menu

Weerwater - Renate Dorrestein (2015)

Alternatieve titel: Almere Verhalen #2

mijn stem
3,04 (14)
14 stemmen

Nederlands
Psychologisch / Toekomst

272 pagina's
Eerste druk: Podium, Amsterdam (Nederland)

De wereld vergaat. Op één stad na: Almere. Als de stofwolken zijn opgetrokken, blijken er nog maar een paar duizend inwoners over. Het zijn voornamelijk vrouwen, onder wie gastschrijfster Renate Dorrestein. De schaarse overlevende mannen zijn ontsnapte gevangenen. Langzaam hervindt de ontredderde gemeenschap haar evenwicht. Maar na een paar jaar zijn er nog steeds geen kinderen geboren. Net als alle hoop op nieuw leven dreigt te vervliegen, is er plotsklaps een baby. De vondst stelt de bewoners voor een raadsel. Is er misschien toch nog leven buiten Almere? Of luidt deze gebeurtenis het begin van het einde in? En aan wie van alle hunkerende vrouwen zal baby Ally in de tussentijd worden toegewezen?

zoeken in:

avatar van Lalage
4,0
Renate Dorrestein is terug, met dezelfde fijne schrijfstijl als vroeger.

Weerwater – Renate Dorrestein | Lalagè leest - lalageleest.wordpress.com

avatar van Donkerwoud
Al had ik de combinatie postapocalyptisch, Renate Dorrestein en Almere niet verwacht.


avatar van psyche
3,0
psyche (crew)
Lalage schreef:
Renate Dorrestein is terug, met dezelfde fijne schrijfstijl als vroeger.


In de NRC recensie wordt de vraag gesteld, wat Dorrestein met deze leuk verzonnen, maar ook wel wat malle roman precies te bieden heeft.

M.i. precies wat Lalage omschrijft: Dorrestein is terug met dezelfde fijne schrijfstijl als vroeger. Waarbij ik het bijzonder knap vind dat een roman met dit gegeven nergens onbehapbaar of zwartgallig wordt. Misschien is dat wel het malst.
Eminence grise RD speelt naast andere personages ook een rol in het geheel. Met gemak laveert ze van het Maastrichtse Vrijthof richting haar onderkomen in Almere, de Fantasie. Vastberaden sleept ze me mee doorheen een stad met bewoners die proberen op te krabbelen na een Apocalyps. RD doet dat met een levendige verbeeldingskracht, die me nergens laat twijfelen of het wel klopt wat ze schrijft. Ik leef mee met de personages zonder dat ik direct een idee heb waar het allemaal toe leidt. Daarmee is het voor mij tot op het laatst een spannend boek met hier en daar verrassende wendingen.
4*

avatar van Raskolnikov
3,0
Een toch vrij luchtige blik op post-apocalyptisch Almere, wanneer op onverklaarbare wijze de rest van de aarde rond Almere verdwenen lijkt. Het is niet per sé het puikje van de zalm dat achterblijft. Dat vrijwel iedereen familie verloren heeft en de mannelijke bevolking voornamelijk uit voormalig gedetineerden bestaat draagt ook niet positief bij aan de stemming. Renate Dorrestein situeert zichzelf in het verhaal als chroniqueur van de gebeurtenissen. Grote ambities lijkt ze niet te hebben met dit spektakel; moeten we dit lezen als een allegorie? Als een ontleding van de menselijke aard? Als een maatschappijkritiek? Ik heb de indruk van niet. Daarvoor is de toon teveel die van een auteur die met zichtbaar plezier haar fantasie de vrije loop laat op een bizarre situatie. Weerwater vermaakt van A tot Z, maar de ontwikkelingen komen bij gebrek aan een duidelijke kapstok ook wat willekeurig over.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:14 uur

geplaatst: vandaag om 10:14 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.