The Dark Tower II: The Drawing of the Three - Stephen King (1987)

Wat een heerlijk boek is dit. Naarmate het verhaal vordert, krijg je steeds meer sympathie voor de Scherpschutter. Daar waar deel 1 vooral mysterieus en vaag is, is dit deel bij vlagen superspannend en meeslepend. De mensen die Roland erbij haalt zijn erg goed uitgewerkt en je krijgt een perfect beeld van de situatie waar ze uit komen. Dit schept meteen een goede band. Dankzij dit boek zit ik helemaal in het verhaal en ik ben dan ook erg benieuwd wat ze mee gaan maken in deel 3.
Er zitten trouwens wel een paar foutjes in dit boek. Bijvoorbeeld op blz. 29: Hij loopt aan de Westelijke zee naar het noorden en 's middags wordt de schaduw, links van hem, langer. Dat betekent dat de zon in het oosten ondergaat, maar dat is niet het geval.
Maar het feit dat ik me druk maakte om zulke foutjes, geeft alleen maar aan hoezeer ik in het boek verdiept was!

Ik weet nog steeds niet precies wat ik van de Donkere Toren reeks moet denken. Het verhaal intrigeert en pakt me wel, maar het is bij vlagen wel erg vaag en wat saai. De personages zijn erg interessant, maar de gebeurtenissen in 'de echte wereld' boeiden me niet zo als andere verhalen (van King). Toch is de sfeer dat het boek oproept bijzonder, waardoor ik door bleef lezen tot het einde. Ik lees boeken soms twee keer, echter vraag ik me af of ik dat ooit met deze ga doen. Overigens ben ik wel benieuwd naar deel 3. Maar ik denk dat ik er nog even mee wacht.

Als mijn herinnering nog correct was, dan kreeg de Dark Tower saga verhaaltechnisch een serieuze boost met dit deel. The Gunslinger was een soort van verzameling van kortverhalen die voornamelijk als doel hadden om de wereld van Roland te schetsen en die uiteindelijk gebundeld werden in één boek, kwam het talent van Stephen King in The Drawing of the Three pas echt tot zijn recht. Dat was in ieder geval toch mijn herinnering dat ik aan dit deel had en ik was dan ook erg benieuwd geraakt naar de hernieuwde kennismaking met Eddie & Susannah.

En oh, wat was dit toch weer genieten. Van de kennismaking met de kreeften (Dumme-sjum? Dadde-sjam? Dedde-sjek?) tot aan de introductie van Eddie en de dubbele persoonlijkheid van (O)detta, het is werkelijk King op zijn best. Het segment met Jack Mort is uiteindelijk iets minder van kwaliteit dan de verhaallijnen rond Eddie en Susannah, die zijn dan ook wel erg sterk, maar nog altijd wel degelijk uitgewerkt. Vooral omdat ik het op zich wel interessant vond in hoeverre hij invloed heeft gehad op het leven van Susannah en Jake. Ietwat vergezocht misschien dat Mort verantwoordelijk was voor de baksteen alsook het accident waar Odetta haar benen kwijtraakt (ik had het iets logischer gevonden als hij zich enkel had bezig gehouden met het 'pushen'), maar het segment waar Roland het lichaam van Mort overneemt en het aan de stok krijgt met een stel politiemannen is toch wel erg vermakelijk. Het mysterie rond de toren ontwikkelt zich in dit deel in ieder geval weer wat verder en tegelijkertijd krijg je toch ook alweer iets meer antwoorden of worden de sluiers al een tikkeltje opgelicht.

Ik heb besloten om elke keer een ander boek te lezen tussen elk deel van de Dark Tower reeks omdat ik me niet continu aan de reeks wil binden, maar heb hier toch even getwijfeld of ik niet meteen ging verder lezen. Een teken dat King een niveau heeft benaderd dat zich kan meten met zijn beste werk. Kan niet wachten op de opvolger.

4.5*

Met een zucht sla ik deel 2 van deze epische reeks dicht. Nu ik deze reeks herlees, beleef ik er misschien nog meer plezier aan dan destijds bij de eerste keer.

Ik vermoed dat deel 3 met de stoere titel "The Waste lands" (het verloren rijk) nog mooier is dan dit deel. Want deel 3 speelt zich als ik het goed heb volledig af in "de wereld die verder is gegaan". De wereld van scherpschutter Roland en... De Donkere Toren. De wereld waar ik zo van hou ?.

Toch is deel 2 ook heel belangrijk in de reeks. Het ka-tet wordt gevormd en de kaarten worden geschud en in het geval van Jack Mort Jake!herschud. Het speelt zich daarvoor deels in onze wereld af, wat vaak vermakelijk is (Eddy in strijd met Balazar de drugsbaron en Jack Mort die onder invloed van de scherpschutter hordes politie agenten achter zich aan krijgt en waar nodig in elkaar beukt ?), maar soms ook wat langdradig (Odetta/ Detta).

Maar op z'n Kings is de basis gelegd. Wat een schrijver. Zijn boeken zijn soms wisselend van kwaliteit (hoewel nooit onvoldoende), maar hij is de grote meester in het creëeren van een bijzondere sfeer en boeiende personages. Dat is ook opnieuw de kracht van dit boek.

Lang zat ik op 3,5 ster, het einde tilt het boek een half punt hoger.

Kan me redelijk vinden in de woorden van Jason82, ik zat echter lang op 3 sterren en kom dankzij het slot uit op 3,5 ster. Vond het bij vlagen wat eentonig en langdradig in Rolands wereld. Het stuk over Eddy in onze wereld en het stuk over Mort vond ik wel te gek. Zoals meerdere mensen hier vond ik het middenstuk over Odetta minder, vaag en traag. Maar de rest (en vooral het laatste stuk) maakte veel goed.

Zat tijdens dit boek zwaar te twijfelen of ik gelijk door zou gaan met deel 3, vond het zoals gezegd soms erg langdradig tijdens hun tocht langs het strand. Ik lees vooral s Nachts tijdens mijn (doorgaans rustige) nactdiensten, ik ben nu weer een dag of wat vrij, dan 23 nachten om deel 3 uit te lezen en dan (op) vakantie. Plan was om op vakantie dan deel 4 te lezen. Flinke pil. Maar weet nog niet of ik dat ook daadwerkelijk ga doen.Ik vind de serie tot nu toe toch minder indrukwekkend dan ik verwacht of gehoopt had.

De delen 3 en 4 zijn mooier Abubakari, de reeks komt er echt in los. De delen 1 en 2 zijn de warming up, bij vlagen een noodzakelijk kwaad zeg maar haha.

In dat geval begin ik deze week aan deel 3,zie ik daarna wel even of deel 4 mee gaat op vakantie.
Hangt ook af van degene die het enige biep exemplaar van deel 4 in mijn provincie thuis heeft, levert ie het boek op tijd in of niet. Vandaag liep de leentermijn af.

3 nachten, geen 23.
Wordt wel een hele lange werkweek zo.

Het tweede deel is toch wel wat meer down to earth. Qua reizen en avontuur valt het even stil en King laat ons kennismaken met nieuwe personages. Eddie Dean is gewoon geweldig, de kennismaking was echt mijn ding. Odetta is een vreemde eend in de bijt. Het laatste hoofdstuk is geniaal! Heel goed boek. Persoonlijk beter dan het eerste deel! 4*

Beter als het eerste deel, speelde zich ook meer in het "hier en nu af". Interessante personages al met al. Op naar deel 3