menu

Pogingen Iets van het Leven te Maken - Hendrik Groen (2014)

Alternatieve titel: Het Geheime Dagboek van Hendrik Groen, 83ΒΌ Jaar

mijn stem
3,80 (70)
70 stemmen

Nederlands
Psychologisch

328 pagina's
Eerste druk: Meulenhoff, Amsterdam (Nederland)

Hendrik Groen is wel oud maar niet dood, en niet van plan zich eronder te laten krijgen. Toegegeven: zijn dagelijkse wandelingen worden steeds korter omdat de benen niet meer willen en hij moet regelmatig naar de huisarts. Technisch gesproken is hij bejaard. Maar waarom zou het leven dan alleen nog maar moeten bestaan uit koffie drinken achter de geraniums en wachten op het einde? In korte, ogenschijnlijk luchtige, maar vooral openhartige dagboekfragmenten laat Hendrik Groen je een jaar lang meeleven met alle ups en downs van het leven in een bejaardentehuis in Amsterdam-Noord.

zoeken in:
avatar van Lalage
4,5
Pogingen iets van het leven te maken – Hendrik Groen | Lalagè leest - lalageleest.wordpress.com

(...)
Ik heb regelmatig zitten gniffelen of gewoon heel hard gelachen om de grappige beschrijvingen van Hendrik Groen. Het leven in een bejaardentehuis is niet zo spannend, maar hij pikt er de mooiste anekdotes uit en de grappen van vriend Evert zijn hilarisch. Het dagboek van Hendrik Groen is een ontzettend leuk boek geworden.


glimmerman270
Dit boek heeft van alles te bieden, maar vooral de ''droge'' humor in sommige aantekeningen van ''Groen'' vond ik geweldig

Erg leuk boek geworden, inderdaad:)...Vervolg?

Hopelijk is het wel echt gebeurt, aangezien de schrijver ook niet de gene is die hij doet voorkomen, namelijk: meneer Groen...Misschien even een toelichting afwachten!

avatar van centurion81
4,0
Dit lijke me een heel interessant boek!

avatar van Pythia
3,5
Adrian Mole heet Hendrik Groen en is wat ouder.
Opgewekt tragikomisch. Gebonden aan tijd en plaats, actueel, scherp. Niet te lang wachten met lezen want die actualiteit is van 2013.
Vooral de eerste 100 bladzijden zijn hilarisch. Daarna wordt het serieuzer maar "Hendrik Groen" zag toch kans me te blijven boeien. De problemen van hoogbejaarden, van irritante medebewoners tot euthanasie en alles daartussenin, worden duidelijk in beeld gebracht zonder drammerigheid of gezeur en met onderkoelde humor.

4,0


Onmogelijk, dit boek heeft namelijk wel humor.


avatar van psyche
3,5
psyche (crew)
Ik ben op pagina 23 en zit regelmatig hardop te lachen. Het boek doet me denken aan Sint Hubertusberg van Jiskefet of voor de (mede) fossielen onder ons: Wieteke van Dort en Adèle Bloemendaal als De gezusters Haai en Baai, directrices van een bejaardenhuis.

avatar van psyche
3,5
psyche (crew)
Pythia noemt Pogingen Iets van het Leven te Maken treffend een opgewekt tragikomisch boek. Het is lachwekkend, ontroerend, bepaalde actualiteiten in de zorg of euthanasie zijn nog steeds aan de orde, sterfgevallen van bekende Nederlanders of andere beroemdheden zijn wel gedateerd. Dat mag de pret niet drukken al bleef ik wel even stilstaan bij de opmerkelijke herrijzenis van een bewoonster van het bejaardenhuis. Zij was op 21 april overleden: de lijkwagen reed voor, Mevrouw Groenteman was deze keer de gelukkige. Op 9 juli had Mevrouw Groenteman een aanrijding met haar Canta: ze kermde alsof ze doodging maar uiteindelijk zat alleen haar haar in de war.
Ik heb een paar keer heen en weer gebladerd. Het staat er echt. De meeste mensen zouden denk ik niet dood gevonden willen worden in bejaarden- of verpleeghuizen, laat staan wonderbaarlijk opstaan. Want tussen de grappen door zijn situaties schrijnend herkenbaar. Mooie vriendschappen geeft de burger weer moed.

3,5*

avatar van Pythia
3,5
psyche schreef:
al bleef ik wel even stilstaan bij de opmerkelijke herrijzenis van een bewoonster van het bejaardenhuis.
Goed gezien. Daar heb ik helemaal overheen gelezen. Zo blijkt het boek ook nog over wederopstanding te gaan

avatar van eRCee
Op basis van de zinnen die psyche hier post kan je natuurlijk niet concluderen dat mevrouw Groenteman op 21 april is overleden. Het zou bijvoorbeeld heel goed om mijnheer Groenteman kunnen gaan in de eerste zin.

avatar van psyche
3,5
psyche (crew)
eRCee schreef:
Op basis van de zinnen die psyche hier post kan je natuurlijk niet concluderen dat mevrouw Groenteman op 21 april is overleden. Het zou bijvoorbeeld heel goed om mijnheer Groenteman kunnen gaan in de eerste zin.


Dat zou je inderdaad zo kunnen interpreteren. Risico van uit de context halen, mea culpa.
Na (nu in zijn geheel): Gisteravond reed de lijkwagen voor. Of eigenlijk achter, want er is een achteruitgang die eigenlijk alleen wordt gebruikt voor het discreet afvoeren van de doden. Mevrouw Groenteman was deze keer de gelukkige.
volgt Ze had er al een tijdje niet zo veel zin meer in, heb ik me laten vertellen. Zelf kende ik haar nauwelijks.
Het gaat over Mw. Groenteman. Er is geen sprake van een echtgenoot.

avatar van the Cheshire cat
2,5
Maar liefst 25 x keer was dit boek uitgeleend in de bibliotheek, en omdat ik geen week wilde wachten heb ik de grote letter-editie, die nog wel te leen was, maar meegenomen naar huis. Het past ook wel bij het thema van dit boek vind ik en ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat het wel heel erg fijn leest, DIE GROTE LETTERS. Afijn, Hendrik Groen. Het boek puilt uit van de goede grappen: Er is een man van tachtig die de Mount Everest heeft beklommen. Ik heb al moeite met een stoeprand... Echter, de personages komen niet helemaal goed uit de verf, daarnaast begint de opeenstapeling van incidenten en anekdotes op een gegeven moment te vervelen. Maar al met al best een amusant boek.

avatar van Casartelli
3,5
the Cheshire cat schreef:
daarnaast begint de opeenstapeling van incidenten en anekdotes op een gegeven moment te vervelen
Dit vat mijn voornaamste bedenking bij het boek wel aardig samen. Ik denk dat het format wat in de weg zit. Ofschoon het dus fictie is, is het toch een dagboek en dat was wellicht beter tot zijn recht gekomen als het op dagelijkse basis in een krant gestaan had (en je dus daadwerkelijk drie of vier keer per jaar over "de altijd subtiele meneer Bakker" leest i.p.v. drie of vier keer in de handvol dagen die je over het boek doet). Al met al toch zeer lezenswaardig.

avatar van ciske
3,5
psyche

In mijn 24ste druk is Mevrouw Groenteman van 21 april vervangen door jawel, Mevrouw Tuinman!

avatar van the Cheshire cat
2,5
ciske Hé Rat!

avatar van LimeLou
3,0
Een boek dat fijn wegleest, maar door de publiciteit een beetje overdreven opgeblazen. Groen laat je regelmatig lachen, maar 'Pogingen iets van het leven te maken' ontstijgt niet het niveau van een anekdotische tragikomedie. Het dagboek-format leest lekker weg, maar nodigt niet bepaald uit tot veel diepgang. 'Pogingen iets tot het leven te maken' is al met al een lichte, leuke en bovenal grappige roman, dat het vooral moet hebben van de personages en humor.

4,0
Tegen het eind van het boek excuseert de schrijver zich tegenover de lezer "want het gaat wel erg veel over ellende". De humoristische pen, de luchtige toon en de uiterst smakelijke anekdotes maken echter dat het een overwegend positief boek is geworden, ondanks de tragische gebeurtenissen rondom Grietje en Eefje. Vaak genoeg hardop gelachen over de acties van Evert; goud waard, zo'n kerel.

avatar van Djumbo
4,0
Super aangenaam om te lezen. Humoristisch, Satirisch, en soms ontroerend.....
Ik heb hier echt van genoten, en raad dan ook dit boek aan aan iedereen die misschien wel op een dag in een rusthuis zal eindigen

avatar van Ken Adams
3,5
Bij vlagen is dit boek hilarisch. Hendrik Groen observeert veel en beschrijft de dagelijkse gang van zaken redelijk objectief en laat hier en daar zijn mening doorschemeren. Verder heeft het boek iets te weinig diepgang voor een echte topper. Maar zeker de moeite van het lezen waard.

avatar van Jason82
4,0
Het boek is leuk opgezet als dagboek waarin Hendrik Groen ons meeneemt in zijn leven binnen (en soms buiten) de muren van een verzorgingstehuis.

Naast de vermakelijke anekdotes en humor, ook een boek die mij aan het denken heeft gezet. Hoe is het om daar te zitten. De tijd van doelen stellen is voorbij. Je weet dat het alleen maar minder zal worden. Mensen om je heen vallen weg of zijn allang weg. Hoe blijf je dan nog positief? In dit boek besluit een groepje "bejaarden" om een groepje op te richten (pogingen nog iets van het leven te maken ) Oud maar niet dood! Samen ondernemen ze mooie uitstapjes. Leuk om te lezen!

Beste een memorabel boek, ooit krijgen we er allemaal mee te maken (als we zover komen).

Gast
geplaatst: vandaag om 02:54 uur

geplaatst: vandaag om 02:54 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.