De Vrouw Bestaat Niet - Maarten 't Hart (1982)
mijn stem
6 stemmen
Nederlands
Verhalenbundel
Ideeënliteratuur
157 pagina's
Eerste druk: De Arbeiderspers,
Amsterdam (Nederland)
In vierentwintig opstellen levert 't Hart kritiek op feministische denkbeelden die volgens hem onjuist zijn. Met name het radicaal-feminisme moet het ontgelden. Zijn kritiek baseert hij vooral op jeugdervaringen, en op de gelijkheid binnen zijn huwelijk.
5
geplaatst: 25 juli 2023, 14:17 uur
Interessante kritiek van Maarten 't Hart op het feminisme (de tweede feministische golf) die aardig overeenkomt met het antifeminisme-feminisme van Camille Paglia, die ooit gezegd heeft dat mannen zichzelf hebben opgeofferd en lichamelijk en emotioneel verlamd om vrouwen en kinderen te voeden, te huisvesten en te beschermen en dat niets van die pijn en opoffering wordt geregistreerd in feministische retoriek, die mannen afschildert als onderdrukkende en harteloze uitbuiters. Ik heb het even vertaald.
De voorbeelden die hij geeft uit zijn eigen jeugd om aan te tonen dat vrouwen helemaal niet zo zielig zijn en 'met een zwak ego het leven in worden gestuurd' (Joke Smit), maar juist het dominante geslacht, zijn misschien nog het leukst aan dit boekje en doen nog het meest denken aan zijn eigen romans. In het bijzonder het stukje over Krijnie Baks, een vinnig buurmeisje van 'T Hart dat voor niets of niemand uit de weg ging en onbetwist leidster van de buurt.
Ook uitspraken van andere schrijvers (Mulisch, Biesheuvel, Vestdijk) over dit onderwerp zijn om in te lijsten. Die van Mulish vooral, erg geestig.
En ik ben het volledig met 'T Hart eens.
Wat ik zelf maar al te vaak meemaak, dan ben ik in de supermarkt en staat er weer zo'n getrouwd stel naast me, bij de koeling (om maar een voorbeeld te geven) en hoor ik hoe de man kribbig op zijn plaats wordt gezet door zijn vrouw, omdat hij het verkeerde merk boter in het karretje heeft gelegd. Vaak zie je de man dan al bangig wegsjokken, richting de wijn waarschijnlijk.
Heerlijk boekje, al wordt het in de tweede helft wat ontoegankelijk.
Met name Joke Smit en Anja Meulenbelt zijn de klos.
De voorbeelden die hij geeft uit zijn eigen jeugd om aan te tonen dat vrouwen helemaal niet zo zielig zijn en 'met een zwak ego het leven in worden gestuurd' (Joke Smit), maar juist het dominante geslacht, zijn misschien nog het leukst aan dit boekje en doen nog het meest denken aan zijn eigen romans. In het bijzonder het stukje over Krijnie Baks, een vinnig buurmeisje van 'T Hart dat voor niets of niemand uit de weg ging en onbetwist leidster van de buurt.
Ook uitspraken van andere schrijvers (Mulisch, Biesheuvel, Vestdijk) over dit onderwerp zijn om in te lijsten. Die van Mulish vooral, erg geestig.
En ik ben het volledig met 'T Hart eens.
Wat ik zelf maar al te vaak meemaak, dan ben ik in de supermarkt en staat er weer zo'n getrouwd stel naast me, bij de koeling (om maar een voorbeeld te geven) en hoor ik hoe de man kribbig op zijn plaats wordt gezet door zijn vrouw, omdat hij het verkeerde merk boter in het karretje heeft gelegd. Vaak zie je de man dan al bangig wegsjokken, richting de wijn waarschijnlijk.
Heerlijk boekje, al wordt het in de tweede helft wat ontoegankelijk.
Met name Joke Smit en Anja Meulenbelt zijn de klos.
3
geplaatst: 20 september, 19:55 uur
Een scherpzinnig commentaar op de 'tweede feministische golf' en de schrijfsels van de bevlogen maar dikwijls door naïviteit verblinde voorgangers van deze beweging in de jaren '70.
't Hart is geen reactionaire hater van de emancipatie, integendeel: hij valt met name over het gebrek aan echte vernieuwing in de verhouding tussen vrouw en man. Veel te veel nemen de geëmancipeerde dames genoegen met een eigen subcultuurtje. Met veel humor fileert de schrijver de leuzen en populaire feministische lectuur uit die dagen.
Een heerlijke bundel vol maatschappelijk debat, zoals dat in die jaren nog volop gevoerd kon worden. Vermakelijk vooral omdat 't Hart ook in dit werkje weer zo heel openhartig autobiografisch bezig is. Maassluis als toetssteen van de werkelijkheid. Tenslotte bekent de schrijver zelf liever als vrouw geboren geweest te zijn. Een gegeven waar hij jaren mee geworsteld heeft. Later zou hij die gevoelens ook publiek maken. Hij schreef als een kenner.
't Hart is geen reactionaire hater van de emancipatie, integendeel: hij valt met name over het gebrek aan echte vernieuwing in de verhouding tussen vrouw en man. Veel te veel nemen de geëmancipeerde dames genoegen met een eigen subcultuurtje. Met veel humor fileert de schrijver de leuzen en populaire feministische lectuur uit die dagen.
Een heerlijke bundel vol maatschappelijk debat, zoals dat in die jaren nog volop gevoerd kon worden. Vermakelijk vooral omdat 't Hart ook in dit werkje weer zo heel openhartig autobiografisch bezig is. Maassluis als toetssteen van de werkelijkheid. Tenslotte bekent de schrijver zelf liever als vrouw geboren geweest te zijn. Een gegeven waar hij jaren mee geworsteld heeft. Later zou hij die gevoelens ook publiek maken. Hij schreef als een kenner.
2
psyche (crew)
geplaatst: 29 september, 17:27 uur
Dit boek kwam uit een jaar nadat ik vers getrouwd van Rotterdam naar Maassluis verhuisde. Ik heb inmiddels aardig wat met wisselende waardering van Maarten ‘t Hart gelezen en wil alvast als vrouw zeggen dat ik me tot nu toe met de eerste 50 pagina’s bijzonder vermaak. Kostelijk gewoon … wat al lezend bij MtH ongeveer de eerste keer is.
Wordt vervolgd.
Wordt vervolgd.
* denotes required fields.
* denotes required fields.