Goed boek, maar je moet er wel de tijd voor nemen. Ik vergelijk het een beetje met op vakantie gaan op het platteland. In het begin moet je nog onthaasten, maar daarna ben je geboeid door zaken die je in je normale hectische leven niet zouden opvallen (hey wat doet die auto op het erf? moet je die paarden elkaar zien najagen, etc). Dat gevoel had ik ook met dit boek. Ik heb er lang over gedaan en op het moment dat ik het tekens in kleine stukjes las vond ik er niet veel aan. Op momenten dat ik het in grotere stukken tot me nam en er dus meer in zat, vond ik het geweldig. Want ja, de onderwerpen die dit boek aanslaat zijn op het eerste gezicht niet de meest aansprekende: schapen, het boerenleven, en af en toe een koe. Er gebeurt aan de ene kant niet veel in dit boek, aan de andere kant juist wel. De boeken van Laxness gaan volgens mij veel over teleurstelling. De personen in het boek hebben grootse dromen, vechten ervoor, maar hebben veel tegenslagen en soms moeten ze zich ondanks hun starre overtuigingen dan toch gewonnen geven. Wel vond ik de hoofdpersonen soms wel erg grof en koel reageren op bepaalde gebeurtenissen, ook al snap ik heus wel dat het hier over een starre boer gaat, die zijn emoties niet zo uit. Maar ik kan niet geloven dat hij ze niet hééft. Ik vond dat gedeelte wat ongeloofwaardig neergezet en miste inderdaad misschien ook wel een beetje emotionele impact en wat er precies in de hoofden van mensen omgaat.