I Am Ozzy - Ozzy Osbourne en Chris Ayres (2009)

Ik had I Am Ozzy al ettelijke jaren in mijn boekenkast staan. Ik had het boek indertijd op de terugkeer van een schoolreis naar Londen gekocht met als voornaamste reden om van mijn kleingeld af te geraken. Naarmate de jaren voorbij gingen bleek ik eigenlijk meer en meer geïnteresseerd te geraken in The Prince of Darkness en na een aflevering van The Graham Norton Show waar Sharon Osbourne te gast was, begon het dan toch eindelijk te kriebelen om het boek eens vast te pakken.

En wat heb ik er spijt van dat ik dat niet eerder heb gedaan, want I Am Ozzy is gewoon een heerlijk boek. Wat direct opvalt is dat die typische stijl van de zanger overduidelijk aanwezig is. Iets wat vooral te wijten is aan het feit dat hij geen gebruik heeft gemaakt van een ghost writer, maar alles aan Chris Ayres heeft gedicteerd. Die is er dan ook in geslaagd om Ozzy's manier van doen op papier te zetten waardoor het soms luidop lachen is met de bizarre shit waar hij en zijn kompanen allemaal in terecht zijn gekomen. Al kun je je wel afvragen in hoeverre dit allemaal strookt met de waarheid, want (en dit zegt Ozzy zelf in het voorwoord ook) dit zijn de herinneringen van Ozzy en die zijn vaak wat getroebleerd door het vele drugsgebruik.

Voor de rest is dit een biografie die de gebruikelijke lijnen volgt. Er wordt gestart bij Ozzy's jeugd en er wordt verder opgewerkt naar de beginjaren van Black Sabbath, het grote succes van de band, de solo carrière en de reality show van MTV. Soms wordt er wel wat van de hak op de tak gesprongen (precies alsof Ozzy zich ineens iets herinnerde en schrik had dat hij het terug ging vergeten), maar het boek leest erg vlot. Bovendien is het ook een eerlijk portret en gaat de zanger geen enkel thema uit de weg. De moordpoging op Sharon, het verwaarlozen van zijn kinderen, … Je voelt soms aan dat het hem te zwaar is aan het worden (vooral de dood van Randy Rhoads heeft nog altijd een gapende wonde achter gelaten), maar Ozzy probeert zo goed en zo kwaad mogelijk alles onder woorden te brengen.

Zonder twijfel één van de leukste biografieën die ik al heb gelezen. Ozzy vertelt met veel zelfspot zijn onwaarschijnlijke verhaal en het is er één dat blijft boeien. In mijn editie zijn ook nog eens foto's toegevoegd, maar die hadden wel beter geplaatst kunnen worden. Zoals: niet midden in een hoofdstuk en ook niet voor de gebeurtenissen van de foto's effectief zijn verteld. Verder niets op aan te merken!

4*

Hoewel ik een groot liefhebber ben van hardrock en heavy metal, ben ik wat minder enthousiast wat Ozzy Osbourne betreft. Hij is geen groots zanger of componist, maar als je ouders je een biografie geven onder het mom: je houdt van die herrie, dus je zal dit ook wel leuk vinden, ben ik het toch maar gewoon gaan lezen.
Ozzy en zijn co-auteur hebben, zoals verwacht, voor een vrij platte manier van schrijven gekozen, maar het leest geenszins storend. Het is even wennen aan bepaalde termen die je in het algemeen beschaafd Engels niet, of met een andere betekenis, tegen komt. Het verhaal is goed te doen. Erg goed zelfs. Ozzy's levensverhaal is met een bijzonder gevoel voor humor geschreven. Regelmatig heb ik gebulderd van het lachen. Mijn held zal hij nooit worden, maar ik heb zeker meer waardering voor hem gekregen. Het is een heel oprecht verhaal geworden. Hij wil zelden iets slechts zeggen over anderen en kijkt positief op het leven. Geen roddels dus, maar geeft wel duidelijk aan waar hij zelf te ver is gegaan of waar hij spijt van heeft. Zonder twijfel kan Ozzy terugkijken op een interessant leven, behalve dat hij daar naar eigen zeggen weinig van kan herinneren. In principe voor iedereen een interessant boek, maar de hoofddoelgroep zijn de mensen die daarbij graag lezen over Black Sabbath en zijn soloband.

I Am Ozzy is een ontnuchterende biografie van een Rockster, getrouwd man, junk en vader. In zijn eigen beleving had Ozzy vooral veel talent voor het zijn van een junk want verder is er een enorm minderwaardigheidscomplex dat overheerst. Ozzy is geen muzikant, dyslectisch, compleet afhankelijk van anderen en hij verbaast zich voortdurend over zijn eigen succes.

Ozzy heeft een heerlijk lomp gevoel voor humor is ondertussen ontzettend vertederend en zachtaardig maar toch is hij ook lichtelijk angstaanjagend. Dat hij zijn werk als koeienslachter typeert als zijn leukste baan voor zijn tijd bij Black Sabbath is veelzeggend. Maar ook katten, kippen, duiven en zelfs vleermuizen moeten het ontgelden.

Verder is deze biografie een grote aaneenschakeling van hilarische anekdotes over zijn tijd met Black Sabbath en zijn solocarrière. Hij kijkt er op terug als zijnde een groot avontuur, hij is kritisch over zichzelf maar spreekt ook met veel lof over andere bandleden. Vooral zijn overleden stergitarist Randy Rhoads - MusicMeter.nl wordt op een voetstuk geplaatst. Als mens en als muzikant is Rhoads enorm belangrijk voor Ozzy geweest en hier is de bewondering en liefde het meest voelbaar.

De meeste lof is er echter voor zijn vrouw Sharon die ondanks o.a. een poging tot moord niet gillend bij hem is weggerend. Zij is de stille kracht op de achtergrond, de liefde van zijn leven en volgens Ozzy zelf de belangrijkste factor in zijn succesverhaal.

De laatste jaren heb ik een flinke stapel biografieën van muzikanten gelezen en ik moet zeggen dat dit verreweg de grappigste maar ook de meest tragische is. Onder de streep is Ozzy vooral een junk en nar die grote delen van zijn leven compleet kwijt is door zijn relatie met drugs en drank. Nergens gaat het over het schrijven van een song of een idee dat erachter zat. Belevenissen, anekdotes en vooral veel ongelukken domineren dit boek.

Voor wat meer context ben ik hierna de biografie van Sharon Osbourne gaan lezen. Die is overigens minder leuk dan deze maar geeft wel iets meer achtergrondinfo over Ozzy als mens.
Extreme: My Autobiography - Sharon Osbourne (2006)

I Am Ozzy bevestigd het beeld van de vertederende en maniakale rockster. Ozzy is uniek in wat hij doet als zanger en frontman. Gezien de context van zijn privéleven is dit echter maar een klein onderdeel van zijn ronduit bizarre leven. Als lezer val je voortdurend van de ene verbazing in de andere en dat maakt dit boek een wonderbaarlijke maar ook een hele plezierige leeservaring.

Een hele bijzondere biografie die liefhebbers van Black Sabbath en Ozzy gelezen moeten hebben!