Kabalmysteriet - Jostein Gaarder (1990)
Alternatieve titels: Het Geheim van de Kaarten | The Solitaire Mystery
Noors (Bokmål)
Avontuur / Ideeënliteratuur
387 pagina's
Eerste druk: Aschehoug,
Oslo (Noorwegen)
In deze sprookjesachtige filosofische vertelling maakt Hans Thomas samen met zijn vader een reis door Europa. De reis brengt hen van het Noorse Arendal tot het Griekse Athene. Daar hopen ze de moeder van Hans Thomas terug te vinden. Die verliet het gezin kort na zijn geboorte omdat ze zichzelf wilde vinden. Onderweg ontmoeten ze een vreemde dwerg, die een vergrootglas geeft aan Hans Thomas. Hij stuurt hen naar Dorf in de Alpen, waar Hans Thomas een piepklein boekje vindt in één van de broodjes die hij van de bakker heeft gekregen. Onderweg leest Hans Thomas stiekem met zijn vergrootglas in het boekje en valt van de ene verbazing in de andere. Het verhaal over een magisch eiland met levende speelkaarten dat hij in stukken en brokken te lezen krijgt, bevat veel parallellen met zijn leven en dat van zijn familie…
Schitterend sprookjesachtig, boeiend, avontuurlijk en ingenieus in elkaar gezet. Niet zo docerend als De Wereld van Sofie, wat meer een opsomming van en een inleiding in de belangrijkste filosofische wetenswaardigheden is.
Het Geheim van de Kaarten is veel meer een roman, een intrigerend en inspirerend filosofisch sprookje met een plot om van te smullen.
Veel boeken lees ik maar een keer, maar ik stel me al jaren voor om dit nog eens te herlezen. Zo mooi vond ik het.
Overigens zijn ook Maya en De Dochter van de Circusdirecteur meer dan de moeite waard en eigenlijk ook mooier dan De Wereld van Sofie.
. De Wereld van Sofie is natuurlijk uniek, maar dit boek is zoveel leuker en mooier om te lezen, zoveel origineler en speelser van opzet. Een verhaal in een verhaal in een verhaal in een verhaal in een verhaal, en dan nog met dubbele bodem, maar het blijft ontspannend en nooit te complex. Het verhaal is bovendien doorspekt met kleine maar interessante filosofische gesprekjes tussen Hans Thomas en zijn vader, die me eigenlijk meer zijn bijgebleven dan eender welke filosoof van Sofie 
.
6 jaar geleden voor het eerst gelezen en nog steeds vind ik het zeer knap in elkaar zitten. Het is naast de Harry Potter serie het enige boek dat ik nog wel eens herlees.
De joker, het broodboekje, de kaarten, de reis, het jokerspel alles klopt gewoon en valt mooi samen. Daarnaast zijn de filosofische uitspraken echt om over na te denken.
5 sterren
Ik vond het niet onaardig, maar een meesterwerk vind ik het niet.
Onderhoudend, hier en daar origineel dat wel.
Dat het leven een fantastisch mysterie is, en dat we er ons wat meer over moeten verwonderen, kan op minder bladzijden worden uitgelegd. Wel positief: zeer vlot leesbaar, zonder moeilijke woorden of zinsconstructies.
In mijn omnibus zit nog "vita brevis" en "sirkusdirektørens datter". Hopelijk vallen die wat beter mee, maar nu toch eerst een andere auteur!