Eindaugustuswind - Willem Jan Otten (1998)
Nederlands
Gedichtenbundel
Psychologisch
91 pagina's
Eerste druk: G.A. van Oorschot,
Amsterdam (Nederland)
De bundel ‘’Eindaugustuswind’’ verscheen zeven jaar na Ottens daaraan voorafgaande bundel Paviljoenen en vormt in zekere zin een getuigenis van die periode. De dichter is de veertig gepasseerd, heeft zijn kinderen zien opgroeien, is zich gaan afvragen wat, of in wie, hij gelooft, is banger geworden voor nieuwe dreigingen en laconieker over oude driften, wordt zich bewuster van de weerkeer van veel, van onherroepelijk verlies. Hij is Pascal gaan lezen, uit zeilen gegaan, zijn moeder gaan bepeinzen, opgenomen geraakt door vlagen veelal zomerse poëzie - en dat alles is neergeslagen in meer dan zeventig gedichten, gemiddeld tien per jaar. De bundel bestaat uit vijf afdelingen. Maar voor hij daadwerkelijk aan de eerste cyclus begint heet hij in een openingsgedicht de eerste regels welkom: 'Welkom eerste zinnen!'. En voor hij daadwerkelijk eindigt doet hij de lezer uitgeleide met een slotgedicht. De cirkel is rond. En in die cirkel gedichten die gedachten zijn. Gedachten die soms van zo diep komen dat, wil je ze als buitenstaander volgen, je menigmaal de regels bij je vandaan moet leggen. Water staat centraal in alle denkbare vormen. Van meren 'met geen oever eromheen' tot bevroren plassen. Zelfs de uitspraak van het woord 'water' wordt bezongen.