Het commentaar van Stephen King op de achterkant van dit boek beloofde in combinatie met de plotomschrijving best veel. King noemt The Ruins de Mexicaanse variant op Jaws. Een wat vergezochte vergelijking die niet helemaal op gaat: The Ruins is maar een vrij matig en mager verhaaltje met erg weinig om het lijf.
Een viertal bevriende studenten vertrekken naar Mexico om daar lekker te genieten van de zomervakantie. Zij ontmoeten daar een Duitser, Mathias, bij het duiken en een aantal Grieken die geen Engels spreken en waarmee via handgebaren en allerlei ander gestuntel gecommuniceerd wordt. Mathias blijkt nog een verhaal met zich mee te slepen: zijn broer Heinrich werd verliefd en vertrok samen met zijn liefde naar de ruïnes een aantal kilometers verderop om wat archeologische handelingen te verrichten. Sindsdien heeft Mathias nooit meer wat van zijn broer gehoord en hij is van plan om maar eens te gaan zoeken. De vier studenten zijn wel bereid om samen met Mathias en een Griek, Pablo, de tocht richting jungle te maken. Vanaf vandaar begint de misère voor de hoofdrolspelers.
De plot komt helaas nooit helemaal los en is nogal repetitief. Eigenlijk gebeurt er steeds hetzelfde waardoor de personages ook nooit van de grond komen. Pablo kun je niet eens als personage meerekenen, de dames Amy en Stacy doen weinig anders dan huilen en zeuren, Eric probeert het een en ander maar wordt na verloop van tijd bijzonder irritant terwijl Jeff als de perfecte en alleswetende leider wordt neergezet. Mathias is het vijfde wiel aan de wagen.
Onderhand wordt er duidelijk gemaakt wat nou de echte bedreiging op de Maya-heuvel vormt. Op zich is dat een heel aardig idee, ware het niet dat het nimmer duidelijk wordt waar die bedreiging vandaan komt, terwijl het wel nogal wat bijzondere vaardigheden heeft... Ik heb niets tegen wat losse eindjes als ze op een goede manier de eigen fantasie bespelen, maar dit sloeg eigenlijk nergens op en past bij het grote aantal toevalligheden dat Smith nodig heeft om het verhaal te smeden.
Toch is er nog redelijk wat spanning te vinden en de horrorelementen die het verhaal herbergt waren best aardig. Het bleef al met al nog wel interessant genoeg voor een redelijke beoordeling, maar The Ruins steekt zijn kop zeker niet boven het maaiveld uit.
Het boek heeft me niet voldoende weten te boeien om de verfilming te proberen, die ongetwijfeld minder is dan het toch al vrij magere verhaal. Gelukkig zit er nog wel wat spanning in, maar de personages en de plot zijn te oppervlakkig om The Ruins echt hoog te waarderen.
* * *