menu

De Perzik van Onsterfelijkheid - Jan Wolkers (1980)

mijn stem
3,77 (52)
52 stemmen

Nederlands
Psychologisch

239 pagina's
Eerste druk: De Bezige Bij, Amsterdam (Nederland)

Ben Ruwiel ziet aan hoe Amsterdam de bevrijding herdenkt. Hijzelf is arbeidsongeschikt terwijl zijn vrouw Corrie - vroeger een verzetsheldin - vegeteert in bed. Ben houdt grote schoonmaak en ruimt onder andere haar oude, verroeste brommer op. Hij krijgt hiervan vrijwel direct spijt en gaat op zoek naar een nieuwe. Ondertussen denkt hij na over zijn vrouw, zijn verleden en zijn hond Snoet, die het niet lang meer zal maken.

zoeken in:
avatar van mjk87
3,5
Abubakari schreef:
Ben Ruwiel is toch geen "mislukkeling in de maatschappij"? Sowieso een wat nare term om mensen mee te typeren wat mij betreft.
Voor mij was Ben Ruwiel een lieve oude versleten man, ongenadig tegen het meelopende klootjesvolk, lief voor het individu.


Nu je het zo zegt had ik beter 'mislukt in de maatschappij' kunnen gebruiken, want een mislukkeling is het inderdaad niet. Wel iemand waarvan ik vermoed dat die makkelijk onderdeel van die maatschappij had kunnen uitmaken, maar Wolkers geeft ons te weinig informatie over het hoe en waarom van hun haast zelfgekozen isolement in de flat. Dat er in de oorlog iets gebeurd is, zou me een te makkelijke oorzaak zijn.

Verder vind ik de gedachte van Pythia heel aardig. Alleen tijdens het lezen zelf kwam dat bij mij niet zo naar boven.

avatar van psyche
4,5
psyche (crew)
Pythia schreef:
Zo zitten er nog veel meer voorbeelden in.


Bijzonder hoe ik de stijl van een auteur na veertig jaar herken, bij mij waarschijnlijk onder invloed van verfilmde boektitels van Wolkers die ik heb gezien. Naast het rauwe, de korte zinnen, zijn de nodige poep- plas- en kots scènes bijna kenmerkend.
En ook al vind ik de stijl niet overal even mooi, ondanks de korte zinnen hier en daar ietsje langdradig; ik blijf geboeid door Ruwiel, door zijn geschiedenis.

Het boek is wat mij betreft doordrenkt met het thema (verlangen naar) Bevrijding versus gevangen blijven in ... Dat begint al op de eerste pagina, als in de vroege morgen op Bevrijdingsdag een vlag nog halfstok hangt en kort erna het opruimen van de symbolische bromfiets.
Mooi samenhangend fragment vind ik in die zin: In de gang en de keuken veegde hij de roestige schilfers die van de bromfiets gevallen waren op. Toen hij op de waranda het blik in een nieuwe vuilniszak leegde, zag hij dat op de plaats waar de bromfiets gestaan had een laag roestige zanderige aarde vermengd met stof lag waar aan de buitenkant dikke polletjes mos omheen gegroeid zaten als een rand fluweel. Op zijn hurken ging hij erbij zitten en begon de aangekoekte plakkaat met het blik bijeen te schuiven. Het begin van een woestijn. Barre grond doorvlochten met kokosvezeltjes en pluisjes van het uitkloppen van de matten en kleedjes. Onder zo'n antieke bromfiets in een sluier van plastic heeft zich in amper twintig jaar een complete zandplaat afgezet. Na eeuwen zou dat roestige karkas op de top van een piramide van huisvuil een waaizand hebben gestaan. Zou Corry toch nog een monument gekregen hebben.

4,5*

avatar van Arkan
4,5
Het eerste boek wat ik van Jan Wolkers lees, en net als hierboven al werd geschreven, had ik even moeite om in het verhaal te komen.
Heb zelfs een stukje herlezen, en toen kwam alles over me heen. Als een reuze golf die je overspoeld.
Wolkers schrijfstijl is heel apart, maar wel makkelijk te lezen eens je er aan gewend bent Alles is zo beschreven dat je het als het ware mee beleeft, je ziet alles beeldend voor je ogen verschijnen.

Het verhaal zelf is een in-triest verhaal van vergane glorie en verlangen. Heb af en toe even mijn neus opgehaald, maar ook een krop in mijn keel gekregen. Vooral waar het dan ging over de hond en de te ontdooien pens. Als grote hondenvriend breekt dan mijn hart.

Een boek dat echt de moeite waard is om te lezen.

3,0
Een boek dat wel de moeite waard is om te lezen, dat wel. En je herkent de Wolkers-stijl die de beschrijving van zaken duidelijk en beperkt houdt. Het boek ging mij echt pakken in hoofdstuk 3, in het laatste hoofdstuk. Daarvoor kwamen bij mij als emoties jegens de hoofdpersoon medeleven en irritatie naar boven. Tja, ik heb een voorkeur voor andere boeken van deze schrijver.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:45 uur

geplaatst: vandaag om 15:45 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.