Dit is Joke van Leeuwen. Het is opvallend hoeveel boeken van haar beginnen met de simpele introductie van de hoofdpersoon en de problematiek. In bijna alle boeken wordt de hoofdpersonage in de eerste zin meteen geïntroduceerd, en als het even kan ook "het probleem".
Kukel begint als volgt: 'Kukel, die eigenlijk Josofus heette, had zeven grote zussen die prachtig konden zingen.' En het eerste hoofdstuk van
Iep! gaat als volgt: 'Warre hield van vogels.'
De wereld is krom maar mijn tanden staan recht begint met 'Op een dag kwam ik ter wereld!' en
Het verhaal van Bobbel die in een bakfiets woonde en rijk wilde worden met 'Bobbel werd geboren in een bakfiets.' (In dat laatste boek is het probleem zelfs al in de titel verwerkt.) Het kinderboekenweekgeschenk
Het weer en de tijd opent met de zin 'Max won nooit wat.' Maar soms begint Van Leeuwen nog eenvoudiger: dan begint het boek gewoon met de introductie van de hoofdpersoon. Alsof ze met een leeg podium begint en de protagonist vanuit de coulissen de schijnwerpers induwt, als een
Pieke. Neem het begin van
De metro van Magnus: 'Dit is Magnus Melk.' Of het begin van
Deesje: 'Dit verhaal gaat over Deesje.' Of het begin van
Sus en Jum: 'Ik ben Sus.' En soms introduceert de schrijfster zichzelf: 'Ik ben ik.'
Dit boek past in die traditie met de openingszin: 'Dit verhaal gaat over Frederik.'
Frederik is een volwassen man die een vrij eenzaam en kleurloos leven leidt. Hij werkt op een "knipselkantoor" waar hij nieuws uit kranten moet knippen. Als hij op een dag de overlijdensadvertentie van een oude bekende tegenkomt en uitknipt, verandert hij plots in een jongetje.
Het gegeven van een groot mens in het lichaam van een klein mens levert natuurlijk de nodige problemen op. Het grootste gedeelte van het boek focust hierop. Pas naar het einde toe krijgt het boek diepgang en wordt het allemaal interessant. De avontuurtjes daarvoor zijn soms aardig, maar nergens echt goed. Het gegeven van een groot mens in het lichaam van een klein mens komt deels minder goed uit de verft doordat Joke van Leeuwen bepaalde elementen niet consequent toepast. Wel bevat het boek een aantal typische Joke van Leeuwen-passages die sprankelend zijn, en het einde maakt ook veel goed.