Dead Simple - Peter James (2005)

Wat een spannend boek, met onverwachte twisten. Tijdens het lezen kreeg ik spontaan last van claustrofobie...

Met tegenzin werd dit boek door een vriendin aan me opgedrongen.
Uitstraling van het boek deed mij denken aan van die (2e hands) boeken die je bij Kruidvat oid ziet liggen.

Toen ik er uiteindelijk toch aan begon, kon ik het boek niet meer weg leggen.

Een aardige pil maar het leest lekker weg.

Een vreselijk spannend boek!!!!!!!!

Zag m ergens ramsj voor 5 euro liggen

KOPEN!!!!

Ik was al een tijdje op zoek naar dit boek, maar kon 'm nieuw niet meer vinden. Een paar dagen geleden zag ik 'm echter liggen in de boekhandel. Hij is in herdruk verschenen deze maand; de maand van het spannende boek.

Al vrij vlot ben ik in het boek begonnen en ik was er eigenlijk zo doorheen. Het boek telt een meer dan vierhonderd pagina's, maar ik vloog werkelijk door het verhaal heen. Je kunt duidelijk merken dat Peter James naast auteur ook nog scenarioschrijver is: er zijn erg veel verwijzingen naar allerlei films en het boek leest ook als een filmscript. De korte hoofdstukken dwongen me om door te lezen.

Het boek is echter geen aaneenschakeling van schokkende momenten en ontdekkingen. Het verhaal kabbelt eigenlijk vrij rustig voort, maar doordat je vanuit veel verschillende perspectieven het verhaal bekijkt, voelt het aan alsof het juist wel ontzettend snel gaat allemaal.
De plot draait om de verdwijning van Michael Harrison. Vlak voor zijn huwelijk 'ontvoeren' zijn vrienden hem op zijn vrijgezellenavond en besluiten hem te begraven middenin het bos. Ze zijn van plan Michael zo'n twee uur in de doodkist te laten liggen. De jongens verdwijnen en laten Michael voor even aan zijn lot achter, maar door het auto-ongeluk dat al snel volgt, is Michael op zichzelf aangewezen.
Daarna komt het verhaal langzaam maar zeker echt op gang. Je maakt kennis met verschillende personages, waarbij rechercheur Roy Grace het meest in het oog springt. De speurtocht naar Michael neemt zijn vormen aan en James weet te overtuigen met al zijn beschrijvingen.

Na een pagina of driehonderd neemt het verhaal een wending. Het politieteam komt dan achter de nodige informatie en het verhaal schakelt een versnelling hoger. James knoopt hier en daar de losse eindjes wel iets te goedkoop aan elkaar, maar dat stoort niet echt. Wat iets meer stoort, is het soms naïeve politiewerk dat Grace en consorten hanteren. Ze namen hier en daar wat onlogische beslissingen en waren soms wel erg naïef.
Het einde paste prima in de lijn van het verhaal, al kwamen de tekortkomingen van de politie daar wel erg duidelijk aan het licht.

Doodsimpel is een boek dat heerlijk wegleest en waarin James leuke personages en een interessant uitgangspunt weet te ontwikkelen. Sommige beslissingen van het rechercheteam zijn wat naïef en roepen de nodige vragen op, maar het kan de pret niet drukken.

* * * *

Ik vond dit een erg goed debuut. Het verhaal was, in mijn ogen, erg origineel. Je zult het maar meemaken De spanning werd goed opgevoerd en er waren interessante personages. Omdat ik de ontknoping kon raden, en dat kan ik bijna nooit, geef ik het boek vier sterren.

begin er net aan , lees goeie meningen dus dat beloofd!

Is dit boek eigenlijk ooit verfilmd?

In reactie op hinie's vraag: Ik heb geen bericht gevonden (niet op MM en niet op Imbd) dat dit boek verfilmd is. Misschien is dit ook niet gebeurd omdat het verhaal zich voor een groot gedeelte afspeelt in de wel heel beperkte ruimte van een doodskist.
[quote]Dee-e schreef:
Ik vond dit een erg goed debuut.
Ik moet Dee-e hier corrigeren: Dit boek is geen debuut, wel is het het eerste in de boekenserie met Roy Grace in de hoofdrol.
Ik vind dit met anderen een zeer goed en spannend boek. Minpuntje dat de politieman uit Sussex zich genoodzaakt voelt een medium in te schakelen om de verblijfplaats van een vermiste persoon te achterhalen en niet een keer, maar herhaaldelijk. Dat lijkt me geen realistische politiepraktijk. (En dat vinden zijn superieuren trouwens ook.) Maar verder smaakt dit boek naar meer van deze schrijver.

Tegenvaller. Ondanks een veelbelovende en piekfijne opening. Geweldig hoe die grap de mist in gaat en wat de directe gevolgen zijn. Daar gaat het bloed van stromen. Koken ook hier en daar. Die Davey, ik weet dat ie er niks aan kan doen, maar ik kon 'em wel de nek omdraaien. En dan is het er nog het stelletje dat gebruik probeert te maken van de situatie.

Twee waaraan je een heerlijke hekel kunt hebben. Vond het ook wel aardig dat ze niet de meest doordachte besluiten nemen. Mensen doen rare dingen als er bepaalde gevoelens meespelen of als ze onder druk komen te staan. Vind ik leuker dan die types die zogenaamd alles onder controle hebben. Roy Grace daarentegen; niet mijn type bloedhond.

Als het er al eentje is. Tijd is toch niet onbelangrijk in deze zaak, maar dat valt aan hem niet of nauwelijks merken. Het zou maar zo kunnen dat er iemand ligt te stikken, meneer is bezig met een date. Wat dan weer iets van doen moet hebben met -daar gaan we weer- een trauma en zo, maar wat moet je ermee? Het is allemaal zo cliché. Zo aanstellerig ook.

Vond 'em er niet sympathieker door worden in ieder geval, wat waarschijnlijk wel de bedoeling zal zijn geweest. En die partner van Roy, dat is het ook niet. Elke keer hetzelfde soort grapje en dat ie van films houdt, is ook al snel een ergernis. En ik hou van films. Qua verhaal vloog het voor mij de bocht uit als de schrijver ineens een ruk aan het stuur geeft.

Nog eentje die van de situatie probeert te profiteren? Het is al een ridicule twist, maar wat die lul doet, hoe hij zich gedraagt, wie hij blijkt te zijn; lachwekkend. Ik had er helemaal niks meer mee. Dus ja, wat mij betreft een goed voorbeeld van hoe je een sterk uitgangspunt vakkundig kapot kunt schrijven. Deze serie gaat voorlopig in de ijskast. Ergens achteraan.

Goed geschreven boek met korte hoofdstukken vanuit verschillende perspectieven. Ik moet wel zeggen dat ik het allemaal voorspelbaar vond en dat komt omdat ik teveel films en series heb gezien waarbij ik het een en ander al voorspelde. Als eenmaal alle twists naar de oppervlakte komen dan blijft er wat mij betreft heel weinig over om door te lezen. Dat is vaker bij thrillers dat de laatste kwart niet boeiend of bijzonder is want je weet hoe de vork in de steel steekt en dan blijft er niks over om verder te lezen.