De niet zo goed verkopende schrijver Wijnand Brandt loopt op een donkere vooravond in december voorbij zijn uitgeverij. Vanachter de verlichte ramen ziet hij dat daar een hoogst gezellig feestje aan de gang is. Een feestje waar hij niet op uitgenodigd is, waarop hij niet meer welkom is. Hij hoort niet meer bij het selecte clubje, hij heeft de bons gekregen. De reden: het onderwerp van zijn boek (met de titel Oud-Loosdrecht) 'verkoopt' niet meer, past niet meer in deze tijd. Het moet anders, flitsender, beter. Maw hij moet ermee stoppen en opnieuw beginnen.
Vanaf dit moment volgen we Wijnand, zwervend door de stad, eerst alleen , later in gezelschap, wachtend op een middernachtelijk spaghettifeestje. (Ik ken Amsterdam enkel als toerist, maar de sfeerbeelden vond ik heel erg geslaagd, heel fijn om te lezen).
We volgen ook zijn mijmeringen en die brengen de lezer naar zijn jeugd, waar de (platonische) vriendschap met zijn vriend Abe het allerhoogste goed was. De gemiste erotiek in deze mooie jongensvriendschap weegt nog steeds op hem.
Binnen dit kader slaagt Sipko Melissen erin via deze mijmeringen heel veel aan bod te laten komen. Poëzie (bv de gedichten van Kavafis gebruikt hij om de gemankeerde erotiek in de verf te zetten, Diogenes (de filosoof die in een ton leefde) gebruikt hij om na te denken over de vraag wat een mens echt nodig heeft, Anna Karenina , het laatste avondmaal, Seneca en de Stoïcijnen, Medea.... allemaal passeren ze de revue. Heel boeiend, heel mooi gedaan.
Ook filosofische vragen zoals 'wat is liefde ', 'hoe werkt vriendschap' en andere onderwerpen zoals de vraag 'voor wie schrijft een schrijver, ben je een schrijver als je voor één persoon schrijft? komen uitgebreid aan bod.
Net zoals het boek van Wijnand Brandt niet flitsend was, zo is ook het boek van Sipko Melissen (beide boeken hebben dezelfde naam) traag van opbouw. De schrijver neemt zijn tijd om samen met de lezer eens na te denken over dingen. Heel rustig en kalm, niet hoogdravend of elitair. Een boek dat ik zeer graag gelezen heb. En net zoals het boek van de hoofdpersoon zal ook dit boek geen potten breken in de best-sellerlijsten. Maar is dit nodig? Nee, ik ben blij dat schrijvers nog eens rustig de tijd willen en kunnen nemen om stil te staan. Ik ben blij dat er ook nog boeken uitgegeven worden die het voor de verandering eens niet van het verhaal moeten hebben.
Voor iedereen die hier ook zo over denkt is dit werkelijk een mooie aanrader!