Matronin Dvor - Aleksander Solzjenitsyn (1963)

Alternatieve titels: Het Huis van Matrjona | Матрёнин двор

mijn stem

3,50 (1)

1 stem

Russisch
Sociaal

125 pagina's
Eerste druk: Novy Mir (periodiek), Moskou (Sovjet-Unie)

De verteller, leraar wiskunde en een voormalige gevangene van de goelag, neemt een baan aan op een school bij een kolchoze in de Russische provincie. Matryona biedt hem een plaats aan in haar kleine, vervallen huis. Ze delen een kamer waar ze eten en slapen, de verteller slaapt op een veldbed en Matryona bij de kachel. De verteller vindt het leven van de landarbeiders weinig verschillen van die van de pre-revolutionaire pachters en hun lijfeigenen. Matryona werkt op de boerderij voor weinig of geen loon. Op een gegeven ogenblik wordt ze gedwongen om een klein bijgebouw van haar huis aan een familielid tegeven, die het hout wil gebruiken om een woning elders in het dorp te bouwen. Een groep van dronken boeren besluit om het hout midden in de nacht te verplaatsen met een 'geleende' tractor. De goedaardige Matryona biedt, zoals altijd, aan te helpen. Tijdens de chaos die volgt gebeurt er een drama...

Links

zoek naar dit boek op bol.com

1 BERICHT

zoeken in: gebruikersnaamgebruikers bericht beide

<1 >

3,5

RealTom

geplaatst: 5 november 2014, 20:04 uur

Net als Incident at Krechetovka Station waarmee deze novelle is gebundeld tot We never make mistakes is Matryona's House niet wereldschokkend, maar wel een mooi en soms zelfs teder tussendoortje. Tegen het slot kreeg ik het idee dat een systeem als het communisme best zou kunnen slagen als een volk louter uit Matryona's bestond, maar het tegendeel is de praktijk. Matryona's goedheid wordt voortdurend misbruikt, met als dieptepunt natuurlijk de nacht waarin haar huis wordt afgebroken en ze ook nog eens besluit daarmee te helpen. De verteller/Solzjenitsyn benadrukt met de laatste woorden hoe belangrijk vrouwen als Matryona zijn: "We all lived beside her, and never understood that she was that righteous one without whom, according to the proverb, no village can stand. Nor any city. Nor our whole land." Misschien een wat al te duidende manier om een verhaal af te sluiten, maar in tijden van protest kan ik dat een auteur moeilijk verwijten.

* denotes required fields.