Voorbedacht - Loes den Hollander (2014)

OK, ik geef het toe: ik ben al jaren fan van Loes den Hollander. Nadat zij een keer bij Paul de Leeuw in zijn programma te gast was werd ik nieuwsgierig naar haar boeken, dus eentje gekocht en daarna ben je eigenlijk verkocht. Gek genoeg heeft ze (naar mijn mening) niet al te veel mannelijke fans, maar ik ben er een en het kan me lekker niks schelen! Loes schrijft op een manier dat je pakt, van het begin tot het einde. Daarbij gebruikt ze geloofwaardige personages die eigenlijk zomaar eens je buren zouden kunnen zijn. Dit boek speelt in op een aantal actuele zaken die in 2014 plaats vonden. Als je Loes volgt op Facebook lees je vaak hoe ze aan haar inspiratie komt en lees je ook haar vorderingen met haar boeken. In meer dan 100 korte hoofdstukken werkt Loes toe naar een climax en een ontroerend einde. Eenmaal begonnen aan dit boek kon ik het niet meer weg leggen. Ik moest gewoon lezen, elke vrije minuut die ik had. Loes levert weer een subliem boek af, kan niks anders verzinnen. Iedere ouder (man of vrouw) zou dit boek moeten lezen. 5 *

Heel vaag had ik wel eens gehoord of gelezen over Loes den Hollander, wellicht een post hier op BoMe bij één van haar boeken; maar welk genre ze schrijft was tot nu toe aan mij voorbij gegaan.
Alleen door die vage naamsbekendheid en het genre waar ik in de bibliotheek achter kwam heb Voorbedacht meegenomen.
Zoals AmazingPP voor mij al aangeeft wilde ik gewoon doorlezen, personages zouden zomaar buren kunnen zijn. Eigenlijk is het een oer-Nederlands boek, niet zozeer een thriller, eerder een boek met de sfeer van televisie politieserie Flikken Maastricht al speelt het verhaal zich in Noord Holland af of Baantjer.
Waarmee het voor mij een middelmatig spannend verhaal is, zeker geen thriller waarbij ik op het puntje van mijn stoel zit. Ondanks dat LdH mijn aandacht weet vast te houden bederft de expliciete schrijfstijl voor mij veel. Niet zozeer het verraden van 'whodonnit', wel teveel wat mij betreft onnatuurlijk geschreven zinnen als 'laat ik mezelf overtuigen dat dit maar tijdelijk is' i.p.v. kortweg 'dit is tijdelijk' bij de gedachten van een 'ik' personage in paniek. Of onnodige toevoegingen bij cliffhangers naar een volgend hoofdstuk zoals 'Ze kijkt in de achteruitkijkspiegel en ziet het lege kinderzitje op de achterbank.' Met daarop volgend 'Het staart haar aan'.
Ik houd er niet van. Maar al met al als ontspanning best te doen.
3*