaal, waar we de afloop op voorhand toch wel vermoeden.
Het mooiste stukje in het boek vond ik denk ik nog wel als er druk wordt gevochten in Minas Tirith, ditmaal ook in de staat zelf, waarbij dan opeens de redding komt in de vorm van het leger van Rohan. Dat stukje waarin dat wordt beschreven is echt een kippenvelmoment. Ik heb alleen de vertaling gelezen, en ook daarin is dat prachtig beschreven. "Hoorns, hoorns, hoorns!"
Wat ook erg leuk is aan het boek (wel wat sentimenteel misschien) is dat in vergelijking met de verfilming de helden ook de terugreis ondernemen en die ook helemaal wordt beschreven, zij het wel duidelijk een stuk minder uitgebreid dan tijdens de heenweg. Daarna volt nog een confrontatie met Saruman bij zijn toren, en later komen ze hem nog eens tegen in The Shire. Dat laatste stuk bevalt me ook zo erg. Hoe de Hobbits er dan alleen voorstaan, als helden (maar wat wat vervreemd van hun soortgenoten) terugkeren in hun thuisland en daar wat van de dingen toepassen die ze tijdens hun reis hebben geleerd. Een avontuur op kleine schaal zeg maar. Prachtig!
Ook het uiteindelijke afscheid van Frodo is echt zo mooi. Nog een heel stuk emotioneler en heftiger dan in de film.
Ik had net al een 3.5 gestemd, maar bij nader inzien gooi ik daar nu al een half puntje bij. Fantastisch boek!
De appendices zijn trouwens best taaie kost. Ik heb een uitgave waarin alle drie de delen in 1 boek zitten met appendices op het einde, waarin van alles wordt verteld over de geschiedenis van de verschillende volkeren, de verschillende talen, enzovoort.

en nog even tegen Lupos: over een boek van Tolkien zeggen dat het allemaal best wat sneller en minder uitgebreid had gemogen is als tegen Shakespear zeggen dat het ook in normale woorden kan.
*5.0
Ik vind het opzich wel een mooi boek, maar ik zeg nou niet van: Wow wat super geweldig!
Ik ben er achtergekomen dat ik geen fan ben van Tolkiens schrijfstijl. Ik vind hem niet te langdradig ofzo, maar hij heeft een aparte schrijstijl, die in de ogen van sommigen supergeweldig is, maar in mijn ogen niet echt boeiend is en soms zelfs irritant.
De leukheid van het boek was bij mij een beetje wisselend. Soms had ik zoiets van: dit is leuk, dit is leuk! Maar soms had ik echt van: kom op, jongen, even doorbijten, misschien komt er dadelijk weer een leuk stuk.
Het begin in het standpunt van Merijn of Pepijn (haal die twee altijd door elkaar

Ook het einde (wanneer Frodo Midden-Aarde verlaat) maakt in de film op mij aanzienlijk meer indruk dan in het boek.
Dus het zijn alledrie opzich wel aardige boeken, maar de films vond ik mooier en indrukwekkender. Velen zullen het wel niet met mij eens zijn, maar dat is mijn mening.
Cijfer van schaal van 1 op 10: 6.7
Cijfer hier op boekmeter: 3,0
Het is een goed boek, maar is z'n plaats in de top 250 volgens mij niet echt waard.
Het had op nr. 1 moeten staan.


4,5 sterren.
Heb niet direct een voorkeur voor 1 van de 3, maar misschien dat deze ietwat favoriet is. Deze serie staat wat mij betreft eenzaam aan de top in de fantasy genre.
Ik zou het boek 4,5 sterren geven, maar doe er een halfje bovenop, want het geheel van de drie boeken vind ik zeker vijf sterren waard.