Alles Went behalve een Vent - Yvonne Kroonenberg (1989)
mijn stem
9 stemmen
Nederlands
Verhalenbundel
Sociaal / Humoristisch
122 pagina's
Eerste druk: Contact,
Amsterdam (Nederland)
Voor mannen is de vrouw een eeuwig en onoplosbaar raadsel. Is dat andersom eigenlijk ook zo? In de hier gebundelde columns doet Yvonne Kroonenberg een 'onderzoek' naar het wezen van de man en de conclusie kan niet anders luiden dan dat de man een open boek is. Op haar tocht ontmoeten we Henk die liever aan zijn computer zit dan aan zijn vrouw Anke, Bart die een kenau als vriendin wil en een ingenieur uit Wageningen die om gemakkelijker te praten zijn gebit uitdoet.
0
geplaatst: 23 augustus, 09:26 uur
Ik zag dit boekje staan bij toeval in de bieb. Ik verwachte niet direct een nieuwe Anna Karenina maar de titel is dusdanig bekend, ook als uitdrukking inmiddels, dat ik wel dacht: dit is een kort werkje dus laat ik dit ding eens lezen. Puur om te zien waar dit nu allemaal om ging.
Wat direct opvalt is dat deze bundel uit 1989 komt maar evengoed van 2005 of drie dagen terug had kunnen zijn. Ik denk dat 95% van verhalen universeel is en nu nog steeds geldt. Die overige 5% is ook universeel maar speelt heden ten dage wat minder. Ergens wel een kwaliteit, dat je zo de universele thema's weet te raken. En Kroonenberg noemt het beestje gewoon bij de naam, zonder vies te doen, plastisch haast. Dat maakt het verder geen goed boek.
Soms (of eigenlijk best vaak) echt nikserige columns over bijvoorbeeld het zinnetje 'ik hou van je', vaker echter columns waar Kroonenberg wel duidelijk een goed oog heeft maar uiteindelijk er weinig mee doet. het blijft bij benoemen en herkennen, zoals over het kaal en dik worden, maar het tekstje zelf mist dan een leuke inslag of humor. 2,5*.
Wat direct opvalt is dat deze bundel uit 1989 komt maar evengoed van 2005 of drie dagen terug had kunnen zijn. Ik denk dat 95% van verhalen universeel is en nu nog steeds geldt. Die overige 5% is ook universeel maar speelt heden ten dage wat minder. Ergens wel een kwaliteit, dat je zo de universele thema's weet te raken. En Kroonenberg noemt het beestje gewoon bij de naam, zonder vies te doen, plastisch haast. Dat maakt het verder geen goed boek.
Soms (of eigenlijk best vaak) echt nikserige columns over bijvoorbeeld het zinnetje 'ik hou van je', vaker echter columns waar Kroonenberg wel duidelijk een goed oog heeft maar uiteindelijk er weinig mee doet. het blijft bij benoemen en herkennen, zoals over het kaal en dik worden, maar het tekstje zelf mist dan een leuke inslag of humor. 2,5*.
* denotes required fields.
* denotes required fields.