Veda: Esir Şehirde Bir Konak - Ayşe Kulin (2011)

Deze melancholische mijmeringen over de laatste stuiptrekkingen van het Ottomaanse Rijk verzandt in sentimenteel en oppervlakkig proza. Bordkartonnen personages die terechtkomen in overdreven soaptoestanden. Misschien dat er taalkundig iets verloren is gegaan in de vertaling, maar de Nederlandse versie voelt op de verkeerde manier gedateerd aan: als een ruggengraatloze jeugdroman uit de jaren zestig. De geschiedenis waarin dit epos geplaatst is - de overgang van het sultanaat naar de seculiere Turkse samenleving van nu - levert een interessant uitgangspunt op voor een beklijvende historische roman. Helaas laat Ayse Kulin nostalgie en nationalisme de boventoon voeren, terwijl zij pijnlijke episodes, zoals de Armeense genocide, achterwege laat. Turkije wordt in het verhaal simpelweg uiteen gereten door boosaardige westerse inmenging en gewelddadige buurlanden die oorlogen aangaan. Het einde van een tijdperk wordt erg eenzijdig ingevuld vanuit een vals soort nationalisme dat geen recht doet aan de complexe werkelijkheid.