liv2 schreef:
William Giraldi slaagt erin om de lezer mee te voeren naar een ander universum. De uithoek van de wereld als het ware. Een gebied waarin het weer en het leven ineen vloeien. Een streek waar mensen op elkaar zijn aangewezen en waar geen enkele buitenstaander vat op heeft.
Bloedmooie beschrijvingen van de natuur, de sfeer en het licht in Alaska vormen het hart van dit boek. Variaties op sneeuwlandschappen: woest, meedogenloos, onbezoedeld en wild, volgen elkaar op. Zelfs begrippen zoals koude en bevriezing kan je bijna lijflijk aanvoelen.
Het verhaal van
Toen de wolven kwamen speelt zich onder meer af in het dorpje Keelut. In de
Inuit-mythologie betekent de naam van deze plaats: een slechte aardgeest die op een kale hond lijkt.
De dorpelingen in Keelut, de uitspraken die moeder Medora in het begin van het boek doet, doen me sterk denken aan de verfilming van het boek
Deliverance. Ook al speelt deze in Georgia opgenomen film zich in een ander jaargetijde af dan de winter.
Er zit een onderhuidse dreiging in de uitspraken van hen die heel anders zijn dan mensen elders.
Het duistere geheim
had ik vrij snel door, misschien wel door het gevoel bij die dorpelingen, de vergelijking met de film. Ook in dit boek zijn dorpelingen op de éen of andere manier door bloed verwant.
Bij sommige vragen naar het waarom twijfel(de) ik; niet waarom er zoveel mensen zonder enige compassie en beestachtig worden vermoord voordat Vernon Medora vindt. Hij wil haar vinden voordat iemand anders dat doet. Onduidelijker is me waarom Russel Core meermaals gespaard blijft, waarom hij met zoveel liefde wordt verzorgd als hij gewond door de dorpelingen wordt gevonden. Is het omdat hij het heilige in de wolven respecteert? Hij heeft ooit een wolf gedood en wordt door dit beeld achtervolgd. Russel scheert bijna ritueel al zijn beharing af als hij ziek is geweest en met een politieagent later in het verhaal op zoek gaat naar Medora.
Infanticide komt onder meer voor als een moeder haar kind door de dood wil beschermen tegen iets dat erger of groter is dan dat. Bij inteelt kunnen zowel de goede als slechte eigenschappen versterkt worden. Vernon die als kind genadeloos een wolf doodde. En van zijn vader moest leren houden van een levend wezen, door middel van een hond.
Zijn tweelingzus tegelijkertijd zijn vrouw voelt dat Vernon haar wil bezitten, in alles, zelfs haar schaduw.
Zal ze haar droom waarmaken? Zal ze meedogenloos
als een wolvin zijn? Net als Vernon bezit ze een levensecht wolvenmasker.
De natuurbeschrijvingen zijn inderdaad van toegevoegde waarde in dit verhaal. Misschien
wordt een mens vanzelf zo in dergelijke oorden. De natuurbeschrijvingen zijn inderdaad ook goed invoelbaar. Wat samengaat met de daad van Medora .
4*