menu

Nètotsjka Nezvanovna - Fjodor Dostojevski (1849)

Alternatieve titels: De Verstotene | Een Veelbewogen Jeugd | Неточка Незванова

mijn stem
3,65 (13)
13 stemmen

Russisch
Psychologisch

231 pagina's
Eerste druk: Petersburger Almanak, Sint Petersburg (Rusland)

Dostojevski laat ons doordringen in de psyche van een jong meisje dat het verhaal vertelt van haar kinderjaren. Na de dood van haar ouders wordt zij opgenomen in diverse pleeggezinnen en krijgt zij langzamerhand inzicht in het harde leven.

zoeken in:
avatar van mjk87
3,5
Heel aardig werk. Het begint al vrij fantastisch met een hoofdstuk over de schoonvader van de hoofdpersoon. Dit hoofdstuk is al een uitstekend kortverhaal op zichzelf. De rest van het boek haalt nergens dat niveau, maar is wel aangenaam leesvoer. Als psychologische roman vond ik deze niet heel bijzonder (zeker niet na The Girls van Emma Cline) maar gewoon als roman werkt dit prima. Fijne sfeer, leuke personages, tijdsbeeld wordt redelijk neergezet. 3,5*.

avatar van Raskolnikov
4,0
Dit vroege en onvoltooide werk voelt een beetje als Dostojevski light: een overkoepelend concept lijkt afwezig, de dieptes van zijn meesterwerken worden niet bereikt, maar daar staat een relatief vlotte verteltrant tegenover, in een verhaal dat over vele jaren uitgesmeerd is. Ook nieuw voor mij was het vrouwelijke vertelperspectief, van een jong meisje nog maar. Het beste deel is inderdaad de introductie van de zelfdestructieve stiefvader, een echt Dostojevski-karakter. Haar liefde voor hem is haar onverklaarbaar, een van de mysteriën waar deze roman op drijft.

Op meerdere momenten in deze roman komen we verwrongen verhoudingen tegen. In een lange, merkwaardige liefdesbrief zoals alleen Dostojevski die had kunnen schrijven, is het zelfs de centrale gedachte: het schuldgevoel van een man met zelfhaat die zich de liefde van zijn aanbedene niet waardig acht.

Die brief is ook stilistisch typisch Dostojevski, met een hoop gejammer, overdrijvingen en herhalingen. Ik kan het me alleszins voorstellen als lezers dit slecht trekken, maar voor mij is het een essentieel ingrediënt bij deze schrijver. Die stijl roept een gevoel op, zoals de klanken van een blues nummer ook direct een bepaalde stemming oproepen. Er zijn niet zoveel schrijvers, misschien wel geen, die dat bij mij bewerkstelligen. Het is ook wezenlijk iets anders dan het oproepen van een sfeer, iets wat vele schrijvers wel beheersen. Zoals je bij een blues nummer voor enkele minuten mee kunt gaan in het zelfbeklag van de zanger, zo maakt Dostojevski’s stijl van heftige emoties en radeloze overpeinzingen even ontvankelijk voor de geesteswereld van uit balans geslagen personages.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:28 uur

geplaatst: vandaag om 16:28 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.