menu

Light Years - James Salter (1975)

Alternatieve titel: Lichtjaren

mijn stem
4,00 (14)
14 stemmen

Engels
Psychologisch

304 pagina's
Eerste druk: Random House, New York (Verenigde Staten)

Het bestaan van het echtpaar Nedra en Viri is gericht op luxueuze etentjes met hun benijdenswaardige vrienden, ingenieuze spelletjes met hun kinderen en tot in de puntjes georganiseerde dagen die ze doorbrengen met schaatsen of zonnen op het strand. Maar er zitten barstjes in het ogenschijnlijke perfecte oppervlak, tekortkomingen die onherroepelijk tot het verval van hun relatie zullen leiden.

zoeken in:
avatar van liv2
4,5
Wordt voor het eerst uitgebracht in vertaling door De Bezige Bij.


avatar van liv2
4,5
Melancholisch en sereen, zo beschrijft Salter het kabbelende, toch wel goede, leven van Nedra, Vidi en hun gezin. Ze wonen goed, ze leven goed er is weinig of geen tegenslag, laat staan ellende of verdriet. Ogenschijnlijk perfect maar toch vertoont het barsten. Of zoals de schrijver het verwoordt:

‘het is als een bos; van veraf lijkt het een eenheid, kan het begrepen, beschreven worden, maar van dichterbij begint het los te laten, breekt het uiteen in licht en schaduw, van een dichtheid die verblindt’

Salter heeft ook oog voor het beschrijven van het decor waar alles zich afspeelt, in prachtige zinnen. En ook de typering van de karakters is subliem. Maar wat mij vooral heeft geraakt is die melancholieke ondertoon, dit boek kan je voelen, proeven. Fantastische leeservaring vond ik.

En als laatste, wat een geweldige vertaling!

avatar van Vinejo
4,5
Ben erin begonnen, af en toe waarlijk sublieme passages.
Zoals deze

Zijn dochter was zeventien. Zijn vrouw was in de laatste jaren van haar jeugd. Ze was als een mooi diner dat was blijven staan van de vorige avond.


5,0
Het boek opent met een mooie, poëtische beschrijving van enkele bladzijden, die me zo aangreep dat ik ze een paar keer herlezen heb voor ik verder las. Een levensverhaal van een paar, dat zijn leven echt heel goed voor elkaar heeft: zinvolle liefdesrelatie, creatief werk, mooi gelegen huis in de natuur, veel interessante vrienden, stijlvol, met wijn en lekker eten, twee leuke kinderen, kunst en theater en genoeg geld… Dat willen we toch allemaal wel? Geleidelijk ontglipt hun dat allemaal, zonder dat ze erge fouten maken of zwaar pech hebben. Het boek beschrijft de geleidelijke evolutie en aftakeling van hun lichaam door hun leven heen, het doodlopen van al hun relaties. Wat doen we toch en wat heeft het allemaal voor zin? Zeer confronterend boek. Van het mooiste dat ik de laatste jaren gelezen heb.

avatar van Theunis
4,5
Wat een weergaloos boek. Nedra en Viri leven een luxueus leven, zijn succesvol, hebben twee mooie kinderen, ze hebben niets te vrezen. Ze hebben het leventje waar zoveel mensen naar streven. Maar wat heb je dan uiteindelijk? Wat betekent het? Kun je dan simpelweg gelukkig zijn? Salter beschrijft hun leven vanaf het punt waarop ze aan de top staan, het punt waarop er carrière is gemaakt, het punt waarop ze in een prachtig huis wonen, samen met de kinderen. De melancholie schittert vanaf het begin van de bladzijden.

Kinderen zijn onze oogst, onze akkers, onze aarde. Het zijn vogels die in het donker worden losgelaten. (...) , ze zullen de top zien. Wij geloven daarin, de glans die afstraalt van de toekomst, van dagen die wij niet zullen zien.

Salter heeft weinig woorden nodig om een decor te schetsen. Door een paar zinnen, een paar woorden soms, ben je als lezer steeds heel dichtbij.

De middag was mild, weids. Een lichte bries voerde de stemmen mee, zodat ze op een afstand van zeven meter mysterieus werden; je zag de gesprekken, de woorden gingen verloren.

De schrijfstijl van Salter is werkelijk prachtig. Het leest erg gemakkelijk, ondanks de soms zware melancholie. Ik las het boek in een (drukke) week uit. Zo nu en dan, als een verfrissende windvlaag, komen er een paar filosofische zinnen voorbij, die je als lezer bijna achteloos aan je voorbij kan laten gaan. Maar zoals een frisse wind je kan doen huiveren, zo kunnen ook deze wijsheden je raken.

Het leven deelt zich in door middel van littekens als de jaarringen bomen. Hoe dicht opeen lijken de oudste littekens, door de tijd samengedrongen, zodat twintig jaren niet meer van elkaar te onderscheiden zijn.

Hoe kunnen we ons verbeelden hoe ons leven moet zijn als het niet verhelderd wordt door het leven van anderen?

Alles begrijpen is niets liefhebben.

Ook de karakters worden mooi beschreven, ook de bijrollen. Ze zijn treffend, buitengewoon subtiel en beeldend beschreven.

Hij is jong, gracieus, vervuld van abrupte ideeën. Al wat in wording is overweldigt hem, brengt hem tot lange autoritten, doet hem overal op zoek gaan. Hem in rust te zien is hem even kunnen wegen en onderzoeken; anders is hij onbenaderbaar, hij draaft, lacht, verdwijnt achter het gezicht van de jeugd.

Een prachtboek, een geweldig schrijver. Ik hoop binnenkort weer iets van hem te gaan lezen.

4,0
Zeker een mooi boek! Salter beschrijft op prachtige wijze de verhoudingen binnen het gezin en de tragiek van de personages. Toch vond ik de roman vooral op zinsniveau echt schitterend. Als geheel heeft het verhaal m.i. net wat te veel losse eindjes, willekeurige etentjes en ondefinieerbare passanten. Niettemin een aangename kennismaking met Salter.

Gast
geplaatst: vandaag om 00:11 uur

geplaatst: vandaag om 00:11 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.