menu

De Linkshandigen - Christiaan Weijts (2014)

mijn stem
2,25 (2)
2 stemmen

Nederlands
Humoristisch

144 pagina's
Eerste druk: De Arbeiderspers, Utrecht (Nederland)

Wanneer Simon Sinkelberg, beter bekend als cartoonist Zink, breekt met de redactie van zijn krant, gaan alle remmen los. Hij scheurt weg in zijn auto en neemt een jonge vrouw mee die met een cellokoffer staat te liften. Wat volgt is een dollemansrit die steeds mysterieuzere trekken krijgt, zeker wanneer Simons verleden hem onderweg komt inhalen. Waar wil de celliste heen? En wat zou er werkelijk in haar koffer zitten?

zoeken in:


avatar van mjk87
1,5
Bij Euforie - dat ik overigens niet heb gelezen- schreef ik dat ik Weijts al columnist me niet wist te boeien. Nu is dat de laatste tijd wat bijgetrokken, en gezien de geringe omvang gokte ik het er toch maar op. Foute gok dus.

Mag Weijts in zijn columns wat interessanter worden, in dit boek is het vooral veel gepraat en zegt hij weinig. Weijts roept van alles, meestal noemt hij niks nieuws (als dit boek je iets weet te leren, dan lees je te weinig) en als hij al eens een leuke woordgrap heeft (sinister en linkshandigheid worden samen genoemd) dan is dat gewoon gejat van Mulisch' magnum opus. Dat laatste weet ik vrij zeker omdat die link tussen die twee woorden niet enkel daarin ook voorkomt, maar beide boeken ook een vrouwelijke cellist en een persoon luisterend naar de naam Quinten kennen. En ondanks dat hij dit niet zelf heeft verzonnen vindt Weijts de woordspeling zo goed dat hij dit minstens elke 15 pagina's laat terugkeren (waar boeken van 1000 pagina's dik het überhaupt niet herbergen).

Verder is de stijl schreeuwerig, zoals dat ook bij pakweg Ronald Giphart het geval is. En dat is geen compliment. Van die proleten op de camping met de grootste waffel, blaaskaken die met wollig taalgebruik verbloemen dat ze niks zinnigs te melden hebben, van die types die het hun 'reet niet roest' maar hun 'derrière oxideert'. En ja, dat laatste komt uiteraard herin voor. Dan noemt hij de Tower Bridge nog London Bridge (om het later alsnog Tower Bridge te noemen) en ja, dan kan ik je als (zelfverklaard) intellectueel niet meer serieus nemen. Tot halverwege zit er af en toe wat spanning in, maar eens duidelijk is wat alle geheimen zijn, dan is ook van het boekje weinig meer over. 1,5*.

avatar van Lalage
3,0
Christiaan Weijts kan knap schrijven, maar ik word er niet door gegrepen.

De linkshandigen – Christiaan Weijts | Lalagè leest - lalageleest.wordpress.com

Gast
geplaatst: vandaag om 03:33 uur

geplaatst: vandaag om 03:33 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.