A Short History of Nearly Everything - Bill Bryson (2004)

Zeker niet slecht, maar van boeken als Down Under en vooral Neither Here Nor There heb ik veel meer genoten.

Schijnt leuk te zijn, ik ga het binnenkort eens opzoeken.

Hij staat hier al geruime tijd half gelezen in de kast; tot nu toe heb ik niet de wilskracht kunnen verzamelen om de draad weer op te pakken, ik kwam er echt nauwelijks doorheen. (Typisch weer zo'n Brit denk ik dan...)

Hij is een Amerikaan geen Brit.

Ooit in een recensie (Standaard der Letteren) gelezen dat dit boek
pokvol kanjers zit. Zelf ben'k niet veel verder dan het eerste hoofdstuk
geraakt.

P.S.: Is het genre humoristisch hier enigszins toepasselijk?

Nee. het is licht wetenschappelijk hoewel sommige anekdotes hilarisch zijn.

Ik heb het aangepast, dit lijkt me toch iets beter.

Ah, I stand corrected.

Zo zie je maar weer dat niet alle Amerikanen schrijftalent hebben.

Behelsde de aanpassing ook de toevoeging van het genre 'Ideeenliteratuur'? Lijkt me namelijk vrij onzinnig bij dit boek. Het is een licht humoristische, historische verhandeling over hoe we te weten zijn gekomen hoe de wereld in elkaar steekt. Ideeen komen er nauwelijks in voor.

Ideeënliteratuur kan toch ook over de ideeën van iemand anders gaan? Ik zie niet in hoe je de geschiedenis van de kennis en de wetenschap kunt schrijven zonder onder dat genre te vallen.

Of hoe de dingen in elkaar zitten, en de gekke dingen die gekke mensen hebben moeten doen om dat te ontdekken.
Het boek zal te licht zijn voor beta's, en ontleent zijn meerwaarde vooral aan de prachtige anekdotes uit de geschiedenis van de wetenschap. Een parade komt voorbij van mensen die proberen te graven naar het centrum van de aarde, en klerken die tijdens het uitvoeren van hun saaie kantoorbaantjes de aard van de tijd doorgronden.
Beregezellig boek.

Ik zeg het niet snel, maar als er één boek is dat iedereen gelezen moet hebben, dan is het Een Kleine Geschiedenis Van Bijna Alles wel. Omdat het iedereen aangaat en het ook nog eens een erg toegankelijk boek is. Men hoeft het niet allemaal te lezen, selectief wat hoofdstukken uitpikken mag ook, maar dit boek bevat zoveel informatie over het (wetenschappelijke) leven dat er altijd wel iets tussen zit wat interessant is.

De schrijfstijl van Bryson is een verademing. Hoewel hij soms toch niet ontkomt aan wat ingewikkelde uitleg (het speelt misschien ook wel mee dat ik niet alle materie interessant vond) is dit zo ontzettend helder uitgelegd dat ik erg enthousiast ben over de meeste hoofdstukken. Het wordt uitgelegd zonder al te vaak in Jip en Janneke-taal te vervallen. (Meestal stoort me dat bij wetenschappelijke of filosofische boeken - maar bij dit boek werd de intelligentie van de lezer naar mijn gevoel nooit belachelijk gemaakt.)

Bryson stelt zichzelf op als onwetende die uit nieuwsgierigheid op zoek gaat naar al die levensvragen. Hierdoor identificeerde ik mij al heel snel met de schrijver. Het boek geeft perfect het gevoel weer van samen op onderzoek uitgaan. Het gaat niet bijzonder diep (het vertelt in redelijk grote lijnen de basis van een onderwerp) en dat is natuurlijk ook de bedoeling van de schrijver. Het nodigt je uit om verder op onderzoek uit te gaan als je meer over een bepaald onderwerp wilt weten. Wil je dat niet, dan heb je aan dit boek meer dan genoeg; het barst van de leuke weetjes en grappige anekdotes. Ik lees dit heel graag. 4*

Bedoel je dan populaire boekjes over wetenschap en filosofie?

Of vind je dat Kant bijvoorbeeld in Jip en Janneke-taal schrijft?

Ik bedoel populaire boekjes. Zo legde ik onlangs Bas Harings De IJzeren Wil weg omdat ik er maar niet in kwam. Met alle respect voor hem; ik kwam er maar niet in door de simplistische manier van uitleggen.

Oké, dat kan ik me voorstellen.

Flop van Bill Bryson. Bijna juist is helemaal mis - De Standaard

ik wilde hem zelf al heel lang lezen, maar na dit artikel van de standaard gelezen te hebben is mijn zin om er tijd in te steken een beetje weg.
desondanks toch een aanrader?

Ik kan niet het hele artikel lezen (heb geen abonnement), maar het lijkt me erg flauw om het boek af te kraken op het feit dat er wel veel anekdotes zijn maar weinig exacte wetenschap. Dat is namelijk niet het uitgangspunt van het boek. Het is een populair-wetenschappelijk boek, geschreven door een gewone, nieuwsgierige man. Die wellicht niet het IQ heeft van een Stephen Hawking. Maar die wel erg fijn kan schrijven. Zoals ik in een vorige post al schreef: het nodigt je verder uit op onderzoek uit te gaan. Het wijst je de weg. Of het geeft je op zijn minst enkele vermakelijke uurtjes.

Als deze websitecorrect is dan gaat het over meer dan enkel over veel anekdotes en weinige exacte wetenschap. Volgens deze site geeft Bryson gewoon verkeerde berekeningen en vaak verkeerde voorbeelden. Alweer, als deze site juist is dan lijkt het erop dat Bryson soms gewoon even bewust of onbewust overdrijft om een punt sterker te laten overkomen. Stoort me eigenlijk niet zo veel (het zijn ook maar redelijk weinig fouten over het boek verspreidt), zo lang zijn beweringen wat betreft wetenschappers en wie wat heeft ontdekt maar kloppen.

erg vermakelijk en onderhoudend.

Fantastisch boek dat geen moment verveeld ondanks de ambitieuze aanpak die als gevaar heeft dat je een of ander thema niet zo interessant zou kunnen vinden. Ik verwachtte bv. niet zo geinteresseerd te zijn in de geschiedenis van de mens, maar Bryson weet elk thema boeiend weer te geven in zijn aanpak voorzien van talloze anekdotes.

Erg vermakelijk. Luchtig geschreven, veel tekenende anekdotes en een hoge descriptieve informatiedichtheid. Aanrader!

Toch een redelijke aanrader. Bovendien vind ik de kritiek in het Standaard-artikel grotendeels onterecht. Het lijkt wel alsof de recensent élke schijnbaar overbodige beschrijving en anekdote uit A Short History wil bannen. Terwijl dát nu net de elementen zijn die het boek toegankelijker maken. Jammer dat de wetenschappelijke precisie hier en daar te wensen overlaat, vandaar ook mijn relatief lage score aan het boek (en omdat sommige thema's mij minder boeien). Maar dan nog: dan hebben Brysons nalezers ook geen al te best werk geleverd

Trouwens, de recensent van het Standaard-artikel heet Geerdt Magiels. Sorry, maar ik neem helemaal niets aan van iemand die al in z'n voornaam een dt-fout heeft

Sylvester Zwaneveld (van vroeger Arie en Sylvester) heeft over dit boek een voorstelling gemaakt die ondergebracht wordt bij de categorie cabaretvoorstellingen. Hij "vertolkt" in een bijna twee uur durende voorstelling een samenvatting van dit boek op het toneel. Daarnaast dan zijn eigen humorvolle verhalen zodat het totaal een leuk en inzichtelijk beeld geeft van de inhoud van dit boek.
De try-outs zijn inmiddels achter de rug.