Een Mooie Jonge Vrouw - Tommy Wieringa (2014)

Uitgave van de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek ter gelegenheid van de Boekenweek 2014.

Het boekenweekgeschenk dus? God, is dat al volgende week dan?

Aleen `Dit boek is vanaf 8 maart te koop`klopt niet helemaal, het is gratis bij aankoop van NL boeken Euro 12,50.

Arjan Peters recensent en 5 sterren? Dan zijn het er dus 2.

Wat mis ik hier als Belgische? Kan je dat even verklaren?

Als het goed is niets , Vlaanderen doet ook mee en krijgt dus ook dit boek.
Boekenketen Standaard is overigens niet van plan mee te werken.

Arjan Peters geeft nogal eens vreemde waarderingen en geheel tegen de stroom in. Alsof hij vooringenomen is.

En hier wat andere meningen:
DE PAPIEREN MAN: Joost Zwagerman haalt uit naar "gespleten pen" Arjan Peters - papierenman.blogspot.nl
Recensie: Arjan Peters - Kreten uit een urn - Tzum literair weblog
De recensent gerecenseerd (1) - jamalouariachi.nl

Goh,

Wat me vooral heeft doen nadenken is het feit of ik eigenlijk wel nog recensies moet opnemen? Ik heb altijd consequent ervoor gekozen enkel goede kritieken te plaatsen bij een boek. Aan afzeiken van een boek heeft niemand iets, vind ik ook totaal ongepast en oneerlijk naar de schrijver toe, en daar doe ik zeker niet aan mee. De vraag is nu wel, wie zijn die 'recensentjes' en hoef ik hun mening te ventileren eigenlijk? ook al zijn ze enkel positief? Het is een moeilijke vraag , moet ik toch eens over nadenken. Ik dacht dat het een meerwaarde was voor de site recensies te plaatsen, maar misschien is dit helemaal niet zo eigenlijk. Eigenlijk een hele goede vraag voor mezelf. .....

Het vreemde aan deze recensie is dat Peters nooit duidelijk maakt waarom dit nou een meesterwerk zou moeten zijn. Voor een meesterwerk is (lijkt me) meer nodig dan 'Wieringa heeft in twintig jaar het meesterschap bereikt om een gemoed te tekenen door overdenking en handeling soepel af te wisselen. In deze novelle wordt net zo veel gedacht als getoond'.

Ik heb zelf het boek niet gelezen, maar het verbaast me dat Peters dit boek, door het vijf sterren te geven, op een zelfde niveau plaatst als erkende meesterwerken. Ik heb toch al een beetje problemen met die bekende recensenten. Vullings van Vrij Nederland is er ook zo een. Echt iedere scheet die A.F.T. van der Heijden laat, wordt door hem beschreven alsof het om een goddelijk parfum gaat. En zo heeft hij nog wel een paar vriendjes die altijd weer de volle mep krijgen.

Gek genoeg heb ik zoiets niet bij erkende film- of muziekrecensenten. Misschien zitten literatuurrecensenten toch te dik op het literaire wereldje.

Volgende week weten wij meer, dan hebben wij immers allemaal het boekje gelezen, toch?

*** 1/2

Tommy Wieringa - Een mooie jonge vrouw - Humo: The Wild Site

***** In de Morgen

Recensies, haha.

Ondanks de zeer lovende recensies overstijgt dit boekje zijn formaat niet. Het voor onze ogen uit elkaar vallende leven van Edward beklijft niet echt. Zoals wel vaker bij Tommy Wieringa is de stijl zo vloeiend dat al het drama langs me heen glijdt en geen bodem vindt. Wat scherpere zinnen, wat korter en puntiger in de dialogen zou wat mij betreft wel mogen. Wel heeft hij binnen deze novelle sterk een beeld van deze tijd gevat, langs elkaar levende groepen mensen, die elkaar niet kunnen en willen begrijpen. Een Mooie Jonge Vrouw is daarmee zeker een prettig boekenweekgeschenk, en misschien een mooie voorstudie voor een nieuwe roman.

Vandaag begonnen aan dit boekje zonder er iets anders over te hebben gelezen dan de berichten op deze plek. Dan weet je al wel van die vijf sterren die Arjan Peters blijkbaar heeft uitgedeeld, en is de verbazing groot als de eerste vier bladzijden volstrekt uitwisselbaar zijn met het werk van Marion Pauw en Linda van Rijn cs. Wel leesbaar, maar niet heel erg interessant. Dat verandert snel; al gauw blijk je een tekst in handen te hebben waarin elk woord en elke zin ter zake is, en die je niet meer weg kunt leggen. Alleen op het laatst ging het me iets te snel: De wijze waarop de verhouding van Edward met Marjolein van Unen aan het licht komt vond ik niet erg overtuigend, en dat Edward dan vervolgens ook nog op de camping terechtkomt waar Friso en Hunter zitten is iets te veel slapstick en niet passend bij de rest van het boek. Marginale kritiek, want dit is het beste boekenweekgeschenk dat ik ken. Wat het verleden aangaat verwacht ik alleen nog concurrentie van het, als ik het me goed herinner, ook hoog gewaardeerde Het Volgende Verhaal - Cees Nooteboom (1991). Op de leeslijst ermee …

Vandaag al weer het 3e exemplaar binnen, mag ik nu ook 3X stemmen

Ja, hoor; maar dan moet je 'm wel drie keer lezen.

Goed verhaal. Het lijkt er echter op dat Tommy Wieringa wel stof had voor een hele roman, maar dat hij er een einde aan moet breien omdat een boekenweekgeschenk nu eenmaal onder de 100 bladzijden telt.

Een mooie jonge vrouw – Tommy Wieringa | Lalagè leest - lalageleest.wordpress.com

Aardig boekje dat helaas wel wat wegzakt. Dat komt vooral doordat Wieringa heel veel wil vertellen en na een prima opening vol zijweggetjes om alle mensen te beschrijven (knap gedaan) waarschijnlijk tot het inzicht kwam dat hij maar 94 pagina's en dus al dik over de helft was met alleen al zijn introducties. Het tweede deel voelt dan ook wat afgeraffeld aan. Niettemin prettig leesbaar (al leek dit soms meer op Grunberg) in een goede stijl en best vermakelijk, zeker in het begin. Dat zijn ideeën wat matig zijn vewerkt (eerder loose flodders) is jammer maar doet niet heel veel af aan het geheel. 3,0*.

Ik ben het hiermee grotendeels eens. Inderdaad komt na een veelbelovend begin de tweede helft afgeraffeld over en wat mij betreft daardoor ongeloofwaardig. Die voor zijn pasgeboren zoontje besmettelijke ringworm, bijvoorbeeld, zou een geniaal microbioloog nog niet bij zichzelf ontdekt hebben? Een briljant wetenschapper die voor zijn (voor mij als lezer eveneens) onaannemelijke zwager een dure verblijfplaats op een camping regelt en zelf stiekem op kantoor bivakkeert? Het slot is voor mij pathetisch en redt de boel bepaald niet. Sterker, het irriteert me.
Wieringa raakt mij als lezer volledig kwijt. Daar verschillen we dan van mening.

Ik lees boeken nooit met "dat bestaat niet" in mijn achterhoofd. Als het niet vreemd was geweest was het niet de moeite van het opschrijven geweest.

Dat is wat mij betreft een prima insteek, eigenlijk meestal de mijne. Kunst is natuurlijk wanneer de schrijver mij volledig mee heeft en ik het zonder meer geloof.
Voor mij was dat hier niet zo, de ongeloofwaardigheden vielen gewoon op, ik denk doordat voor mij meerdere passages afgeraffeld waren of zoals mjk87 mooi aangeeft overkomen als losse flodders.
Bij betere uitwerking was mijn kritiek er mogelijk niet geweest, dat is jammer want het begin vond ik veelbelovend en wel aannemelijk.

Wel een leuk verhaaltje en dito geschreven. Alleen lijkt het idd net alsof Tommy materiaal genoeg had voor een roman maar het moest in minder dan 95 pagina´s. Al met al, leuk om gelezen te hebben.

In een prettige, elegante schrijfstijl ontvouwt Wieringa het in elkaar stortende (liefdes)leven van de hoofdpersoon. De observaties van hem en/of de auteur deden me af en toe denken aan Houellebecq. Helaas wordt het boekje op het eind wat vervelend.

Leuk boekje - tijd om weer eens iets volwaardigs van Wieringa te lezen. Het professionele wel en wee van een microbioloog (en eender wie in de farmaceutische wereld) leest na een pandemie allicht wel wat anders dan ervoor.

Ik vind het een mooi en rijk boekje, en dat als boekenweekgeschenk gratis en voor niks. Vergelijk het eens met de andere boekenweekgeschenken en dan springt deze eruit. De auteur stopt wel heel veel in dit verhaal over deze onderzoeker, zijn gezin en zijn familie en de opvattingen die zij hebben. Toch is het daarmee nog niet onecht. Sommigen ouders beleven bijv. inderdaad heel veel, met een huilbaby. En soms verschillen opvattingen ernstig binnen een gezin, zoals over vegetarisch leven. Wat mij betreft pakte het boekje me tot het eind.